آسم در ورزش و کوهنوردی:
عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
کلمه آسم ( Asthma ) اصطلاحی است که برای توصیف بیماری ای به کار می رود که مشخصه آن، حملاتی از تنگی نفس است که به علت باریک شدن متناوب مجاری هوایی یا لوله های برونش ( در ریه ها) ایجاد می شود. عوامل و فاکتورهای مختلفی در ایجاد آسم دخالت دارند. همچنین این عوامل از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشد . . . . .
ادامه مطلب ...گرفتگی عضلانی یا کرامپ عضله
گرفتگی عضلانی یا کرامپ عضله
گرفتگی عضلانی یا کرامپ عضله هنگامی رخ می‌دهد که یک عضله به طور
غیرارادی منقبض میشود. این عارضه معمولا هنگام ورزش یا سایر فعالیتهای جسمی رخ
می‌دهد، اما عضله ممکن است حتی در هنگام خواب دچار گرفتگی یا اسپاسم شود.این
گرفتگی به دلایل گوناگون نظیر استفاده مفرط ازعضلات، کشیدگی عضلانی، فعالیت یا عدم
فعالیت طولانی مدت ، کم آبی بدن یا آسیب و ... ایجاد می شود.
گرفتگی عضلانی می
تواند به چند روش ساده خانگی درمان شود، به همین منظور چند نوع از این درمان های
سریع گرفتگی عضلات در ادامه ارائه می شود......
ماساژ ملایم: یک ماساژ ملایم می تواند به کاهش گرفتگی عضلات
شما کمک کند.آن قسمت از بدنتان را که احساس می کنید دچار گرفتگی عضلانی شده است
با بیوفریز مالش دهید.این مالش جریان خون ناحیه مبتلا را بهتر می کند و عضلات گرفته
را تسکین می دهد.
بیوفریز یک مسکن موضعی است که برای تسکین درد عضلات ،
آرتروز، کمر، کتف، کشیدگی گردن، اسپاسم عضلانی، زانو، لگن و پشت ران، قوزک پا و
مفاصل آرنج موثر است.
دوش داغ: یک وان گرم یا دوش داغ نیز می تواند به کاهش
گرفتگی عضلانی کمک کند. اجازه دهید آب داغ قابل تحمل روی عضلات گرفته تان جاری
شود.گرما، موجب رفع گرفتگی عضلات و شل شدن آنها خواهد شد.
کشش: در صورت
گرفتن ماهیچه ساق پاهایتان ، این روش را امتحان کنید. در حالیکه انگشت پایتان رو به
بالا قرار دارد ، پاهایتان را به سمت سرتان بکشانید. 30 دقیقه در همین حالت
بمانید. این اقدام به شل شدن عضلات کمر و رانتان نیز کمک خواهد کرد و در صورت
گرفتگی عضلات جلوی رانتان ، پاهایتان را به سمت سرین تان بکشانید و 30 دقیقه در
همین حالت بمانید.
یک برنامه منظم کشش عضلات می تواند به حفظ انعطاف
پذیری و آرامش عضلات شما کمک و از گرفتگی های بعدی پیشگیری کند.
کمپرس سرد
یا گرم:
مالش یک کیسه یخ روی ناحیه مبتلا به مدت تقریبا 10 دقیقه یا تا
زمان قرمز شدن موضع ، به شل شدن و رفع گرفتگی عضلات کمک میکند. علت قرمزی موضع
این است که سلول های قرمز خون عضلات را گرم می کنند.
کمپرس گرم نیز روش
خوبی است که شما می توانید با استفاده از یک حوله گرم یا پتوی برقی جریان خون موضع
را تحریک کنید و عضله گرفته را تسکین دهید.
آبرسانی: ممکن است گرفتگی
عضلات به علت کم آبی بدن نیز رخ دهد. هر روز آب فراوان بنوشید و همواره مایعات از
دست رفته بدنتان را به طور روزانه جبران کنید.
رژیم غذایی سالم: ممکن
است گرفتگی عضلانی مکرر شما نشانه کمبود یک ماده غذایی در بدنتان باشد. کمبود مواد
معدنی نظیر پتاسیم و کلسیم می تواند موجب گرفتگی عضلات شود. مواد غذایی سرشار از
کلسیم مانند ماست و شیر و هم چنین مواد غذایی غنی از پتاسیم نظیر موز و سیب زمینی
را به رژیم غذایی تان اضافه کنید و می توانید از یک پزشک برای تهیه یک برنامه غذایی
متعادل کمک بگیرید.
چای بابونه: چای بابونه حاوی یک نوع اسید آمینه به نام
گلیسین است که به آرامش عضلات کمک می کند. برای کاهش گرفتگی عضلات باید حداقل 5
فنجان در روز از این چای بنوشید.
عسل: شما می توانید با میل کردن روزانه 2
قاشق چایخوری عسل با غذا، از عود گرفتگی های عضلات ساق پا و پایتان پیشگیری
کنید.
خردل یا آب نمک: برای رفع گرفتگی عضلات یک قاشق خردل یا کمی آب نمک
میل کنید.
سرکه سیب: این نوع سرکه یک منبع غنی از پتاسیم است. مخلوطی از
یک قاشق چایخوری عسل، 2 قاشق چایخوری سرکه سیب و آب گرم بنوشید.
منبع:http://grwhezagros.blogfa.com
عضلات کوهنورد چگونه کار می کنند:
عضلات کوهنورد چگونه کار می کنند:
گردآوری: دکتر حمید مساعدیان
بیماری ژیلبرت" در کوهنوردان:
"بیماری ژیلبرت" در کوهنوردان:
تالیف: دکتر حمید مساعدیان
عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
انجمن پزشکی کوهستان ایران: شاید برای شما یا برخی دوستان کوهنوردتان نیز اتفاق افتاده باشد که بعداز یک برنامه سنگین کوهنوردی (خصوصا در فصل زمستان) احساس بدن درد و کوفتگی کرده و برای چند روز چشمانی زرد داشته باشید.
تمامی این شرایط مربوط به بیماری بنام "سندرم ژیلبرت" است.
سندرم ژیلبرت یک بیماری ارثی است که در این افراد کبد توانایی دفع مواد سمی و زاید بدن را در شرایط حاد ندارد. کبد یکی از ارگانهای اصلی دفع مواد زاید بدن می باشد. در افرادی که بطور ارثی دارای این ژن می باشند بعد از یک برنامه سنگین کوهنوردی و فشاری که به جسم کوهنورد می آید مواد دفعی بسیاری که در بدن تولید می شود به سمت کبد رفته تا از کبد و از طریق کیسه صفرا دفع گردد. ولی کبد در شرایط بحرانی توانایی دفع این مواد زاید را ندارد. کبد این افراد در شرایط عادی مشکلی از نظر دفع این مواد سمی بدن ندارد و مشکلی برای فرد بوجود نمی آورد ولی در شرایط استرس، گرسنگی، خستگی، ورزش سنگین این توانایی دچار اشکال می شود.
سندرم ژیلبرت اختلالی شایع بوده که حدود ۷٪ جمعیت را مبتلا میسازد. و تمایل چشمگیری به جنس مذکر دارد. که به صورت افزایش بیلی روبین (غیرکنژوگه ) خفیف ظاهر میشود و بصورت زردی (بویژه در چشم ها )خود را نشان می دهد. علت آن جهش در ژن ناحیه پروموتر یو . دی . پی گلوکورونیل ترانسفراز است. این سندرم کاملا خوش خیم است و انزیمهای کبدی طبیعی هستند. در تحقیقات جدید دیده شده که استفاده از یک نوع اسید امینه به نام اسیدامینه متیونین به صورت SAM دو بار در روز (۵۰۰-۱۰۰۰ م.گ) یکی از مسیرهای تولید این انزیم را فعال می سازد (pathwayII) و در نتیجه باعث کاهش بیلی میشود.
بیماری ژیلبرت بصورت اتوزوم غالب منتقل میشود. یعنی اگر یکی از والدین دارای آن بیماری باشد احتمال انتقال ژن منفرد آن به هر کدام از فرزندان و بروز اثرات آن 50% است. ممکن است همه بیمارانی که دارای ژن معیوب می باشند علامت دار نباشند.
سندرم ژیلبرت شایع ترین اختلال ارثی متابولیسم بیلی روبین در کبد می باشد. بر اساس یافته های اخیر، تست ریفامپین قادر است به عنوان یک تست تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد به نحوی که باعث افزایش میزان بیلی روبین سرم بیماران می شود، اما در باره اثر آن بر میزان بیلی روبین در افراد سالم اختلاف نظر وجود دارد.
Bilirubin
فشارهای عصبی، فعالیت فیزیکی شدید نظیر کوهنوردی و سرماخوردگی نیز در برخی افراد سبب بالا رفتن "بیلی‌روبین" خون، زرد شدن سفیدی چشم و بروز بیماری "ژیلبرت" میشود. "بیلی‌روبین" ماده‌ای است که از شکسته شدن گلبول‌های قرمز تولید میشود. تشخیص این بیماری با معاینه کبد، طحال و انجام برخی آزمایشهای خونی قابل تشخیص است، البته سونوگرافی کبد و طحال در این بیماران طبیعی است. درمان این بیماری، با شناسایی علت بروز بیماری در فرد و رفع آن، امکان‌پذیر است.
بر این اساس در صورتی که علت بروز بیماری، فعالیت شدید فیزیکی باشد کاهش میزان فعالیت فیزیکی برای درمان بیماری و بهبود فرد ضروری است. پرهیز از گرسنی(وعدم تغذیه کافی و بموقع در کوهنوردی)، مصرف مایعات و مواد قندی بیشتر و کاهش فشارهای عصبی، در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر است.
بیماری "ژیلبرت" یک اختلال خوش خیم ارثی است که بر اثر افزایش بیلی روبین (ماده‌ای که از شکسته شدن گلبول‌های قرمز تولید میشود) در خون به دنبال گرسنگی در فرد بروز میکند. سفیدی چشم در فرد مبتلا به این بیماری تا حدودی زرد رنگ میشود. این بیماری، بیماری جدی نیست و با رفع علت آن به سرعت برطرف میشود. از طریق معاینه کبد، طحال و انجام برخی آزمایشهای خونی بیماری ژیلبرت در فرد قابل تشخیص است. این بیماری نیاز به یک دوره درمان جدی ندارد و فقط درمان فرد نیازمند شناخت عامل بروز بیماری و از بین بردن آن است. البته مصرف "اسید فولیک" که به صورت قرص در داروخانه‌ها موجود است، در درمان بیماری ژیلبرت نقش موثری دارد. مقدار مورد نیاز روزانه "اسید فولیک" که از طریق غذا وارد بدن میشود، در حدود ۲۰۰میکروگرم است.
در صورت بروز علائم سندرم "ژیلبرت" یعنی بروز زردی چشم پس از مصرف آخرین دوز داروی فنو باربیتال ماده بیلی روبین بیش از 6-4 ساعت در بدن باقی نمیماند و از این خاصیت در درمان این بیماری استفاده می شود..
در "سندرم ژیلبرت" بیلی روبین تولیدی بدن تا حدود 4 میلی گرم در دسی لیتر در خون بالا می رود و این حالت موجب ایجاد چشمانی زرد ناشی از افزایش این ماده در خون است که با کمی استراحت و مصرف مایعات کافی خود بخود بعد از چند روز برطرف می شود.
"سندرم ژیلبرت" یک بیماری ارثی است و فرد مبتلا برای درمان آن کاری نمی تواند بکند ولی گاهی برای کاهش این بیلی روبین اضافی در بدن و دفع آن از کبد همانطور که گفته شد می توان از داروی فنوباربیتال استفاده کرد که حتما باید توسط پزشک تجویز گردد.
"سندرم ژیلبرت" معمولا در حوالی بلوغ تشخیص داده می شود و با استرس، خستگی، گرسنگی، روزه داری، کوهنوردی و ورزش سنگین و مصرف الکل آشکارتر می شود. در این شرایط بیمار با کاهش برداشت بیلی روبین توسط کبد و همچنین اختلال در کونژوگاسیون بیلی روبین در کبد مواجه می شود و این می تواند منجر به افزایش آن در خون گردد.
مصرف مکمل کراتین و عملکرد ورزشی
مصرف مکمل کراتین و عملکرد ورزشی
انجمن پزشکی کوهستان ایران: کراتین یک ترکیب عالی نیتروژن زا است که در بدن و عمدتا در کبد سنتز می شود،که مقدار کمی از کراتین در کلیه ها و لوزالمعده سنتز می شود. اسیدهای آمینه آرژنین، گلیسین و متیونین پیش سازهای سنتز کراتین در بافتهای مذکور می باشند.
کراتین همچنین می تواند ازمنابع غذایی نیزبدست آید.درگوشت قرمز و ماهی فراوان یافت می شود.تقریبا 98 درصدکراتین در عضلات اسکلتی به شکل آزاد(40 درصد)یا به شکل فسفوریله(60 درصد)ذخیره می شوند.
غلظت طبیعی کراتین در پلاسمای خون از 50 تا 100 میلی گرم مول در لیتر نوسان دارد.
متوسط غلظت فسفوکراتین(PC)درعضلات معادل 125 میلی مول به ازای هرکیلوگرم عضله خشک است.اما این میزان می تواند بین 90 تا 160 نوسان داشته باشد.
به نظر می رسد کراتین ماده نیروزایی است که در چندسال گذشته فراوان درباره آن مطالعه شده است.آن دسته از ورزشکارانی که برای سوخت فعالیت ورزشی خود به PC به عنوان یک منبع انرژی متکی می باشند،(پرورش اندام،وزنه برداری،دونده های سرعتی ،فوتبالیستها ،بازیکنان هاکی و بسکتبالیستها) فایده بیشتری از مصرف کراتین می برند.