گروپی شاخه وانی هه ڵو
گروپی شاخه وانی هه ڵو

گروپی شاخه وانی هه ڵو

خرین دستاورد آدام اوندرای مونث

16-year-old Slovenian sports climber Janja Garnbret redpointing her first 8c+, Miza za šest at Kotecnik.

 هفته گذشته جانجا (یانیا) گارنبرت اسپرت کار اسلوونیایی اولین +8c خود را به نام Miza za sest در کوتکنیک اسلوونی، یکی از بزرگ ترین صخره های این کشور، ردپوینت کرد.

  ادامه مطلب ...

اشتک و جورنت بر فراز آیگر


Kilian Jornet y Ueli Steck en la cumbre del Eiger

 یولی اشتک اوایل پاییز عازم نپال شد تا روی نوپتسه تلاش کند اما به دلیل بارش شدید برف و شرایط جوی خطرناک از این صعود منصرف شد، در نپال فرصتی پیش آمد تا با دونده اسپانیایی کوهستان، کیلیان جورنت ملاقاتی داشته باشد و هر دو برای یک برنامه مشترک ابراز تمایل کردند.

 با برگشت به اروپا جورنت طی تماسی با اشتک اعلام کرد که هرگز جبهه شمالی آیگر را صعود نکرده و خیال دارد از کوهستان سوئیس دیدن کند. در پی آن یکشنبه گذشته عازم این کشور شد و هر دو در گریندلوالد دوباره یکدیگر را ملاقات کردند. هر کدام از تخصص خود بهره بردند، کوه نوردی سبکبار و دوی کوهستان. از گرینلدوالد که حدود 1000 متر بالاتر از سطح دریا است تا پای آیگر دویدند که تقریبا 2300 متر است سپس از مسیر سال 1938 هکمیر شروع به صعود کردند. زمانی که بر فراز قله 3970 متری آیگر ایستادند شرایط جوی عالی بود. با برگشت به گریندلوالد آنها زمان 10 ساعت و 2 دقیقه و 1 ثانیه را برای رفت و برگشت رکورد زدند و همان شب برنامه خود را در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشتند.

یولی اشتک که خود رکورد 39 بار صعود به آیگر را در اختیار دارد در باره این برنامه گفته : " من و کیلیان از هوای گرم و شرایط جوی عالی لذت بردیم و ترکیبی از دوی کوهستان و کوه نوردی را به اجرا گذاشتیم. من عاشق ورزش های کوهستانی هستم. " اشتک رکورد صعود سرعتی به جبهه شمالی آیگر را با زمان 2 ساعت و 47 دقیقه و 33 ثانیه در سال 2008 به ثبت رسانده. کیلیان نیز با انتشار یک کلیپ گفته در کنار اشتک موارد بسیاری را آموخته و سپاسگزار است که کوهستان سوئیس را به او معرفی کرده.

Kilian Jornet durante su ascensión con Ueli Steck a la cara norte del Eiger

مسیر کلاسیک سال 1938

این مسیر نخستین بار توسط هنریخ هارر، آندرل هکمیر، فریتزکاسپاراک و ویگرل یورک در جولای سال 1938 صعود شد. جبهه شمالی آیگر شامل مسیرهای بیشمار با دشواری های متفاوت است. ساده ترین آنها هنوز مسیر کلاسیک سال 1938 می باشد. 1800 متر عمودی با دشواری ED+: rock V-, aid (A0) و شیب یخی تا 60 درجه. معمولا برای صعود بین یک تا سه روز وقت نیاز دارد، بستگی دارد به توانایی کوه نوردان و شرایط جوی و گاهی نیز مستلزم صرف وقت بیشتری برای صعود است . این مسیر به دلیل ریزش سنگ، بهمن و یخ مسیری بسیار خطرناک شناخته شده است.

هدف مشترک احتمالی در آینده

کیلیان جورنت در ادامه پروژه " قله های زندگی من" تصمیم به صعود سرعتی به اورست را دارد و برای تحقق آن در فصل بهار عازم خومبو شد اما زلزله نپال تمامی برنامه های این فصل را متوقف ساخت. یولی اشتک نیز در گذشته تصمیم به گشایش مسیری جدید در اورست داشته و برای این برنامه با سیمونه مورو و جاناتان گرفیث همراه شده اما درگیری با شرپاها موجب انصراف از این برنامه شد، شاید جورنت و اشتک بتوانند برنامه های متوقف شده خود را در آینده درکنار یکدیگر اجرا کنند.

desnivel

+ نوشته شده در  چهارشنبه بیستم آبان ۱۳۹۴ساعت 14:21  توسط گل کوه  |  نظر بدهید

پیرو گزارش قبلی، تیم کشور لهستان که در حال تلاش برای صعود به آناپورنای 4 است بعد از هم هوایی با یک بیواک تا یال  منتهی به قله صعود کرده اما حجم برف با تابش شدید آفتاب خطر وقوع بهمن را بوجود آورده و مجبور به برگشت به کمپ اصلی شده اند. دمای هوا منفی بیست و پنج درجه سانتیگراد و شدت وزش باد حدود 110 کیلومتر در ساعت بوده. 6 نوامبر شرایط جوی آنها را غافلگیر کرده، دوباره بارش شدید برف شروع شده، آنها در کمپ اصلی دور چادرها را با سنگ برای مقابله با باد پوشانده اند اما شدت بارش به حدی بوده که تقریبا زیر برف در حال دفن شدن هستند . تیم چاره ای جز انتظار برای شرایط بهتر ندارد.

منبع:http://mountainflowers.blogfa.com/

حفظ توان بدنی ورزشکاران با موز:

حفظ توان بدنی ورزشکاران با موز:

 توان بدنی

انجمن پزشکی کوهستان ایران: محققان آمریکایی به ورزشکاران توصیه کردند که به هنگام فعالیت های ورزشی خود به منظور حفظ توان بدنی و قدرت خود موز بخوردند زیرا این میوه نسبت به نوشیدنی های ورزشی توان بالاتری به آن ها می دهد و موجب حفظ توان بدنی ورزشکاران می شود.

به نقل از نشریه “PLoS ONE، محققان دانشگاه ایالتی آپالاچی در کارولینای شمالی آمریکا براساس تحقیقات خود به بازیکنان و ورزشکاران توصیه کردند که در جریان فعالیت ورزشی خود موز بخوردند زیرا بهترین و مناسبت ترین راه برای بالا بردن فعالیت بدنی، قدرت تحمل و ادامه بازی ها و فعالیت ورزشی مثل مسابقات فوتبال و دوچرخه سواری با حفظ توان و قدرت در طول مسابقه می باشد.

در این تحقیقات آمده است: موز فراتر از نوشیدنی های ورزشی است زیرا حاوی مخلوطی از قندهای سالم است که در نوشیدنی های ورزشی معمول مورد مصرف در جریان مسابقات وجود ندارد. موز همچنین حاوی مقادیر زیادی فیبر، پتاسیم و ویتامین B6 است که توانمندی ورزشکاران و قدرت تحمل آنها را در طول فعالیت بدنی افزایش می دهد.


این نتایج نشان داد: موز برتر از نوشیدنی های ورزشی است و بهترین و مناسبت ترین ماده غذایی در جریان مسابقات، رقابت ها و فعالیت های بدنی به شمار می رود. زیرا حاوی فیبر و مقادیر زیادی مواد غذایی و آنتی اکسیدان است که نوشیدنی های ورزشی فاقد آن هستند.
محققان بعد از مقایسه دو گروه از دوچرخه سواران به این نتیجه رسیدند. این محققان به گروه اول یک لیوان نوشیدنی ورزشی حاوی مقادیر زیادی کربوهیدرات در جریان فعالیت ورزشی دادند درحالی که به گروه دوم در هر ۱۵ دقیقه فقط نصف موز داده شد.محققان این کار را در طول یک مسابقه دوچرخه سواری دشوار به مسافت ۷۵ کیلومتر انجام دادند که ۲ ساعت و نیم الی سه ساعت به طور انجامید.محققان از خون دوچرخه سواران قبل و بعد از فعالیت ورزشی نمونه برداری کرده و آن را مورد بحث و بررسی در زمینه عناصر غذایی و نتایج متابولسیم قرار دادند.

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

برنامه طناب زنی ۱۲ هفته ای:

برنامه طناب زنی ۱۲ هفته ای:

برنامه طناب زدن 12 هفته ای

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: طناب زنی به عنوان یک رشته ورزشی و یا حرکاتی ریتمیک برای آماده سازی قلبی عروقی مورد توجه هم قهرمانان و حرفه ای ها و هم افرادی که ورزش را برای سلامتی دنبال می کنند،می باشد.اما شاید نحوه انجام چندان تعریف شده و بر اساس رویه ای مشخص نباشد.

 

برنامه طناب زنی پیش رو می تواند تا حدود زیادی در این زمینه کمک حال و مؤثر باشد.

برنامه طناب زنی 12 هفته ای

در ۶هفته او ل، بهتر است که اجرای تمرین با استراحت همراه باشد .مقدار استراحت بر حسب نیاز و به شکل راه رفتن یا آرام طناب زدن صورت گیرد.در نتیجه مدت زمان مورد نظر شامل ،زمان طناب زدن و استراحت می باشد.

در شروع هفته هفتم، توجه مدت زمان مورد نظر به مداوم بودن تمرین و بدون احتساب زمان استراحت معطوف می گردد.عمل گرم کردن به مدت ۳ دقیقه و به شکل طناب زدن آرام یا تند راه رفتن، عمل سرد کردن به مدت ۳ دقیقه بعد از تمرین به شکل آرام راه رفتن باشد.

با تشکر از دوست گرامی علی عسگری

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

نجات کردشگران مفقود شده در جنگلهای الیمستان آمل:

نجات کردشگران مفقود شده در جنگلهای الیمستان آمل:

 الیمستان، جنگلی رویایی در مازندران

انجمن پزشکی کوهستان ایران: رئیس جمعیت هلال ‌احمر آمل از نجات پنج گردشگر تهرانی مفقود شده از گروه گردشگری 35 نفره در جنگل‌های الیمستان این شهرستان خبر داد و گفت: با تلاش عوامل هلال‌احمر، گردشگران مفقود شده نجات یافتند.

جمشید نیک‌زاد اظهار کرد: شامگاه روز گذشته تعدادی گردشگران تهرانی در منطقه جنگلی کوهستانی الیمستان بخش امام‌زاده عبدالله (ع) این شهرستان مشغول طبیعت گردی بودند که 5نفر از این گروه  با انحراف از مسیر، راه خود را گم کردند. وی افزود: با اطلاع عوامل جمعیت هلال‌احمر این شهرستان، کار جست‌وجو و یافتن این افراد از ساعت 19 روز گذشته آغاز شد.

رئیس جمعیت هلال‌احمر آمل تعداد افراد گردشگر از پایتخت کشور را 35 نفر اعلام کرد و تصریح کرد: در این بین پنج نفر از افراد راه خود را گم کردند که 2 نفر صبح امروز و 3نفر نیز مقارن ظهر امروز با تلاش امدادگران نجات یافتند. این مقام مسئول بیان کرد: این افراد از تور مرز پرگهر تهران آمده بوده که تعداد 30 نفر از آنها در قالب یک اتوبوس به مقصد خود بازگشتند و 5نفر به دلیل انحراف از مسیر دچار گم شدگی در جنگل شدند. نیک‌زاد با اشاره به جستجوی گسترده  نجاتگران جمعیت هلال احمر، تاکنون همه افراد مفقودشده پیدا شدند.

وی خاطرنشان کرد: این تور گردشگری صبح روز گذشته وارد آمل شدند که برای استفاده از منطقه تفریحی الیمستان راهی گستره های جنگلی شدند. نیک‌زاد در پایان گفت: با توجه به شرایط نامساعد جوی و بارندگی سنگین هوا، گردشگری در مناطق جنگلی دارای درختان انبوه کار سختی است و انتظار می‌رود گردشگران برای دور ماندن از خطرات احتمالی مفقود شدن در دل جنگل از مسافرت‌های غیرضروری خودداری کنند.

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

تکرار مسیر گنکو توسط زنان روسی

DSC_5194

 

یک تیم از زنان روسی مسیر گنکو، 950 متر، درجه 6A روسی را در جبهه غربی قله الکساندر بلوک به ارتفاع 5239 متر در منطقه آق سو در پامیر آلای قرقیزستان، تکرار کردند.

این تیم کوچک شامل مارینا پوپوا، جولیا بوریسوا، الکساندر منتوسکایا و اولسیا بابوشکینا همگی از کراسنویارسک سیبری، مسیری را در جبهه غربی قله الکساندر بلوک  تکرار کردند که نخستین بار توسط ولادیمیر گنکو، جرجی کالیتا و پاول ولاسکو در سال 2010 گشایش یافته بود.

منبع:http://mountainflowers.blogfa.com/

کارابین دربان

 

 

بیشترین مهندسی بکار رفته تا به امروز، در ساخت کارابینEDC= every day carry اعمال شده که بیشتر یک اثر هنری است تا کارابینی کاربردی.

شما فقط با پرداخت 10 دلار (حدود 34000 تومان!) کارابینی می خرید که قادر به تحمل نیرویی باورنکردنی است و زندگی شمارا هنگام سقوط در سنگ نوردی نجات می دهد، در عین حال می تواند از کوله پشتی شما یا حلقه تسمه آن آویخته شود و لوازم شما را نگهدارد. یا اینکه می توانید این یکی را بخرید. به آن دربان می گویند قیمت آن حدود 100 دلار(340000 تومان) است که البته برای صعود یا کاربرد دیگری ساخته نشده مگر نگهداری ابزار شما.

این کارابین سرآمد بسیاری از اقلام درجه یک با کاربرد حمل روزانه است . شاید کمی سبک مغزی به نظر برسد اما ظاهر جالب آن می تواند به یک هدیه فوق العاده برای کسی تبدیل شود که دوست دارد کارابینی منحصر بفرد همیشه همراه خود داشته باشد.

دربان توسط گمبل استمفلی ساخته شده، یک هنرمند نیویورکی که مجسمه ساز، قالب ساز، مدل ساز و آموزگار هنر است. او اخیرا به دنیای طراحی تجهیزات روی آورده است. دربان در حالی که نسبتا غیرکاربردی است یک کار شسته و رفته هنری است . جنس آن از تیتانیوم و آلومینیوم است و از 45 قطعه متصل به هم ساخته شده. قطعات اصلی 19 تکه هستند که پس از برش با 26 پیچ استنلس استیل به هم متصل می شوند.

منبع خبر http://mountainflowers.blogfa.com/

آیا نیازی به دورانداختن کارابین های زمین‌خورده هست؟

آیا نیازی به دورانداختن کارابین های زمین‌خورده هست؟


انجمن پزشکی کوهستان ایران: همیشه پیشگیری بهتر از درمان است و این قانون در ورزش کوهنوردی و خصوصا سنگنوردی بسیار بجا و قابل اهمیت است. اگر در کوهنوردی حوادث بین صفر و صد می باشد این واقعیت در سنگنوردی واقعیتی مسلم است. در هر صورت شما را به خواندن مطلب ذیل توصیه می کنیم: 

مطالعه فروم های تخصصی که در نقاط مختلف دنیا فعالیت می‌کنند باعث می شه که اطلاعات تخصصیمون هرروز جدیدتر بشه و با مطالب تازه‌تری آشنا بشیم. به همین خاطر سعی میشه در این مجله هر دفعه از جدیدترین اطلاعات روز دنیا برای شما مطالبی ترجمه بشه. در این شماره در مورد اینکه واقعاً آیا باید کارابین هایی که سقوط داشته‌اند را مجدداً استفاده کرد بحثی را باز می‌کنیم.
در دو فروم http://groups.yahoo.com/group/OzCanyons/ و http://groups.yahoo.com/group/canyons/ آقای تیم والمر سؤالی پیغامی را با این عنوان مطرح می‌کند : " When should you retire carabiners after a fall" "چه موقع باید کارابین را بعد از سقوط دور انداخت؟" ترجمه پیغام ایشون در زیر آورده شده:



سلام دوستان،
فکر کنم این‌یکی جالب باشه. آقای بی ژورن تحقیقاتی در مورد تجربیات اساتید فن درباره تأثیر سقوط بر روی استحکام کارابین انجام داده که تحقیقات آقای ریچارد دیلانی هم شامل اون می شه. می تونید این مقاله رو در آدرس زیر بخونید:
دریکی از این فروم ها آقای تیم والمر از دره نوردان استرالیا پیغامی می ذاره به مضمون زیر:
http://fatcanyoners.org/bush-guide/dropped-carabiners/
به‌وضوح سازندگان کارابین ها توصیه می‌کنند که بعد از سقوط کارابین را دور بی اندازید و همه از این موضوع به‌عنوان عاملی جهت رعایت ایمنی یاد می‌کنند، اما جالبه که بدونید آزمایش‌ها چیز دیگه ای رو ثابت کرده.
همچنین ایجاد میکروترک هایی که با چشم قابل‌مشاهده نیستند اما باعث تضعیف ساختار کارابین می‌شوند نیز بر این شک افزوده است. اگر از شما کسی خلاف این موضوع رو دیده خوشحال می شم بشنوم.



ترجمه این مقاله به شرح زیره:

آسیب کارابین ها اغلب موضوع بحث‌برانگیزی می‌باشند و با توجه به اهمیت آن‌ها بر آن شدیم تا تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام دهیم.
در ابتدا اجازه دهید به چند آزمایش ویژه که در این زمینه انجام‌شده نگاهی بی اندازیم. اساساً تمام این تست‌ها به افتادن کارابین هایی از ارتفاع بلند و سپس تحت تست‌های صنعتی قرار گرفتن محدود می‌شوند. خلاصه‌ای از این گزارش‌ها به‌صورت زیر است.
آقای کریس هارمستون مدیر کنترل کیفیت شرکت بلک دیاموند می گوید: "من صدها کارابین استفاده‌شده، دور انداخته‌شده و زمین‌خورده را (حتی بعضی از این کارابین ها از دیواره سالاث در ال کاپیتان به ارتفاع 3000 فوت یا 1000 متر افتاده بودند) تست کرده‌ام. هرگز در مورد آن‌ها مشکلی ندیدم مگر اینکه آسیب قابل‌مشاهده‌ای در کارابین دیده باشم. باوجوداینکه این موضوع مقداری اطمینان‌بخش است اما هرگز به شما این اجازه را نمی‌دهد که کارابینی را که از ارتفاع زیادی افتاده مجدداً استفاده کنید. بلافاصله کارابینی را که کج شده، شیار عمیقی برداشته یا دهانه آن به‌درستی کار نمی‌کند. (اگه دیواره سالاث رو ندیدین می تونید یه کلیپ از اون در آدرس http://vimeo.com/31878065 ببینید).



تصویر یک: نقطه ضربه در کارابین وایلدکانتری که از ارتفاع 255 متری روی سطح سختی انداخته‌شده است (عکس از ریچارد دلانی)

نزدیک خونه در کاتومبا تستی رو انجام دادیم . . .

  ادامه مطلب ...