صاعقه جان مرد کرمانشاهی را گرفت:

صاعقه جان مرد کرمانشاهی را گرفت:

با حضور ماموران در محل و در بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد‌، مردی جوان که از ساکنان روستاست به علت برخورد صاعقه به شدت مجروح شده است.

به گزارش آخرین نیوز به نقل از فارس، برخورد صاعقه، جان مردی روستایی در محدوده استحفاظی پاسگاه قزانچی کرمانشاه را گرفت. 

به گزارش پا‌یگاه خبری پلیس، عصر روز گذشته، در پی اعلام مرکز فوریت‌های پلیسی ۱۱۰ مبنی بر وقوع یک فقره مرگ مشکوک در روستای «بله کبود» در محدوده استحفاظی پاسگاه «قزانچی» کرمانشاه، بلافاصله ماموران برای بررسی موضوع به محل اعزام شدند. 

بنا‌بر‌این گزارش‌، با حضور ماموران در محل و در بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد‌، مردی جوان که از ساکنان روستاست به علت برخورد صاعقه به شدت مجروح شده است. 

این گزارش حاکی از آن است، با حضور تیم فوریت‌های پزشکی در محل حادثه و پس از انجام معاینات لازم اعلام شد، فرد حادثه دیده به علت شدت جراحات وارده در دم فوت کرده است. 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

نکات بهداشتی برای استفاده از غذاهای کنسرو:

نکات بهداشتی برای استفاده از غذاهای کنسرو:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: این روزها یکی از راه‌‌های آسان برای تهیه غذاها، استفاده از کنسرو آن‌هاست. کنسروها دارای طیف گسترده‌ای هستند که از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین آن‌‌ها می‌توان به کنسرو ماهی تن و جدیدترین آن‌ها نیز غذاهای کنسروی همچون فسنجان اشاره کرد.

واز آن جا که زمان تولید تا مصرف مواد غذایی کنسروی طولانی است، به برخی از این غذاها نگهدارنده‌‌هایی افزوده می‌شود تا مواد غذایی سالم مانده و از فساد آن‌ها جلوگیری شود.

 در برخی دیگر نیز افزودنی‌هایی به منظور خوش‌ طعم کردن ماده غذایی استفاده می‌شود که اگر مقدار این نوع مواد شیمیایی تحت کنترل و نظارت دقیق نباشد، می‌تواند در درازمدت مشکلاتی چون سرطان، آسم، تنگی نفس، آلزایمر و انواع آلرژی‌ها را در مصرف‌ کننده ایجاد کند.

 یکی از مسموم‌ کننده‌ترین عناصری که در برخی مواد غذایی بسته‌بندی شده به کار می‌رود مواد رنگی، آن هم به میزان فراوان است تا شکل و شمایل و رنگ غذا برای مصرف ‌کننده جذاب شود. این مواد می‌توانند به داخل خون انسان نفوذ کرده و انواع امراض خونی و مسمومیت را ایجاد کنند.

 نمک یکی از عناصر اصلی برای حفظ، دوام و ایجاد طعم مطلوب در مواد غذایی کارخانه‌ایست. 75 درصد از نمکی که بدن ما دریافت می‌کند از همین مواد غذایی بسته‌بندی شده است. به دلیل وجود این افزودنی اجتناب ‌ناپذیر، مصرف غذاهای کنسروی در افراد مبتلا به فشارخون، تنگی نفس، نارسایی کلیوی و حتی سرطان دستگاه گوارش باید محدود شود.

 شکر از دیگر موادی است که برای ایجاد طعم مطلوب و حذف طعم نامطلوب برخی مواد افزودنی شیمیایی به غذاهای کنسروی افزوده می‌شود. مبتلایان به دیابت و چاقی باید قبل از مصرف این نوع غذاها، ترکیبات مندرج روی بسته‌بندی آن‌ها را مشاهده کرده و از مصرف غذاهای کنسروی حاوی شکر بپرهیزند.

 روغن از جمله مواد اصلی برخی کنسروها نظیر کنسرو ماهی است. مصرف بیش از حد و غیراستاندارد روغن در این نوع غذاها برای افراد مبتلا به کلسترول و تری گلیسیرید بالا بسیار مضر بوده و کالری مازاد آن، چاقی را به ارمغان می‌آورد.

 فرآیندهای حرارتی در کنسروسازی به صورت غیرمستقیم است و بین ماده حرارت ‌دهنده و غذا، تماسی وجود ندارد. اما موادی که در نزدیکی سطح انتقال حرارت قرار دارند نسبت به موادی که فاصله بیشتری با حرارت دارند، سریع‌‌تر به دمای مورد نظر رسیده و ادامه حرارت‌دهی می‌تواند موجب کاهش خصوصیات ماده غذایی مانند رنگ، مزه، عطر و نهایتا مواد مغذی حساس نظیر ویتامین‌های B و C آن شود.

 این نوع فساد در اثر خوردگی لاک درون قوطی و واکنش با ترکیبات محتوی قوطی ایجاد می‌شود. باید دقت کرد که لاک قوطی، کاملا صاف و بدون ترک خوردگی و تغییر رنگ محسوس باشد. لکه‌های سیاه در دیواره قوطی، نشان‌ دهنده آلودگی شیمیایی محتویات داخل کنسرو است. از سوی دیگر سطح لحیم‌کاری قوطی‌هایی که با مواد غذایی تماس مستقیم داشته باشند می‌توانند باعث ورود یون سرب به ماده غذایی و سپس ورود به بدن مصرف‌ کننده شده و سلامت انسان را به خطر اندازد.

 این نوع آلودگی می‌تواند در اثر سوراخ شدن یا زنگ‌زدگی قوطی کنسرو به محتویات داخل آن نفوذ و غذا را فاسد کند. از طرفی عدم توجه به انجام عمل پاستوریزاسیون مناسب و اصولی می‌تواند منجر به رشد میکروب‌های بیماری‌زا در محصول شود. هنگام خرید انواع کنسرو به تاریخ انقضا و مجوز بهداشت آ‌نها توجه کنید و قوطی‌های کنسرو را 20 دقیقه بجوشانید

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

ده قانون برای جلوگیری از بروز آسیب دیدگی های جسمی رایج در ورزش س

ده قانون برای جلوگیری از بروز آسیب دیدگی های جسمی رایج در ورزش سنگنوردی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: آسیبهای رایج در ورزش سنگنوردی خاص این ورزش است. حتی بعد از جدا شدن فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی(سنگنوردی) کمیسیون پزشکی این ورزش جدا از کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی تاسیس گردید تا آسیبهای شایع این ورزش بطور تخصصی تر بررسی و معرفی گردد. در اینجا اطلاعات کاربردی در زمینه پیشگیری از صدمات جسمی این ورزش پیشنهاد شده است که امیدواریم مورد توجه و رعایت سنگنوردان خوب کشورمان قرار گیرد:

1) به طور مرتب نوع سنگنوردی تان را تغییر دهید. تغییر نوع و شدت فشار سنگنوردی ،‌یک راه بسیار کارآمد برای کاهش احتمال آسیب دیدگی است. مثلا تغییر نوع سنگنوردی در آخر هفته های متوالی از سنگنوردی اسپورت به صعود مسیرهای کلاسیک ،‌ طبیعتا موجب تغییر نوع فشار وارد شده به بدن می شود. هم چنین ،‌ تغییر مرتب تمرکز روی سنگنوردی و فعالیت های تمرینی طی هفته ، ‌مثلا جایگزین کردن صعود مسیرهای بولدر ،‌صعود با طناب و تمرینات آمادگی عمومی با هم،‌مانع از اعمال فشار به صورت یکنواخت می شود.

٣) در موقعیت های پرفشار اول پس از بروز آسیب ، ‌از روش بستن چسب دور انگشتان استفاده کنید. بستن چسب دور بست های حلقوی تاندون انگشتان،‌به کاهش نیروی وارد شده به تاندون ها کمک می کند و می تواند مانع بروز آسیب دیدگی شود. اما این چسب ها،‌چیزهایی نیستند که شما هر روز و در هر نوع صعود،‌از آن ها استفاده کنید. قرار گرفتن تاندون انگشتان و بست های حلقوی در معرض فشار تدریجی فزاینده،‌موجب قوی تر شدن آن ها و افزایش کارایی شان هنگام قرار گرفتن در معرض فشار بیش تر در آینده خواهد شد. استفاده از چسب های حمایتی در همه مواقع در دراز مدت بر قدرت انگشتان و تاندون ها اثر منفی خواهد داشت.

۴) در انجام حرکات خطرناک،‌احتیاط کنید. یک نکته مهم برای پیشرفت،‌شناخت و کنترل حرکت،‌به ویژه حرکات ذاتا خطرناک است. هنگام رسیدن به یک حرکت خطرناک و هنگامی که احساس می کنید انجام یک حرکت  به احتمال زیاد آسیب به همراه دارد،‌دو راه در پیش رو دارید. یکی این که از انجام حرکت صرف نظر کنید یا با احتیاط و به سریع ترین شکل ممکن از آن عبور کنید. واضح است که در چنین موقعیت هایی به تجربه نیاز دارید تا حس تشخیص موقعیت را در خودتان تقویت کنید، اما می توانید این مهارت را با شناخت بدن تان و نیز شناخت احساستان روی انواع مختلف گیره ها به دست بیاورید.

۵) تا رسیدن به اوج خستگی،‌ سنگنوردی نکنید. برای ما هیچ چیز لذت بخش تر از این نیست که،‌گاه یک روز سنگنوردی را تا گرگ و میش غروب به صورت تفریحی کش بدهیم. با این حال تمرین طولانی مدت به طور مرتب،‌به آسیب دیدگی منجر خواهد شد.

آگاهی از این که کی،‌ وقت متوقف کردن تمرین است،‌ یک مهارت ظریف در سنگنوردی است که شما نمی توانید آن را از کتاب یا نوارهای آموزشی یاد بگیرید،‌بلکه تنها تجربه و تمرین در این مورد به شما کمک می کند. بهتر است اشتباه شما، زود خاتمه دادن به تمرین باشد تا ادامه دادن تمرین،‌آن قدر که احساس کنید دچار آسیب دیدگی انگشتانتان شده اید.

۶) بیش از ۴ روز درهفته، تمرین یا سنگنوردی نکنید. در بسیاری از موارد،‌سنگنوردی یا تمرین،‌بیش از ۴ روز در هفته،‌اثر معکوس دارد. اگر شما چهار روز درهفته،‌در سالن یا طبیعت یا هر دوی‌آنها،‌سنگنوردی می کنید،‌ در سه روز باقی مانده هفته نباید تمرینات خاص این ورزش را انجام دهید. حتی در صورت اختصاص سه روز استراحت در هفته،‌بدن شما به زحمت می تواند آسیب های جزیی وارد شده به ماهیچه ها وتاندون ها،‌طی روزهای سنگنوردی را،‌ترمیم کند. به همین دلیل ، روش عاقلانه تر این است که یک چرخه تمرینی در نظر بگیرید که در آن،‌هر چند هفته یکبار، یک هفته استراحت منظور شده باشد. این مدت، زمان ارزشمندی برای  بدن برای جبران انرژی است.

٧) همیشه فرآیند گرم کردن و سرد کردن را انجام دهید. هر ورزشکار با تجربه ای به اهمیت گم کردن و سرکردن درست واقف است. متاسفانه سنگنوردانی را دیده ایم که بدون انجام هیچ گونه فعالیت مناسب گرم کردن، کشش یا صعود چند مسیر آسان، سنگنوردی را شروع میکنند.

همه آن چه که برای گرم کردن خوب مورد نیاز است،‌کمی عرق کردن ناشی از دویدن آهسته،‌راه یپمایی، یا دوچرخه سواری به مدت ۵ تا ١۵ دقیقه است. بعد از آن چند تمرین کششی سبک. سنگنوردی را با صعود چند مسیر ساده بولدر آغاز کنید.

هم چنین یک سرد کردن مختصر، که موجب شل شدن ماهیچه های منقبض و تسریع فرآیند بازیافت انرژی میشود،‌مفید است.

٨) تعادل ماهیچه ها را با انجام تمرینات ویژه گروه ماهیچه های آنتاگونیست حفظ کنید. پرورش ماهیچه های آنتاگونیست،‌ یکی از مغفول مانده ترین بخش های تمرین برای سنگنوردی است. عدم توازن قدرت ماهیچه ها در ساعد،‌شانه و کمر،‌از اصلی ترین عوامل بروز آسیب دیدگی ها است. اگر  شما در مورد سنگنوردی و اجتناب از آسیب دیدگی جدی هستید،‌باید حتما تمرینات مربوط به پرورش ماهیچه های آنتاگونیست را دو بار در هفته انجام دهید.

٩) برنامه تمرین تان را به صورت دوره ای تغییر دهید. بسیاری از کارشناسان امور ورزشی،‌دوره ای کردن تمرین را به عنوان یک روش استاندارد برای طراحی یک برنامه تمرین قدرتی موثر و بهینه،‌توصیه میکنند.

در ورزش پرتنش،‌مانند سنگنوردی،‌مهم ترین جنبه دوره ای کردن تمرین،‌در نظر گرفتن فاز های استراحت دوره ای و در نظر گرفتن زمانی برای کنار گذاشتن کلیه فعالیت های تمرینی است.

١٠) به تغذیه و استراحت کافی،‌بیش ترین اولویت را بدهید. به نظر می رسد که تغذیه و استراحت کافی یک نقش آشکار در عملکرد هر ورزشکار جدی دارد. طی سال های اخیر آگاهی افراد در این زمینه ها افزایش یافته است. شکی نیست که عملکرد سنگنوردان آگاه تر و سنگنوردانی که با یک برنامه دقیق،‌ تمرین می کنند،‌بیش تر به سطح نهایی توانایی شان نزدیک است و در عین حال کم تر با آسیب دیدگی مواجه می شوند.

 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

ماساژ ورزشی برای سنگنوردان:

ماساژ ورزشی برای سنگنوردان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: بعد از یک  مسافرت ،سنگنوردی طولانی، امروز ماهیچه های شما توان همیشگی را ندارند یکی از راه های بسسار خوب برای از بین بردن این حالت در یک جلسه مراجعه کردن به یک ماسو تراپ ورزشی است.

 ماساژ ورزشی یک فرم مخصوص از ماساژ است که قبل و بعد از سنگنوردی مورد استفاده قرار می گیرد.این یک راه عالی برای کمک دررفع خستگی، رفع تورم، کاهش تنش عضلانی و برای جلوگیری از صدمات است.

 همچنین به ارتقاء انعطاف پذیری کمک می کند ، که برای سنگنوردان فوق العاده مفید است.

 این شکل ماساژ شاخه مخصوص ماساژسوئدی است که کمک به آزاد شدن عضلات و بافت های بدن می کند و سهیم در افزایش دامنه حرکتی است.

 اگر ماساژ ورزشی قبل از بالا رفتن انجام شود این شکل ماساژ  برای جلوگیری ازآسیب های ورزشی همچنین به بهبود سیستم های بدن کمک می کند ،  بعد از بالا رفتن و ماساژ گرفتن سبب بهبود تونعضلانی و کمک به حذف اسید لاکتیک می شود لازم به ذکر است این اسید لاکتیک است که به طور معمول منجر به درد عضلانی می شود.

 از مزایای دیگر ماساژ این است که کمک می کند به ورزشکاران بیشتر در نقطه فلات حرکت بزنند شکل تخصصی ماساژ به سنگنوردان با ساعد های دم کرده و گرفته کمک  میکند.ماساژ بر روی ساعد کمک به بهبود قدرت ،گرفتن و رسیدن به سطح بالایی از توانایی را نشان می دهد.

 در بالا رفتن هم خم کننده ها و هم باز کننده ها در ماساژ سود می برند سایر عضلاتی که به طور عمده  سود میبرند در ماساژ دست ها ،مچ ها و عضلات چهار سر رانی هستند.

 بسیاری از سنگنوردان مسابقه ای دریافته اند که ماساژ در مراحل بعدی به آن ها کمک می کند چرا که آن ها مایل نیستند با ماهیچه های خسته و گرفته به مرحله بعدی بروند.

 ساده ترین راهی که کمک می کند به سنگنوردان قوی تر ، سریع تر به سنگنوردی بپردازندماساژ است.

 سنگنوردی قوی و سنگنوردی ایمن 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

تغذیه مناسب در سنگنوردی و صعودهای ورزشی:

تغذیه مناسب در سنگنوردی و صعودهای ورزشی: 

تالیف: دکتر امیر حسین خلیلی فر

عضو انجمن پزشکی کوهستان ایران

انجمن پزشکی کوهستان ایران: نیازهای تغذیه ای سنگنوردان: سنگنوردی ورزشی است که می تواند ساعتها طول بکشد. این ورزش نیاز به قدرت ، توان و استقامت عضلانی بالایی دارد. قدرت و برنامه ریزی تمرینی خوب می تواند این توانایی ها را افزایش دهد اما در کنار اینها بدن به سوخت و تغذیه صحیح نیز نیاز دارد.

نیازهای تغذیه ای سنگنوردان درسه مرحله قبل، در حین و پس از ورزش بررسی می شود.

1- تغذیه قبل از شروع سنگنوردی:

هدف از تغذیه در این مرحله آماده کردن بدن جهت تامین انرژی و مایعات مورد نیاز بدن در خلال فعالیت ورزشی است. لذا شروع این مرحله 3 ساعت قبل از سنگنوردی است. وعده غذایی این مرحله باید شامل مخلوطی از کربوهیدراتهای سریع الجذب مثل دانه های سرال سیب زمینی شیرین، سبزیجات و میوه ها باشد. یک منبع خوب پروتئینی نیز باید به این وعده اضافه شود که ماهی و گوشتهای کم چربی می تواند انتخاب مناسبی باشد. نوشیدن نیم لیتر آب نیز 2 ساعت قبل از شروع فعالیت توصیه می شود.

سنگنوردی و صعود سرعتی یک فعالیت قدرتی و سنگنوردی استقامت یک فعالیت استقامتی هوازی تلقی می شود که شما می توانید با خوردن موادی شبیه آنچه گفته شد 30 دقیقه قبل از شروع فعالیت ذخایر کربوهیدراتی را به حداکثر برسانید. مصرف یکShake پروتئینی مثل Whey protein را به اضافه 5/0 لیتر آب را 30 دقیقه قبل از شروع توصیه می کنند.

2- تغذیه در حین صعود :

در طی سنگنوردی مهمترین چیزی که باید مصرف شود میزان مناسب مایعات است هدف از نوشیدن آب و مایعات حفظ عملکرد بدن و جلوگیری از کم آبی است. اگر صعود تا یک ساعت طول بکشد آب به تنهایی کافی است. مطالعات انجام شده فواید فیزیولوژیک نوشیدن مایعات توام با کربوهیدرات را در این حدود زمانی نشان داده اند. نوشیدن cc 250 مایع شامل cc 125 آب باضافه cc 125 مایع ورزشی (شیرین توام با الکترولیت) هر 15 دقیقه است. چون این ورزش ورزشی قدرتی استقامتی است که عضلات به شدت در آن درگیرند استفاده از آمینو اسیدهای شاخه دار را در خلال فعالیت توصیه می کنیم.

3- تغذیه پس از صعود:

بلافاصله پس از صعود ترکیبی از پروتئین و کربوهیدرات (با اندکس گلاسمیک بالا) در جبران حفظ ذخایر کربوهیدرات کمک خواهد کرد و به کمک ترشح انسولین پروتئین نیز در عضلات جایگزین خواهد شد.این جایگزینی در 30 دقیقه اول پس از صعود توصیه خواهد شد. جایگزینی آب نیز اکیداً توصیه می شود.

مقدار مورد نیاز5/0 لیتر آب به ازای هر پوند کاهش وزن است 1 تا 2 ساعت پس از اتمام صعود، خوراکی شامل پروتئین، چربی و کربوهیدرات توصیه می گردد. پیشنهاد ما سیب زمینی شیرین باضافه مایونز و سالاد می باشد و همچنین 5/0 لیتر آب توصیه می شود.

خواهید دید که با تغذیه صحیح عملکرد بهتری در حین ورزش سنگنوردی خواهید داشت.

  

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

راهکار های سنگنوردی در زمستان جهت داشتن صعودی ایمن تر(بخش اول):

انجمن پزشکی کوهستان ایران: با وجود اینکه صعود بسیاری از قلل ایران در فصل مناسب احتیاج به ابزار خاص یا تکنیک ویژه ای ندارد. اما در صورت تمایل به انجام صعودی فراتر از حد معمولی و از مسیرهای ناشناخته به همراه داشتن ابزار مناسب می تواند بسیار چاره ساز باشد.

کلنگی که می توان با آن از شکافهای یخ زده صعود کرد و یا طناب و چند ابزار حمایت میانی در بسیار از موارد نه تنها گره گشا بلکه می توانند از بروز حادثه جلو گیری کنند. فرضا به مسیری بر خورد کرده اید که تکه سنگی صاف راه شما را سد نموده در این حالت روش تصویر سمت چپ می تواند چاره ساز باشد. به جای رکاب تسمه ای این شکل می توان از تسمه گره زده نیز استفاده نمود.

 مسیر مستقیم همواره بهترین راه نیست

اگر در مسیر صعودتان ادامه راه بصورت مستقیم بسیار سخت و یا غیر ممکن بود کمی به دور و بر خور نگاه کنید. شاید چند متر آن طرف تر معبری باشد که بتوانید از آن استفاده کنید.

حمل ابزار در سنگ نوردی

هنگام صعود سر طناب بر روی مسیر هایی که احتیاج به ابزار گذاری دارد وشما ناگزیر از حمل ابزار حمایت میانی متنوعی هستید. چگونگی تقسیم و حمل صحیح آنها می تواند به بهتر شدن صعود شما کمک نماید.

بدترین راه ممکن برای حمل یک دسته 12 تایی NUT (کیل ) تقسیم و آویزان نمودن آنها به دو کارابین است . این کار باعث اتلاف انرژی و بروز مشکلات زیاد برای پیدا کردن نمودن وسیله با سایز مناسب می شود. سعی کنید ابزار خود را به 4 دسته تقسیم کنید و آنها را در سری های ریز و کوچک و متوسط و بزرگ دسته بندی کنید. عادت کنید هر دو دسته را به یک سمت صندلی صعود خود ( یا حمایل ) متصل نمائید.

این کار باعث می شود بدون نگاه کردن به ابزار بدانید سری مناسب در کدام سمت بدن شما می باشد. علامت گذاری ابزار با رنگ – استفاده از کیل های رنگی و یا مشخص نمودن هر سایز با نوار چسب رنگی می تواند به شما در سریعتر پیدا نمودن آن کمک نماید.

 

 

تعداد کارابین پیچ مورد نیاز

 

سوال متداولی که بسیاری از تازه کاران می پرسند این است که چند عدد کارابین پیچ باید با خود داشته باشند.

در پاسخ باید گفت که جواب قطعی نمی توان به این سوال داد ، برخی یک جین کارابین پیچ دارند و برخی تنها یک یا دو عدد.

کارابین های پیچ بیشترین میزان ایمنی را نسبت به کارابین های ساده دارند همچنین قویتر و بزرگترند. دقت داشته باشید که این ویژگی ها در بالا کشی ها و یا استفاده از گره های بزرگ در روی طناب بسیار اهمیت دارد. اما عیب این کارابین ها این است که سنگین هستند و در برخی از شرایط مانند صعود های زمستانی یخ می زنند.

ایرادی که برخی از آدم های سخت گیر می گیرند این است که کار کردن با این کارابین ها در شرایط ایمنی بالا سخت است مانند سیستم های بالاکشی و بهتر است از کارابین ساده و یا دو کارابین با جهت مخالف استفاده شود.

در پاسخ باید گفت هنگامی که شرایط ثابت است و حرکتی نداریم این کار خوب است اما در شرایطی که حرکت داریم و یا به آن آویزان هستیم احتمال حادثه در این کارابین ها کمتر است (البته چنانچه دهانه ی کارابین را کامل نبندید تضمینی وجود ندارد!!!). استفاده از دوکارابین با جهت مخالف هم انتخاب خوبی است برای زمانی که پیچ کارابین یخ بزند و یا آنکه استفاده از کارابین پیچ با دستکش سخت باشد.

با توجه به وزن ، من تلاش می کنم تا حداقل تعداد کارابین های پیچ ممکن را داشته باشم و معمولا دو کارابین بسیار قوی HMS با خود حمل می کنم به علاوه یک کارابین کوچک D شکل. کارابین های HMS در مقایسه با کارابین های D زیاد قوی نیستند پس بهتر است یک کارابین D شکل برای حداکثر نیرو داشته باشید. از طرف دیگر اندازه ی آنها است که فضای زیادی را برای زدن گره های بزرگ می دهد. با این دو کارابین من احساس می کنم که به حداکثر ایمنی می رسم و هنگامی که به ایمنی بیشتری نیاز دارم از دو کارابین با جهت مخالف استفاده می کنم. 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

هشدارهای لازم در دیواره نوردی و سنگنوردی در هوای بارانی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: این روزها که اکثرا اوقات هوای کشور بارانی و با بارشهای متناوب همراه است، برای دیواره نوردان و سنگنوردان کار کمی مشکل شده است. اشتباهی کوچک که در بعضی موارد ناخودآگاه از سنگنورد سر می زند می تواند منجر به حادثه ای ناگوار گردد. در اینجا نکاتی ذکر می گردد که می تواند به سنگنورد کمک کند که چگونه در چنین شرایطی از ایمنی بیشتری برخوردار باشد. باشد تا با رعایت نکات ایمنی از صعودهایمان بیشتر لذت برده و سلامتی خود را نیز حفظ کنیم.

گرفتار شدن در یک هوای بارانی و بد در حین صعود برای هر سنگنوردی امری است غیر قابل اجتناب که بخصوص در اوایل پاییز و بهار بیشتر روی می دهد.

در چنین مواقعی چاره چیست ؟

طبیعا به همراه داشتن پوشاک ضد آب و مناسب می تواند تا حد زیادی در حفظ وضعیت و روحیه شما کمک نماید ، پس در زمان چیدن کوله پشتی خود آن را از قلم نیاندازید.

نترسید و عصبی نشوید.

مطمئمن باشید هر طوفانی بالاخره فروکش خواهد نمود، پس خونسردی خود را از دست ندهید و اگر همراه شما احساس اضطراب می کند سعی کنید با رفتارتان آرامش را به او بازگردانید.

موقعیت های پیش رو را بخوبی بسنجید.

عاقلانه تصمیم بگیرید، همواره فرود بهترین چاره نیست ، پس بنا به موقعیت خودتان بر روی دیواره تصمیم به ادامه راه یا برگشت بگیرید و به یاد داشته باشید که صعود یک طول طناب تا بالا بسیار بهتر از 9 طول فرود است .اگر شرایط دیواره اجازه داد می توانید بدنبال یک سر پناه بگردید تا از شدت طوفان کاسته شود .

اگر تصمیم به ادامه صعود گرفتید اصراری بر صعود طبیعی (Free) نداشته باشید، سنگهای خیس مکان مناسبی برای صعود طبیعی نیستند، هر میانی را به خوبی کار بگذارید و حتما آن را به خوبی آزمایش کنید .( احتمال سقوط در این شرایط چند برابر می شود ).

اگر تسمه بلند به همراه دارید می توانید بصورت رکاب از آن استفاده کنید و بصورت مصنوعی مسیر را ادامه دهید .

نفر دوم نیز می تواند با استفاده از دو طنابچه پروسیک ( صعود میمونی ) بسرعت خود را به کارگاه برساند ، بنابراین داشتن یکسری لوازم برای این کار برای هر صعود کننده ای توصیه می شود. دو طنابچه و یک تسمه وزن زیادی ندارند اما می توانند بسیار چاره ساز باشند . در صورت تصمیم برای فرود تمام نکات ایمنی را چک کنید ، بخصوص وضعیت کارگاه های مسیر را و حتی اگر لازم دیدید آن را با اضافه نمودن ابزار تقویت کنید.

فراموش نکنید که هیچ ابزاری گران بها تر از جان شما و هم طنابتان نیست .

سریع ولی ایمن حرکت کنید.

هرگز ایمنی را فدای سرعت نکنید. نبستن پیچ دهانه یک کاربین ، چک نکردن یک گره، اشتباه در انداختن طناب در وسیله حمایت ، بد کار گذاشتن حمایت میانی و ..... همه و همه می تواند به حادثه ای تبدیل شود که بسیار ناگوار است . 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

رکورد خانم فوق دونده در منطقه اورست:

رکورد خانم فوق دونده در منطقه اورست:

انجمن پزشکی کوهستان ایران:

18 نوامبر 2011 – در شش روز گذشته  لغو پروازها بدلیل هوای نامساعد صدها راهپیمای منطقه کوه اورست در نپال را آواراه کرده است.اما این جور مسائل دکتر الیزابت هاوکر را نگران نمی کند. روز جمعه، این فوق دونده بریتانیایی که بیشتر به لیزی مشهور است، پاکوب کمپ اصلی تا کاتماندو را ، به مسافت 320 کیلومتر، در 2 روز و 23 ساعت و 25 دقیقه دوید که رکورد جهانی جدیدی محسوب می شود.

در سپتامبر امسال، لیزی رکورد جهانی دیگری را با دویدن مسافت 247 کیلومتر در طول 24 ساعت برجای گذاشت. این خانم در مسابقه ای که در Llandundo  بریتانیا برگزار شد دو مایل بیشتر از بهترین رقابت کننده مرد دوید. لیزی که دانشمند نیز می باشد، روز صبح سه شنبه از کمپ اصلی اورست ، واقع در ارتفاع 5360 متر بالای سطح دریا، شروع کرد و هفت و چهل دقیقه صبح جمعه به استادیوم داسرات رانگشالا در کاتماندو رسید.

با انجام این کار، این قهرمان 35 ساله سابق جهان در مسافت 100 کیلومتر، رکورد خودش را که طی کردن مسیری طاقت فرسا در 3 روز و 2 ساعت و 36 دقیقه در سال 2007 بود، شکست. این بار این مسابقه را رقص آسمان لیزی نامید و هدف آن تبلیغ دویدن بر روی پاکوب ( Trail Running) در نپال بود.

او اوایل این ماه در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت:" نپال پتانسیل بسیار زیادی برای دو بر روی پاکوب دارد، اما در اینجا آن را یک ورزش به حساب نمی آورند. مسابقه من تلاشی خواهد بود برای آگاه کردن مردم که نپال مقصد باورنکردنی برای انجام این فعالیت است." بخش گردشگری هم امیدوار است از مسابقه لیزی سود ببرد چون می تواند فوق دونده های بیشتری را تشویق کند از کشورهای دیگر به نپال سفر کنند.

نیلندرا شرستا، رئیس انجمن ورزشی آماتور نپال گفت :" دو بر روی پاکوب می تواند بخش جدیدی برای فعالیت ماجراجویانه در این کشور باشد. اگر آن را خوب معرفی کنیم می تواند گردشگران را جذب کند."

هرسال هزاران گردشگر از تمام نقاط جهان برای راهپیمایی یا صعود مرتفع ترین کوه جهان به منطقه اورست می آیند. این ماه بیش از سه هزار گردشگر برای چندین روز در لوکلا به علت لغو پروازها در نتیجه هوای نامساعد آواره شدند. 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/