ما را در پیج اینستاگرام دنبال کنید

آدرس پیج اینستاگرام  ما heloymokriyan

بدون اینکه قادر به شکست دادنش باشی...

-دور ماندن از مسیر اصلی،مانند قله ها یا لبه ها حتی در ارتفاع کم..

2-زیر باران نمانید و زیر درختان به هیچ وجه پناه نگیرد..بخصوص درختان خشک شده..

3-سعی کنید با زمین تماس نداشته باشید.روی کوله پشتی یاچوب خشک و....بنشینید.

4-همراه داشتن طناب ولوازم کوهنوردی الزامی است.

5-دور ماندن از رودخانه یا هرجای خیس دیگر.

6-پناه بردن به جای امن و خشک.... 

منبع : انجمن کوهنوردان مهاباد

هشدار به کوهنوردان/ سرمازدگی موضعی تهدید جدی برای کوهنوردان:

هشدار به کوهنوردان/ سرمازدگی موضعی تهدید جدی برای کوهنوردان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در دو هفته پیش که سرمای نسبتا شدیدی (پس از بارش های خوب 8 و 9 بهمن ماه) سراسر مناطق کوهستانی کشور را فرا گرفت در مدت چند روز تعداد قابل توجهی کوهنورد که دچار سرمازدگی شدید انگشتان دست، پا، صورت و چشم شده بودند به کلینیک تخصصی طب ارتفاع و پزشکی کوهستان انجمن پزشکی کوهستان ایران مراجعه نمودند.

تعداد بسیار دیگری نیز از طریق تلفن و تلگرام گزارش سرمازدگی خود را ارسال کردند که جای توجه بسیار دارد. این کوهنوردان از مناطق مختلف سردسیر کشور و حتی مناطقی که کمتر پیش از این شاهد سرمازدگی کوهنوردان در آن مناطق بودیم مراجعه نمودند. 

برخی از این کوهنوردان از درجات شدید دو و سه سرمازدگی برخوردار بودند که ممکن است در آینده منجر به آمپوتاسیون و قطع عضو برای این عزیزان گردد. یخ زدگی این کوهنوردان از قلل دماوند، توچال، الوند همدان، سبلان، هزار کرمان، منطقه علم کوه و بسیاری دیگر از مناطق کوهستانی کشور گزارش گردید.

حال باتوجه به بارش شدید روز گذشته 19 بهمن ماه 1394 مناطق کوهستانی و سرعت باد بالای حاکم بر ارتفاعات مجددا انجمن پزشکی کوهستان ایران به کوهنوردان عزیز هشدار می دهد مراقبت های لازم و پیشگیری های جدی را در زمینه یخ زدگی اندامها در نظر داشته باشند.

دمای هوا در قله دماوند با سرعت باد 70 کیلومتر در ساعت، منفی 45 تا 50 درجه سانتی گراد زیر صفر و دمای قله علم کوه  به زیر 36 درجه سانتیگراد رسیده است. همچنین دمای قله توچال 26 درجه سانتیگراد زیر صفر با سرعت باد 35 کیلومتر در ساعت بدترین شرایط را برای سرمازدگی اندامها فراهم کرده است.

جالب توجه است اکثر افرادی که دچار سرمازدگی پا شده اند دارای کفش دو پوش بوده و به صرف اطمینان به کفش دو پوش خود بازهم دچار سرمازدگی شدید انگشتان پا گردیده اند و این امر این مطلب را برای کوهنوردان متبادر می کند که علاوه بر وجود عوامل مثلث سرمازدگی(سرما، باد و رطوبت) عوامل بسیار دیگری می تواند در زمینه بروز سرمازدگی موثر باشد که به ذهن کوهنورد خطور نمی کند و لازم است کوهنوردان به این موارد بیشتر توجه نمایند ازجمله پوشاک نامناسب، کم آبی، خستگی مفرط و . . .  و بسیاری عوامل دیگر.

انجمن پزشکی کوهستان ایران از کلیه کوهنوردان گرامی درخواست می نماید با شناخت صحیح عوامل موثر در  بروز سرمازدگی بیش از پیش در پیشگیری از این معظل خطرناک کوهنوردی کوشا باشند.

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

مطالعات اورست و تاثیر ارتفاع بر فشار خون:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در مطالعاتی که به توسط محققان ایتالیاایی در کوه های اورست صورت گرفته است مشخص شده که با رفتن به ارتفاعات بالا فشار خون شما هم افزایش پیدا می کند.

محققانی که این نتایج را بدست آورده اند با 47 تن از کوهنوردانی که به کمپ پایه اورست رفته بودند همراه شدند. این کمپ در ارتفاع 5400 متری از سطح دریا واقع شده است. در مسیر رفتن به این ارتفاع تمامی این کوهنوردان با استفاده از دستگاه های اندازه گیری، فشار خون خود را بصورت ممتد و خودکار اندازه گیری کردند.

این مطالعه نشان داد که رفتن به ارتفاع 5400 متری موجب افزایش 14 میلیمتری جیوه در فشار خون سیستولیک یا ماگزیمم و افزایش 10 میلیمتری در فشار دیاستولیک یا مینیمم می شود. آنها همچنین تاثیر یک داروی پایین آورنده فشار خون به نام telmisartan را بر روی این فشار خون ایجاد شده بررسی کرده و متوجه شدند که این دارو با اینکه در سطح دریا میتواند فشار خون افراد را به راحتی کم کند ولی در ارتفاع بالا از عهده این کار برنمیاید و به زبان دیگر در ارتفاعات بالا نمی توان از این دارو برای کنترل افزایش فشار خون ناشی از ارتفاع استفاده کرد.

محققان می گویند این افزایش فشار خون در ارتفاعات بالا می تواند ناشی از کمبود اکسیژن همزمان با افزایش سطح فعالیت بدنی باشد که با تغییر در عملکرد سیستم خودمختار سمپاتیک در بدن می تواند منجر به افزایش فشار خون شود.

این تحقیق نشان میدهد که افراد مبتلا به فشار خون وقتی برای تفریح به ارتفاعات بالا میروند باید مراقب فشار خون خود باشند.

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

یک مسیر نو در تبت

یک مسیر نو در تبت

کوه نوردان بریتانیایی، نیک بولاک و پل رامسدن برای نخستین بار از یک مسیر 1600 متری به درجه +ED تا یال شمالی جبهه جنوب شرقی نین کوئن تنگلها Nyainqêntanglha به ارتفاع 7049 متر در تبت - چین، در عرض 7 روز، صعود کردند.
این زوج صعود خود را از دوم اکتبر شروع کرده و از یال شرقی به دره جنوبی فرود آمده و 8 اکتبر به کمپ اصلی برگشتند. اعتقاد بر این است که اولین کوه نوردان غربی هستند که به کاوش در این دره تا شمال قله های نین کوئن تنگلها می پردازند. نیک و پل این مسیر را از طریق گوگل ارت مورد بررسی قرار داده و انگیزه اجرای برنامه خود را احتمال صعود از جبهه ای در سمت شمال می دانند که بومی ها آن را جبهه ای نمی دانستند که صعود از آن امکان پذیر باشد، به همین جهت به سختی مجوز صعود از این جبهه را دریافت کردند.
با نبود امکانات ارتباطی آنها اطلاعی از شرایط جوی نداشتند تا بر اساس آن قادر به برنامه ریزی شوند بنابراین مجبور به صعود بدون پیش بینی پنجره های مناسب آب و هوایی بودند. نیک در وبلاگ خود از بارش سنگین برف و شرایط سختی نوشته که تیم از روز چهارم به بعد با آن روبرو بوده:
" شرایط روی یال پیچیده شد، اکثر روزها آفتاب، باران، برف، باد، بوران، ابر، طوقان و تگرگ بود. هیچ روزی شبیه دیگری نبود و عمدتا شرایط لحظه ای و زودگذر بود. مدت کوتاهی در جریان بود و شکل دیگری از ریزش های جوی آغاز می شد. این صعود به آن شکلی نبود که بتوان 5 روز خوب را پیش بینی کرد و در انتظار ماند زیرا ما به هیچ وجه کوچکترین ارتباطی با هیچ کجا نداشتیم و متکی به خود بودیم."
منبع:http://mountainflowers.blogfa.com/

200 هزار صعود سالانه به فوجی یاما!

کوه فوجی به عنوان نخستین نقطه شرقی کره‌زمین که هرروز آفتاب تابان را لمس می‌نماید اکنون به یکی از پرجاذبه ترین نقاط کشور ژاپن برای صعودو بازدید تبدیل گردیده. 

این آتشفشان 3776 متری، واقع درمنطقه یاماناشی و استان شیزوئوکا، در سال 2013 به فهرست میراث جهانی یونسکو درآمد و به عنوان یک "عبادتگاه" و  "سرچشمه هنر" هر ساله میزبان خیل انبوهی از گردشگران داخلی و خارجی قرار می‌گیرد. 
براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت محیط زیست ژاپن که در ماه اوت انجام گرفت سالانه بالغ بر 200 هزار گردشگر و کوهنورد اقدام به بازدید و صعود از فوجی یاما می نمایند. در این میان 30% بازدیدکنندگان اوایل هفته و 20% از حاضران در پایان هفته را گردشگران خارجی تشکیل می‌دهند. بسیاری از گردشگران خارجی هیچ سابقه‌ای درکوهنوردی ندارند و البته باتوجه به اختلاف ارتفاع قله تا دامنه کوه بیماری ارتفاع بسیار شایع بوده عمده افراد صعودهایی بسیار آرام و کند را پشت سر می نهند. طبیعی است برای این افراد صعود بیشتر از جنبه‌های ورزشی جنبه فرهنگی دارد.

اغلب گردشگران خارجی با امید دیدن نخستین جلوه‌های طلوع خورشید که آغاز صبح کره زمین را نوید می‌دهد صبح زود خود را به قله می رسانند. ایشان دربازگشت از قله نیز از چشمه‌های آب معدنی در دامنه کوه استفاده می‌نمایند.

منبع:https://kouheghaf.blogspot.com/

خطرات کوهستان چگونه کوهنوردان را تهدید می کند؟

خطرات کوهستان چگونه کوهنوردان را تهدید می کند؟

انجمن پزشکی کوهستان ایران: آشنایی با شیوه های امداد رسانی و چگونگی مواجهه با شرایط دشوار می تواند در زمان بروز حادثه ‏بسیار مفید باشد. کوهنوردی که قبلا با این روش ها آشنا بوده و مدت زمان کافی را صرف تمرین و تکرار ‏آن نموده مطمئمنا در حین روبرو شدن با یک اتفاق بسیار سنجیده تر و عاقلانه تر عمل می کند.
چقدر ‏خوب است در کنار زمانی که صرف آماده سازی تجهیزات و ابزار برای یک برنامه می کنیم اندکی وقت نیز ‏به طرح ریزی و شناخت خطرات آن برنامه اختصاص دهیم .‏
یکی از بزرگترین عواملی که در یک برنامه می تواند خطر ساز باشد عدم تناسب توان فنی نفرات با ‏یکدیگر است. در
چنین حالتی اگر فرد قوی گروه دچار حادثه شود بقیه نفرات تیم دچار مشکل ‏جدی خواهند شد.
به یاد داشته باشیم معمولا این نفرات قویتر هستند که در مسیرهای فنی وظیفه ‏جلوداری (سرطنابی) را برعهده دارند و نفر دوم دارای تجربه کمتری است . حال اگر سرطناب بنا به هر ‏دلیل آسیب ببیند و قادر به حرکت نباشد آیا نفر دوم قادر به ارائه کمک به او خواهد بود؟
در بسیاری از حوادث کوهستان بعد از سانحه دیدن نفر قوی تر تیم سایر نفرات تیم بیشتر در معرض ‏خطر قرار می گیرند. مطالعه آماری حوادث کوهنوردی نیز بر این امر صحه گذاشته است .‏
باید قبل از هر صعود فنی احتمالات خطر در آن سنجیده شود و راهکاری های امداد به خوبی برای ‏نفرات برنامه ( به یک نفر چه جندین نفر ) توجیه شود.‏
بهتر است همواره یک سری ابزار یا یک کیسه امداد فنی جدا از لوازم صعود در دسترس تیم باشد تا در ‏صورت بروز خطر و اتفاق از آن استفاده شود. یا هر نفر کرده حداقل یک سری ابزار جهت امداد بهمراه ‏داشته باشد.‏
در بیشتر مواقع و در کوهستان در صورت بروز حادثه نفرات خود تیم سریعترین گزینه برای برپایی و ‏راهبرد امداد هستند. طبیعتا تماس با تیم پشتبان ، اعزام نفرات پشتیبان و امداد به منطقه امری است ‏طولانی و حداقل به چند ساعت تا چندین روز بنا به زمان و مکان نیاز دارد.‏
بنابراین آشنایی نفرات با تکنیک های شخصی امداد، رها سازی، بالاکشی جزو مهم ترین مسایلی ‏هستند که کوهنوردان در صعود های فنی و در حقیقت قبل از آن باید فرا گیرند.‏
• داشتن نقشه و آماده سازی

• تشخیص دادن مراحل کار
• در نظر گرفتن قانون مهم ایمنی اول برای امدادگر بعد سایرین و مصدوم
• آشنایی با کمک های اولیه
• انتخاب بهترین راهکار مراحلی هستند که می توانند یک حادثه را با حداقل آسیب به انجامی قابل قبول برسانند.‏
همانگونه که برای هر صعود نیاز به برنامه ریزی و تمرین می باشد، باید در کنار برنامه های تمرینی ‏برنامه هایی در کنار تمرین برای آشنایی با خطرات و چگونگی مقابله با آن در نظر گرفت .

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

وقفه ای طولانی برای تیم های نانگاپاربات

وقفه ای طولانی برای تیم های نانگاپاربات

 نانگاپاربات، قله از کمپ 3 قابل مشاهده است

خلاصه خبر:

یک دوره طولانی کولاک شدید، بارش سنگین برف و وزش بادی که بیش از 100 کیلومتر در ساعت است، نانگاپاربات را در برگرفته، تا 4 فوریه شرایط جوی تغییری نخواهد کرد. کوه نوردان در حال حاضر در حال مبارزه با این شرایط بد در کمپ اصلی هستند. دو تیم تا به حال این کوهستان را ترک کرده و گزارش شده که تیم سوم هم در روزهای آینده همین کار را خواهد کرد بنابراین در سمت دیامیر احتمالا دو تیم ادغام خواهند شد.

مشروح خبر:

آلکس تکسیکون، علی سدپارا و دانیل ناردی به خوبی برای حمله به قله به محض اینکه شرایط جوی اجازه دهد، آماده می باشند. آنها ثابت گذاری را تا ارتفاع 6700 متر به پایان رسانده اند و تجهیزات را به کمپ 3 منتقل کرده و نسبتا هم هوا شده اند. تکسیکون گفته: " اگر شرایط تغییر نکند از کمپ 3 به بعد نیازی به هیچگونه ثابت گذاری از ارتفاع 6700 متر تا قله نمی باشد. ما مسیر را به خاطر سپرده ایم، می دانیم چه مقدار و چه طنابی در هر بخش داریم. با تمام قوا برای حمله به قله آماده هستیم فقط نیاز به خوش شانسی از لحاظ آب و هوا داریم امیدوار هستیم که این فرصت را به ما بدهد".

یخ آبی بین ارتفاع 6500 تا 6700 مسیر کینشوفر

تغییر احتمالی در برنامه ها

سیمونه مورو و تامارا لانجر به هدف صعود از مسیر مسنر- مسنر، آیسندل – توماست وارد کمپ اصلی جبهه دیامیر شدند. آنها چند هفته پیش کمپ 2 را برقرار کردند اما موفق نشدند پیشروی بیشتری داشته باشند. (سیمونه قصد داشت قبل از حمله به قله بالاتر از کمپ 4 برود) در آخرین بروزرسانی، دومینیک اشزپانسکی روزنامه نگار لهستانی مستقر در کمپ اصلی نانگاپاربات گزارش داده که این دو کوه نورد ایتالیایی 25 ژانویه به بالا رفتند تا کمپ های نصب شده را جمع آوری کنند. آنها براین باورند که شاید استراتژی خود را برای صعود به قله تغییر دهند هرچند خیال ندارند بلافاصله کوهستان را ترک کنند.

صرفنظر تیم "رویای نانگا" از صعود

تیم لهستانی ها به سرپرستی مارک کولونوفسکی به کمپ اصلی برگشته و گزارش کرده که تیم آنها به ارتفاع 7500 متری مسیر شل رسیده و احتمالا این آخرین تلاش آنها برای رسیدن به قله خواهد بود. با دوره ای طولانی از هوای بد و برنامه ریزی تیم برای بازگشت به لهستان در اوایل فوریه، گزارش خبرگزاری ها حاکی از آن است که تلاش دیگری در سمت روپال انجام نخواهد شد. هنوز اطلاعاتی به طور مستقیم از این تیم دریافت نشده است.

تومک و الیزابت به خانه برگشتند

تومک مکیوویچ و الیزابت روول 23 ژانویه از ارتفاع 7200 متری به کمپ اصلی برگشتند. آنها برنامه ای برای حمله به قله و بررسی مسیر از ارتفاع 7500 متر تدوین کرده بودند. هدف آنها تراورس از سمت شمال شرقی به مسیر کینشوفر برای رسیدن به  ارتفاع 7600 متر بود و از آنجا اقدام برای حمله به قله. به هر حال یخ زدگی و کمبود مواد غذایی و گاز آنها را مجبور به برگشت به کمپ 4 کرد. آنها 24 ژانویه کمپ اصلی را نیز ترک کردند.

تومک مکیوویچ، سیمونه مورو و الیزابت روول

منبع :http://mountainflowers.blogfa.com/