در ماه فوریه سالجاری چهار سنگنورد از ایالات متحده ، بریتانیا و بلژیک به نامهای Georg Ullrich ، Siebe Vanhee ، Sam Farnsworth ،Mason Earce یک دیوار بزرگ را در ونزوئلا پشت آبشار عظیم سالتو صعود کردند، این صعود 15 روز طول کشید که نام آنرا Kids With Guns نامیدند و درجه آنرا 5.13a,A3,E6 6c. اعلام کردند ، 100 متر از این صخره عظیم 500 متری برآمده با شیب مفرط بود و به استثنای چند سکوی غیرمنتظره ، مسیر فاقد کوچکترین سطح افقی بود.
منبع:http://mountainflower.blogfa.com/
"بیماری ژیلبرت" در کوهنوردان:
تالیف: دکتر حمید مساعدیان
عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
تمامی این شرایط مربوط به بیماری بنام "سندرم ژیلبرت" است.
سندرم ژیلبرت یک بیماری ارثی است که در این افراد کبد توانایی دفع مواد سمی و زاید بدن را در شرایط حاد ندارد. کبد یکی از ارگانهای اصلی دفع مواد زاید بدن می باشد. در افرادی که بطور ارثی دارای این ژن می باشند بعد از یک برنامه سنگین کوهنوردی و فشاری که به جسم کوهنورد می آید مواد دفعی بسیاری که در بدن تولید می شود به سمت کبد رفته تا از کبد و از طریق کیسه صفرا دفع گردد. ولی کبد در شرایط بحرانی توانایی دفع این مواد زاید را ندارد. کبد این افراد در شرایط عادی مشکلی از نظر دفع این مواد سمی بدن ندارد و مشکلی برای فرد بوجود نمی آورد ولی در شرایط استرس، گرسنگی، خستگی، ورزش سنگین این توانایی دچار اشکال می شود.
سندرم ژیلبرت اختلالی شایع بوده که حدود ۷٪ جمعیت را مبتلا میسازد. و تمایل چشمگیری به جنس مذکر دارد. که به صورت افزایش بیلی روبین (غیرکنژوگه ) خفیف ظاهر میشود و بصورت زردی (بویژه در چشم ها )خود را نشان می دهد. علت آن جهش در ژن ناحیه پروموتر یو . دی . پی گلوکورونیل ترانسفراز است. این سندرم کاملا خوش خیم است و انزیمهای کبدی طبیعی هستند. در تحقیقات جدید دیده شده که استفاده از یک نوع اسید امینه به نام اسیدامینه متیونین به صورت SAM دو بار در روز (۵۰۰-۱۰۰۰ م.گ) یکی از مسیرهای تولید این انزیم را فعال می سازد (pathwayII) و در نتیجه باعث کاهش بیلی میشود.
بیماری ژیلبرت بصورت اتوزوم غالب منتقل میشود. یعنی اگر یکی از والدین دارای آن بیماری باشد احتمال انتقال ژن منفرد آن به هر کدام از فرزندان و بروز اثرات آن 50% است. ممکن است همه بیمارانی که دارای ژن معیوب می باشند علامت دار نباشند.
سندرم ژیلبرت شایع ترین اختلال ارثی متابولیسم بیلی روبین در کبد می باشد. بر اساس یافته های اخیر، تست ریفامپین قادر است به عنوان یک تست تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد به نحوی که باعث افزایش میزان بیلی روبین سرم بیماران می شود، اما در باره اثر آن بر میزان بیلی روبین در افراد سالم اختلاف نظر وجود دارد.
فشارهای عصبی، فعالیت فیزیکی شدید نظیر کوهنوردی و سرماخوردگی نیز در برخی افراد سبب بالا رفتن "بیلی‌روبین" خون، زرد شدن سفیدی چشم و بروز بیماری "ژیلبرت" میشود. "بیلی‌روبین" ماده‌ای است که از شکسته شدن گلبول‌های قرمز تولید میشود. تشخیص این بیماری با معاینه کبد، طحال و انجام برخی آزمایشهای خونی قابل تشخیص است، البته سونوگرافی کبد و طحال در این بیماران طبیعی است. درمان این بیماری، با شناسایی علت بروز بیماری در فرد و رفع آن، امکان‌پذیر است.
بر این اساس در صورتی که علت بروز بیماری، فعالیت شدید فیزیکی باشد کاهش میزان فعالیت فیزیکی برای درمان بیماری و بهبود فرد ضروری است. پرهیز از گرسنی(وعدم تغذیه کافی و بموقع در کوهنوردی)، مصرف مایعات و مواد قندی بیشتر و کاهش فشارهای عصبی، در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر است.
بیماری "ژیلبرت" یک اختلال خوش خیم ارثی است که بر اثر افزایش بیلی روبین (ماده‌ای که از شکسته شدن گلبول‌های قرمز تولید میشود) در خون به دنبال گرسنگی در فرد بروز می‌کند. سفیدی چشم در فرد مبتلا به این بیماری تا حدودی زرد رنگ میشود. این بیماری، بیماری جدی نیست و با رفع علت آن به سرعت برطرف میشود. از طریق معاینه کبد، طحال و انجام برخی آزمایشهای خونی بیماری ژیلبرت در فرد قابل تشخیص است. این بیماری نیاز به یک دوره درمان جدی ندارد و فقط درمان فرد نیازمند شناخت عامل بروز بیماری و از بین بردن آن است. البته مصرف "اسید فولیک" که به صورت قرص در داروخانه‌ها موجود است، در درمان بیماری ژیلبرت نقش موثری دارد. مقدار مورد نیاز روزانه "اسید فولیک" که از طریق غذا وارد بدن میشود، در حدود ۲۰۰میکروگرم است.
در صورت بروز علائم سندرم "ژیلبرت" یعنی بروز زردی چشم پس از مصرف آخرین دوز داروی فنو باربیتال ماده بیلی روبین بیش از 6-4 ساعت در بدن باقی نمیماند و از این خاصیت در درمان این بیماری استفاده می شود..
در "سندرم ژیلبرت" بیلی روبین تولیدی بدن تا حدود 4 میلی گرم در دسی لیتر در خون بالا می رود و این حالت موجب ایجاد چشمانی زرد ناشی از افزایش این ماده در خون است که با کمی استراحت و مصرف مایعات کافی خود بخود بعد از چند روز برطرف می شود.
"سندرم ژیلبرت" یک بیماری ارثی است و فرد مبتلا برای درمان آن کاری نمی تواند بکند ولی گاهی برای کاهش این بیلی روبین اضافی در بدن و دفع آن از کبد همانطور که گفته شد می توان از داروی فنوباربیتال استفاده کرد که حتما باید توسط پزشک تجویز گردد.
"سندرم ژیلبرت" معمولا در حوالی بلوغ تشخیص داده می شود و با استرس، خستگی، گرسنگی، روزه داری، کوهنوردی و ورزش سنگین و مصرف الکل آشکارتر می شود. در این شرایط بیمار با کاهش برداشت بیلی روبین توسط کبد و همچنین اختلال در کونژوگاسیون بیلی روبین در کبد مواجه می شود و این می تواند منجر به افزایش آن در خون گردد.
به گزارش جیمز پارسون دوست و همطناب ، Caroline Civaldini سنگنورد فرانسوی ، مسیر Mind Control به درجه 8c+/5.14c در اولیانا اسپانیا را ردپوینت کرد. او سومین زن بعد از دایلا اوجه دا و نینا کاپرز است که این مسیر را صعود می کند ، این صخره 40 متری برآمده یکی از پرطرفدارترین مسیرهای اولیانا است که نخستین بار توسط کریس شارما و بعد از او آدام اوندرا صعود شده بود.
منبع:http://mountainflower.blogfa.com/
دولومیت رشته کوهی است در شمال شرقی ایتالیا که بخشی از آلپ جنوبی است و از رودخانه Adige در غرب تا دره Piave در شرق گسترش دارد.
یکشنبه هفته گذشته کوهنوردان اهل تیرول جنوبی سایمون گیت ، دانیل تاوارنینی و کلاوس گروبر موفق به اولین صعود زمستانه از دو مسیر 750 متری (8+) بر روی این رشته کوه شدند که سایمون هردو مسیر را در تابستان سال 2006 با برادرش پیموده بود :
مسیر اول ایزو 2000 در Cima Ovest
مسیر دوم Zauberlehrling در Cima Scotoni
سایمون به تازگی از پاتاگونیا برگشته که حاصل آن گشایش مسیر جدیدlet's get wild ، 7a,90° به ارتفاع ۶۰۰ متر بود و بعد از آن در 22 ژانویه با دانیل تاورنینی مسیر اول را در شرایط جوی نسبتا" خوب صعود کرد و آنجا بود که تصمیم گرفت برروی مسیر بعدی تلاش کند ولی اینبار شاهد سرمائی شدید بود و صعود او و کلاوس گروبر کاملا" سبکبار توأم با یک بیواک بود که دو روز و نیم طول کشید ، مسیر دوم 9 طول طناب لازم داشت که رود پوینت شد و روز یکشبنه برفراز قله Cima Scotoni ایستادند .
http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39268#
گزارش ذیل مربوط به یکی از شاخصترین صعود های انجام گرفته بر روی برج بی نام ترانگو(6251 متر) است .
دو کوهنورد فنی و قدرتمند لهستانی و سوئیسی به نامهای وویتک کورتیکا((Wojciech Kurtyka,و ارهارد لرتان(Lortan Erhard)در سال 1988 موفق به گشایش مسیری جدید در رخ شرقی برج بی نام ترانگو شدند این اولین صعود دو نفره بر روی این برج بود که توسط این دو هیمالیا نورد جسور به انجام رسید. در ادامه گزارش این برنامه را که توسط وویتک کورتیکا نگاشته شده را مشاهده کنید:
ادامه مطلب ...
اواخر فوریه سالجاری یک تیم روسی شامل نفدوف از سنت پطرزبورگ ، رومانوف از مسکو و سوتنیک از بلوگورسک عازم آنسوی مدار قطب شمال برای پیمایش یک مسیر زمستانی دست نخورده در رشته کوه خیبینی شدند.
دهکده خیبینی که در آن اقامت گزیدند دارای جاذبه اسکی است و امکانات رفاهی بیشماری است و از همه شگفت انگیز تر گودالها و یخ رفتهای وحشی کوهستان است . به دلیل توده های برف و خطر بهمن مسیر نزدیک به روستا را انتخاب کردند که به دلیل مدت طولانی صعود در مناطق دورافتاده دست نخورده باقی مانده بود. آنها سه مسیر گشایش نمودند :
Vera = یکصدو سی و پنج متر ، 4 طول طناب
Visokosnyi den یا روز کبیسه = یکصدو هفتاد متر ، 5 طول طناب که در روز کبیسه آنرا گشایش نمودند
Headwall attack = یکصدو بیست متر ، 4 طول طناب ، کراکس مسیر شامل درای تولینگ دشوار بود
http://www.planetmountain.com/english/News/shownews1.lasso?l=2&keyid=39262#
