رکورد جدید زنان در ال کپ
مایان اسمیت گوبات و لیبی سوتیر رکورد صعود سرعتی مسیر دماغه دیواره ال کپ را بهبود بخشیدند. این زوج ساعت 18/7 صبح روز 28 اکتبر صعود خود را آغاز کردند و 890 متر دیواره یکپارچه را در عرض پنج ساعت و دو دقیقه صعود کردند. طبق گزارش سایت ال کپ سوتیر نیمه اول مسیر و مایان نیمه دوم مسیر سرطناب بودند . در صعود آنها کمی وقفه ایجاد شد، یکی از ابزارهای کمکی سوتیر به پایین پرت شد و روی یک رول نیز گرفتار شد، بنابراین زمان آنها می توانست کمتر هم باشد. این دو خیال دارند روز جمعه 31 اکتبر دوباره همین مسیر را صعود کنند و سعی دارند رکورد خود را به چهار ساعت کاهش دهند. رکوزد جدید آنها 37 دقیقه کمتر از رکورد سال گذشته بود. دو سال قبل نیز مایان و شانتل رکورد هفت ساعت و 26 دقیقه را بدست آورده بودند. این صعودها ، فصلی قابل توجه برای سوتیر در ال کپ رقم زده ، او در کمتر از دو هفته پیش با همراهی کوئن برت اولین زنانی شناخته شدند که دو مسیر ال کپ را در عرض یک روز صعود کردند. گزارش آن را قبلا" در اینجا منتشر کردیم.
زنان روی این دیواره از عملکرد ممتازی برخوردارند ، لین هیل اولین کسی است که صعود آزاد از این مسیر را در سال 1993 انجام داد ، او سال بعد همین مسیر را در عرض 23 ساعت صعود کرد و استانداردی جدید برای صعودهای آزاد این دیواره ایجاد کرد ، این مسیر شامل 37 طول و درجه آن +5.13 می باشد ، نخستین بار در سال 1947 توسط یک تیم سه نفره در مدت 47 روز صعود شد و سریع ترین رکورد آن در اختیار هنس فلورین و آلکس هانولد با زمان دو ساعت و 23 دقیقه و 46 ثانیه قرار دارد.
منبع:http://mountainflowers.blogfa.com/
جایزه دستاورد کوه نوردی UIAA
18 اکتبر سال 2014
در مجمع عمومی سال دوهزار و چهارده UIAA در فلگ استف آریزونا، جایزه دستاورد کوه نوردی به استیو هاوس کوه نورد و صخره نورد امریکایی اعطاء گردید.
هاوس دیواره ها و کوه های سترگ بسیاری را در گوشه و کنار جهان صعود کرده اما صعود او به نانگاپاربات (8125 متر) که اولین صعود از جبهه مرکزی مسیر روپال در سال 2005 با همراهی وینس اندرسون بود هنوز شاخص ترین برنامه او محسوب می شود. برای مسیر 4100 متری هاوس – اندرسون درجه M5 X, 5.9, W14 تعیین شد. از هاوس پرسیده شد چه چیز این چالش دشوار و بسیار فنی و سبکبار را دوست دارد و او پاسخ داد:
"من عاشق پیچیدگی و حل دشواری هستم ، عاشق محیطی هستم که این کار را در آن انجام می دهم و عاشق مشارکت و ارتباطی هستم که از آن ناشی می شود ، من حتی عاشق صبح زود هستم و عاشق همه اینها هستم"
او می گوید:
" هیچ چیز روی یک دیواره اگر در مکانی دور افتاده باشد ، قابل اعتماد نیست ، عوامل بسیاری هستند که موجب نتیجه نهایی می شوند از جمله شرایط جوی ، غذا ، دسترسی به امکانات ، همنورد ، ارتفاع و لیستی که در حین کار نیاز به آن احساس می شود"
ماجراهای صعودهای او در سراسر جهان تقریبا به Mount Temple نزدیک دریاچه لوئیس در آلبرتا در سال 2010ختم می شود. بروس میلر با او همراه بود و تلاش آنها منجر به ایجاد مسیر جدید دیگری شد. هاوس یک گیره پا را از دست داد و ناگهان خود را در فضا معلق دید. بعد از یک سقوط 25 متری و کوبیده شدن به دیوار با شکستگی لکن از 20 جا و آسیب های داخلی بیشماری از جمله سوراخ شدن ریه مواجه شد. جای خوشبختی بود که زنده ماند اما قرار گرفتن در چنین شرایطی موجب یک دوره درون گرایی عمیق برای او شد و در این زمان بود که تصمیم گرفت آلپاین منتورز را تاسیس کند که به کوه نوردان مشتاق برای صعود از دیواره های سترگ و دشوار در یک برنامه ریزی دو ساله کمک می کند.
رئیس UIAA فریتز وریجلند گفته : " هاوس الهام بخش و الگوی کوه نوردی جهان است و گزینه ای است شایسته از بهترین کوه نوردان و صخره نوردان جهان . او نه تنها یک کوه نورد مشهور بین المللی است بلکه یک گام فراتر و بالاتر از کوههایی که صعود کرده قرار دارد ، او خود را وقف آموزش آنچیزی که آموخته به کوه نوردان جوان علاقمند کرده.
هاوس امروز خود را به عنوان یک کوه نورد ، سخنگو ، راهنمای کوهستان ، نویسنده و مربی معرفی می کند. او تلاش به ادغام تمامی جنبه های مختلف بر اساس یک فلسفه از آگاهی و تجربه دارد. کتاب "آموزش کوه نوردان جدید" او با استقبال خوبی روبرو شده و راهنمایی است برای یک کوه نورد بعنوان یک ورزشکار. او معتقد به یک گفتمان مهم و جدید در خصوص ضرورت یک زندگی متعادل از جنبه های روحی و فیزیکی است و می گوید سنگنوردی و کوه نوردی می تواند در بالاترین ارزش ها جا داشته باشد ، جایی که خانواده ، دوستی و ارتباط قرار دارند. ایده ای که موجب تاسیس آلپاین منتورز شد نه تنها گذراندن یک دوره دو ساله از مهارتهای یادگیری است بلکه درک این موضوع است که تنها قدرت ملاک موفقیت در صعودهای دشوار نیست بلکه اعتماد بنفس ناشی از تجربه و عقل است که امکان دستیابی به آن را فراهم می آورد.
" بعد از حادثه ای که در کانادا برایم رخ داد ، متوجه شدم که این صعودهای پی در پی من در طول زندگی نبوده بلکه کاری بوده که می توانستم برای جامعه کوه نوردی انجام دهم و نداده ام ، جامعه ای که داده های بسیاری به من ارزانی داشته از اینرو آلپاین منتورز را بوجود آوردم. هاوس می گوید آلپاین منتورز راه اصلی برای بازپس دادن دین خود به جامعه کوه نوردی بوده ، امکان آموزش دادن به کوه نوردان جوان در لوای یک رابطه سالم و لذت از کوه نوردی . کوه نوردی همیشه خطرناک است اما آنچه که مهم است این است که بدانیم چه موقع و از چه چیزی بترسیم و چه موقع و برای چه اعتماد بنفس داشته باشیم، آموزش در کوه نوردی های بزرگ بسیار مهم است زیرا کوه نورد در معرض محیط پیچیده قرار می گیرد ، صخره ، یخ ، برف، یخچال ، شرایط جوی ، ارتفاع و حتی خوردن و آشامیدن. هاوس تاکید می کند فقط مهارت های دشوار نیست که سعی در انتقال آن را داریم بلکه طریقی است برای باور توانایی های خود.
این نوع رویکرد به آموزش کوه نوردان جوان روشی است مثبت در کوه نوردی ، هاوس توضیح می دهد که در حال حاضر در اروپا از طریق برنامه های ارائه شده توسط فدراسیون ها و انجمن های کوه نوردی منجمله فرانسه و اسلوونی آموزش کوه نوردان صورت می گیرد اما در شمال امریکا آموزش در سطح گسترده ای وجود ندارد.
هاوس در حال حاضر در یک برنامه نظارت منطقه ای در ایالت واشنگتن با حمایت انجمن کوه نوردی امریکا به فعالیت مشغول است.
شما را به مطالعه بیوگرافی و برنامه های اجرا شده استیو هاوس در تبریز کوه که توسط دوست خوبمان سرکار خانم فهیمه ریاضی در سال 1386 ترجمه شده دعوت می کنیم.
منبع:http://mountainflowers.blogfa.com/