اولین +8c برای دایلا
سنگنورد اسپانیائی دایلا اوجدا مسیر Mind control به درجه 5.14C/8C+ در اولیانا اسپانیا را در 16 فوریه با همراهی دوست و همطنابش کریس شارما رد پوینت کرد ، دو سال پیش دایلا اولین 5.14b را بنام Fish Eye در همین مکان و دراکتبر سال 2010 Aitzol را در مارگالف و دو ماه بعد سومین مسیر به همین درجه بنام Full Equip را مجددا" در اولیانا صعود کرد. دایلا اعلام کرد که جوکیندر نیز یک روز قبل از او همین مسیر را صعود کرده. آدام اوندرا در مارچ سال گذشته برای نخستین بار این مسیر و چهار مسیر دیگر را بصورت آنسایت صعود کرده بود که ویدیوی آن موجود است.
منبع:http://mountainflower.blogfa.com/
گام برداری و پیاده روی صحیح در کوهنوردی
گام برداری و پیاده روی صحیح در کوهنوردی
صعود از کوه ورزشی توأم با راهپیمایی است که رکن و پایه اصلی آن حرکت است. آیا می توان در کوه به راحتی قدم برداشتن در خیابانهای شهر حرکت نمود؟ آیا در اینجا نیز می توان پای خود را به زمین ساییده و یا یک پای را جلوی پای دیگر قرار داده و به عبارتی سر به هوا قدم برداشت؟ مسلما خیر.
فرق عمده این است که مسیرهای کوهستانی خیلی به ندرت دارای سطح صاف و هموار است و از این جهت شخص می باید قدمهای خود را کنترل و تنظیم نماید. گامهای متعادل از خستگی زودرس جلوگیری و انرژی شما را حفظ می نماید. در این نوع حرکت هیچ وقت نباید پای را به زمین سایید یا استخوانها و عضلات را بی جهت به حرکت درآورد. حفظ تعادل باید به صورتی عملی شود که در صورت احساس سستی زمین زیر پا، بلافاصله خود را به عقب کشیده و حرکات بعدی بدن را تحت کنترل درآورد. اینجاست که به اهمیت راهپیمایی صحیح در کوهستان واقف می گردیم.
عوامل مؤثر در راهپیمایی
ادامه مطلب ...فعالیتهای ورزشی در ارتفاع:
فعالیتهای ورزشی در ارتفاع:
گردآوری: دکتر حمید مساعدیان - عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
انجمن پزشکی کوهستان ایران: وقتی شخصی در ارتفاع فعالیت ورزشی انجام می دهد در تنفس کمی مشکل پیدا کرده که دلیل این امر این است که فشار جو(فشار بارومتریک)در ارتفاع کم بوده و فشار سهمی اکسیژن نیز کاهش یافته است.بنابراین زمانیکه فرد عمل دم را انجام می دهد،فشار سهمی اکسیژن در هوای دمی پایین بوده و برای اینکه این مشکل تا حدودی برطرف شود،هورمون اریتروپویتین،برای افزایش تولید گلبولهای قرمز از کلیه ترشح می شود.
_ در ارتفاع به دلیل افزایش تهویه ریوی،دفع CO2 افزایش می یابد یعنی مقدار H+ کاهش می یابد،در نتیجه آلکالوز تنفسی بوجود می آید؛در اینجا برای اینکه محیط به سمت اسیدی گرایش پیدا کند ،دفع یوم بیکربنات(HCO3-)از طریق کلیه افزایش می یابد.
_ از دیگر موضوعات مورد توجه این است که درصد اشباع هموگلوبین نسبت به سطح دریا کمی کاهش می یابد اما فشار سهمی اکسیژن سرخرگی در ارتفاع نسبت به سطح دریا حدود 50 درصد کاهش پیدا می کند.
نتیجه: تغییر فشار سهمی اکسیژن نسبت به اشباع پذیری هموگلوبین در ارتفاع،مساله مهمتری می باشد.
· زمانیکه فرد در ارتفاع قرار میگیرد،حجم پلاسمای خون کاهش یافته ودر نتیجه هماتوکریت افزایش می یابد و اکسیژن بیشتری به عضلات می رسد. این موضوع درست است که با افزایش هماتوکریت،انتقال اکسیژن به عضلات بیشتر می شود اما اگر هماتوکریت از 60 درصد (چه در ارتفاع و چه در سطح دریا)بیشتر شود،افزایش گران روی(ویسکوزیته)باعث کاهش سرعت جریان خون شده که این عمل باعث ایجاد اختلال در حمل اکسیژن به عضلات فعال می گردد.
· در اثر سازگاری با تمرین تا حدودی حجم خون دوباره افزایش می یابد؛(دلیل اینکه هنگام مسابقات ورزشی در شهرهایی با اختلاف ارتفاع زیاد می بایست چند روز قبل از مسابقه تیم و یا افراد را به شهر مورد نظر اعزام نموده تا سازگاریهای فیزیولوژیکی ناشی از تغییر ارتفاع و آب وهوا در افراد ورزشکار ایجاد گردد).
· در ارتفاع فشار سرخرگی افزایش می یابد.
· هرچه ارتفاع زیادتر باشد،VO2 max کاهش یافته و درنتیجه ظرفیت استقامتی پایین می آید.
· به دلیل ترشح اریتروپویتین در هفته اول ماندن در ارتفاع،تعداد گلبولهای قرمز(اریتروسیتها)افزایش می یابد.
· در ارتفاع فرد ممکن است دچار کاهش آب و تجزیه پروتیین شود.
· ماندن در ارتفاع سبب می شود که محیط بدن به سمت قلیایی (آلکالوز) گرایش پیدا کند.
· در ارتفاع ممکن است فرد دچارخیز یا ادم ریوی(تجمع مایع در ششها) و یا ادم مغزی (تجمع مایع در اطراف پرده های مننژ مغزی) شود.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
تمرین بارفیکس با انگشت
Dead Hang : آویزان شدن از گیره سنگنوردی با دستهائی صاف و انتقال وزن بدن از ماهیچه های دست به اسکلت بدن
بعد از رکورد هزار بارفیکس در هر شش ساعت توسط دیمیتری شارافودینف و بارفیکس یک دستی توسط دنی آندرادا ، شان مک کول سنگنورد 22 ساله کانادائی مدعی تمرین بارفیکس با انگشتان خود شده ، این سنگنورد موفق که در مسابقات جام جهانی رده جوانان پنج بار صاحب مقام شده در توصیف تمرینات خود که متاثر از تمرینات دانیل وودز است اینطور می گوید:
از یک لبه صاف شروع کنید و انگشتها را در حالت مواج نگهدارید (انگشت شست روی انگشت اشاره) و وزن بدن را به حالت آویخته و dead hang نگهدارید (موج انگشتها به حالت باز) سپس وزن خود را فقط با انگشتهایی که سعی در برگشتن به حالت مواج دارند به بالا بکشید. من این حرکت را به حالت استاتیک تا حدی که انگشتهایم فرم خود را از دست می دهند انجام می دهم و با حالت کمی دینامیک ادامه می دهم تا وقتیکه احساس کنم انگشتهایم برای ادامه تمرین از فرم اصلی خارج شده اند ، بعد 5 دقیقه با ارزش استراحت که عمدتا" سعی می کنم با تمرینات دیگری آنرا پوشش دهم که مانند یک استراحت 20 دقیقه ای است. اسپانسرهای شان لسپورتیوا و HRT هستند.
منبع:http://mountainflower.blogfa.com/
کمپ زدن در برف
برای کمپ زدن در زمستان باید دارای پناهگاهی خوب، وسایل گرمایی و مهارت خشک باقی ماندن باشید.
در شرایطی که هوا به سرعت عوض می شود و درجه حرارت هم نزدیک صفر و برف هم کم است ونیز در برنامه های کوتاه مدت و یا شرایطی که باید کمپ را سریع برپا کرد، مطمئناً چادر بهترین وسیله است. در وسط روز و زمانی که خورشید در پشت ابرها پنهان است، حرارت درون چادر می تواند 22تا 28درجه گرمتر از هوای بیرون باشد. تحت این شرایط می توان لباس و کیسه خواب خیس را خشک کرد. پناهگاه هایی که از برف درست می شوند، مثل غار برفی و ایگلو جهت برپا شدن به زمان بیشتر و مهارت و تلاش احتیاج دارند، اما از طرفی قوی تر، جادارتر و حتی در هوای خیلی سردهم گرم هستند.برپایی چادر در زمستان: محل برپایی چادر را به دور از نقاط خطرناکی مانند شکاف یخی، مسیر بهمن و یا نقاب ها انتخاب کنید. شکل وزش باد را در منطقه بررسی کنید اگر برف مانند سنگ سخت است و یا در سطح زمین شکل هایی از برف درست شده است، به معنی بادخیز بودن منطقه است.
اما اگرمنطقه حاوی برف پودری یا شل است به منزله آن است که منطقه از باد در امان است و یا برف های جمع شده توسط باد به آنجا آورده شده اند.یک منطقه گود در برف پودری، می تواند پناهگاه خوبی از دست باد باشد ولی شاید مجبور باشید که برف روی چادر را مرتباً پاک نمایید.محل انتخابی حتی المقدور مسطح باشد. منطقه ای که چادر روی آن قرار خواهد گرفت را کاملا برف کوبی کنید تا سطح منطقه بتواند وزن چادر و متعلقات را تحمل کند و بتوانید بندهای چادر را در برف بکوبید. صاف کردن و مسطح ساختن محوطه زیر چادر از لیزخوردن افراد در طول شب جلوگیری می کند و بدین وسیله از نقاط برجسته و قلنبه سطح زمین خلاص می شوید. اهمیت این نکته زمانی است که تصمیم داشته باشید چند شبی را در آن محل بسر ببرید. چراکه برف زیر چادر بعد از شب اول مانند سنگ سفت می شود و هر برجستگی در سطح آن به صورت یخ زده در می آید. یک بیل با صفحه ای چهار گوش برای تسطیح محل چادر وسیله خوبی است. کوبیدن برف منطقه با «کفش های برف » باعث فشرده شدن سطح برف می شود. اسکی نیز وسیله خوبی برای صاف کردن است. اگر سطح زیر چادر کمی شیب دار است، طوری بخوابید که سر شما در بالای شیب باشد.
بعد از برپا کردن چادر، حفره ای به عمق 30سانتی متر در جلوی چادر ایجاد کنید. افراد می توانند هنگام بستن یا باز کردن گتر و در آوردن کفش های خود، راحت در چادر بنشینند و پاهای خود را در این گودال قرار دهند.وسایل پخت و پز و اجاق آشپزی را هم در آن طرف این گودال قرار دهید. در هوای توفانی این گودال محل خوبی برای برای محافظت چراغ از شر باد است و به کوهنوردان اجازه می دهد که هنگامی که در کیسه خواب خود هستند، کمی به جلو بخزند و آشپزی خود را انجام دهند. دالان رودی چادر را می توان روی این گودال برقرار کرد. اگر چادر در معرض باد است، دور آن دیوار هایی از برف ایجاد کنید. این دیوار( که باید بین 1 تا 2متر باشد) را در هر نقطه ای در پیرامون چادر می توانید درست کنید تا جلوی برخورد باد به چادر را بگیرد. هرچه قدر دیوار بلندتر باشد باید آن را دورتر از چادر درست کرد. مثلاً یک دیوار یک متری باید یک متر هم از چادر فاصله داشته باشد. این کار به این دلیل صورت می گیرد که باد در قسمت پناهگاه دیوار، برف زیادی را انبار خواهد کرد و این منطقه خیلی سریع پرخواهد شد. ساده ترین و سریع ترین راه برپا کردن دیوار، کندن بلوک های برفی با استفاده از اره برفی و یا قسمت نوک بیل و قرار دادن آنها روی هم هست.
در زمان توفان باید هر چند وقتی سقف چادر را از برف پاک کرد. در اغلب توفان ها مسئله مهم برفی که از آسمان می بارد نیست، بلکه برفی است که توسط باد آورده می شود. در قسمت پناهگاه دیوار و چادر، باد برف زیادی را جمع خواهد کرد.در چادری که حتی تا نیمه در برف فرورفته است، خطر خفگی وجود دارد، مخصوصا که درون آن پخت و پز هم در جریان باشد.علاوه بر این، جمع شدن برف زیاد روی چادر می تواند باعث شکسته شدن تیرک ها و یا فروریختن کل چادر بشود. بطور منظم سعی کنید که برف جمع شده روی دیوارهای چادر را بتکانید و با بیل برف هایی که در قسمت تماس پوش دوم با برف هستند را پاک کنید تا هوا بتواند بین پوش بیرونی و چادر در جریان باشد. دقت کنید که به هنگام برف روبی، با صفحه بیل خود چادر را پاره نکنید. وزن زیاد برف می تواند باعث پاره شدن پوش نایلونی چادر شود. در توفان های قوی و دراز مدت، چادر می تواند در برف جمع شده به دور آن گم شود. شاید هم مجبور شوید که چادر را از محل فعلی آن به روی سطح برف های جدید منتقل کنید.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
ابهام کلنگ طلائی سال 2012
مراسم اهداء کلنگ طلائی سال 2012 که از 21 تا 24 مارچ برگزار خواهد شد یک علامت سئوال بزرگ را برای دنیای کوهنوردی بوجود آورده و آنهم نادیده گرفتن اولین صعود زمستانی گاشربروم 2 است ، انتخاب شش کاندید برتر این مراسم حکایت از توجه ویژه هیئت ژوری به مناطق دور افتاده و کشف کوهها و مسیرهائی است که برای نخستین بار کوهنوردان آنرا لمس می کنند . سبک آلپاین یا سبکبار ، سرعت صعود و بیواک در کوهستان فاکتورهای اصلی انتخاب نفرات برتر می باشند شاید غولهای هشت هزار متری دیگر جذابیت خود را برای هیئت داوری از دست داده اند.
رابرت پاراگوت فرانسوی همانطور که در پست جداگانه ای اعلام کردیم کلنگ طلائی تمامی دوران را دریافت خواهد کرد و کاندیدهای برتر بدین شرحند :
1- قله پوبدا به ارتفاع 7439 متر در قرقیزستان ازجبهه شمالی توسط دنیس اروبکو و گنادی دورف .
2- توره ایگر به ارتفاع 2850 متردر پاتاگونیا ، آرژانتین توسط دو نروژی اوله لید و بیجورن ایوبند آرتون که دومی متاسفانه اخیرا" در صعود از یک مسیر یخی جان سپرد .
3- ساسر کانگری 2 به ارتفاع 7518 متر در هندوستان توسط مارک ریچی ، استیو اسونسون و فریدل ویکینسون امریکائی از جبهه غربی.
4- K7 غربی به ارتفاع 6615 متر در پاکستان توسط کوهنوردان جوان اسلوونیائی نجک مارسی و لوکا استرانزار .
5- جبهه شمال شرقی زوهیلین به ارتفاع 6249 متر در چین توسط سه کوهنورد اسلوونی آلس هولک و پیتر جوان و ایگور کرمسر.
6- مرو مرکزی به ارتفاع 6310 متر در هندوستان از جبهه شرقی توسط کنراد آنکر ، جیمی چین و رنان اوزتورک امریکائی که اخیرا" میخ طلائی مجله کلایمبینگ را نیز دریافت کردند.
منبع:http://mountainflower.blogfa.com/