تاریخچه تلاش های زمستانی

تاریخچه تلاش های زمستانی

تاریخچه تلاش های زمستانی K2

زمستان هیمالیا و قراقوروم کم کم از راه می رسد و یک بار دیگر صعودهای زمستانی 8000 متری ها در صدر خبرهای کوهنوردی جهان قرار می گیرد. از میان 14 قله 8000 متری 12 قله در فصل زمستان صعود شده؛ اما دو قله K2 و نانگاپاربات تا کنون اجازه صعود زمستانی به هیچ کوهنوردی را نداده اند. تا این تاریخ  3 تلاش ناموفق در K2 و نیز 21 تلاش ناموفق در نانگا صورت گرفته است. زمستان امسال بازهم چند تیم درنانگا و یک تیم در K2 در صدد هستند تا به رویاهای سخت و سهمگین زمستانی خود پاسخ دهند.

زمستان هیمالیا و قراقوروم کمی زودتر از زمستان البرز ما شروع می شود. اگرچه صعود هایی که تا 20 مارس یعنی تا آخر اسفند ماه انجام می شوند صعود زمستانی محسوب خواهند شد اما زمستانی ترین ماه سال، ماه ژانویه است یعنی از 11 دی تا 11 بهمن . صعود هایی که در این فاصله زمانی در نیمکره شمالی کره زمین انجام می شود دارای ارزش و اهمیت خاصی هستند. تیم ها معمولا تلاش می کنند کمی زودتر یا دیرتر از 20 دسامبر ( 29 آذر  ) وارد منطقه شوند تا فرصت کافی برای انجام کارهای اداری و مقدماتی خود داشته باشند. برنامه ریزی آنها به گونه ای است که حتی المقدور بعد از شروع سال جدید میلادی وارد بیس کمپ شوند. اگر چه معمولا چند روز دیرتر یا زودتر چندان مسئله ساز نیست، با وجود این، ترجیح تیم ها این است که شروع و پایان صعود زمستانی آنها ( بیس کمپ -  قله - بیس کمپ) در ماه ژانویه انجام شده باشد - یعنی زمستانی ترین ماه زمستان.

در صعودهای زمستانی حداقل 4 فاکتور نقش اساسی دارند: هزینه های سنگین مالی – مشکلات فنی صعود – مشکلات لجستیکی – شرایط سخت هوا. با وجود این، انسانهایی که می خواهند رویاهای خود را محقق کنند و گامی فراتر از مرز محدودیت ها بردارند همچنان در تلاش هستند.

تاریخچه صعودهای زمستانی K2

1983 – شناسایی مقدماتی

اولین صعود زمستانی اورست در سال 1980 توسط یک تیم لهستانی صورت گرفت. بعد از آن لهستانی ها بفکر صعود زمستانی K2 افتادند . در سال 1983 آندره زاوادا کوهنورد افسانه ای لهستان همراه با یک کوهنورد دیگر لهستانی؛مقیم کانادا؛ به نام ژاک اولک تلاش خود را شروع کردند. اما هزینه های سنگین مالی، عدم تمایل مقامات محلی برای صدور مجوز صعود، و نیز مشکلات لجستیکی، همه و همه فراتر از پیش بینی های آندره زاوادا بود. بنابراین، از این تلاش صرفا به عنوان یک شناسایی مقدماتی یاد می شود.  

1987-88: اولین تلاش زمستانی K2

اولین تلاش زمستانی K2 در جبهه جنوبی و در یال آبروزی  صورت گرفت . اکسپدیشن شامل 24 کوهنورد بود : 13 لهستانی ، 7 کانادایی،  4 انگلیسی، و البته همراه با مجموعه ای از کوه پیمایان دیگر. بارها و تجهیزات قبلا و در فصل پاییز به بیس کمپ منتقل شده بود. این تیم بین المللی، اول دسامبر به پاکستان پرواز کرد و روز کریسمس ( 25 دسامبر ) وارد بیس کمپ شد. بارش سنگین برف و بادهای شدید به استقبال آنها آمد. در آن سال و در طول سه ماهه زمستان فقط 10 روز هوای خوب وجود داشت.با وجود این، تیم بین المللی، 5 ژانویه کمپ 1 را در ارتفاع 6100 متری، چند روز بعد کمپ 2 را در ارتفاع 6700 متری برقرار کرد؛ و بعد از آن حدود یک ماه و نیم بطور مستمر با هوای بد مواجه و زمینگیر شد .تیم، نهایتا توانست در تاریخ 2 مارس کمپ 3 را در ارتفاع 7300 متری برقرار کند. اما بادهای سخت و سهمگین در کمپ 3، سرما زدگی شدید را به دو تن از کوهنوردان تحمیل کرد و اکسپدیشن مجبور به عقب نشینی شد. 

2002-3: دومین تلاش زمستانی K2

آندره زاوادا در سال 2000 یک بار دیگر تلاش خود را برای صعود زمستانی K2 از جبهه چین از سر گرفت. او قصد داشت در فوریه 2000 شناسایی یال شمالی را شروع کند اما ناگهان مریض شد و 6 ماه در بیمارستان بستری شد . زاوادا سرانجام در ماه آگوست همان سال دار فانی را وداع گفت. اما تیمی که زاوادا تشکیل داده بود به کار خود ادامه داد. سرانجام اکسپدیشنی مرکب از 14 کوهنورد همراه با تعدادی ساپورتر و خدمه در دسامبر 2002 وارد قراقورم شد. سرپرست تیم کرزیستوف ویلیسکی بود و علاوه بر کوهنوردان لهستانی 4 کوهنورد از کشورهای قزافستان، ازبکستان و گرجستان نیز در تیم حضور داشتند. قرار بود قله ازیال شمالی صعود شود.

تیم، 30 دسامبر به بیس کمپ در ارتفاع 5100 متری رسید، دنیس اوربکو و واسیلی پیوتسوف 5 ژانویه کمپ 1 را در ارتفاع 6000 متری برقرار کردند. بعد از پشت سر گذاشتن چند روز هوای بد، کرزیستوف ویلیسکی و یاسک بربکا موفق شدند 200 متر مانع سنگی ( Rock Barrier ) را ثابت گذاری کنند . سرانجام دنیس اوروبکو و واسیلی پیوتسوف توانستند کمپ 2 را 20 ژانویه در ارتفاع 6750 متری برقرار کنند. 

سپس، سه تن از اعضای غیر لهستانی اکسپدیشن، تیم را ترک کردند و به خانه های شان بر گشتند. اما دنیس اوروبکوی قزاق ( فعلا روسی ) همچنان با لهستانی ها باقی ماند. اگر چه تیم باقی مانده دیگر نمی توانست به نرمی کار کند اما با وجود این موفق شد 4 فوریه کمپ 3 را در ارتفاع 7300 متری و 12 فوریه کمپ 4 را در ارتفاع 7650 متری بر قرار نماید.

بعد از آن تیم یک بار دیکر با هوای بد مواجه شد. نهایتا روز 21 فوریه صعود قله استارت زده شد. دنیس اوروبکو و یک کوهنورد لهستانی 25 فوریه به کمپ 4 رسیدند اما کمپ در هوای سخت و سهمگین تخریب شده بود . دو کوهنورد شب وحشتناکی را در چادری کوچک بیواک کردند. صبح روز بعد دنیس اطلاع داد که همنوردش گرفتار ادم مغزی شده است . تیم امداد و نجات بیدرنگ به حرکت درآمد. 27 فوریه تمامی تیم به بیس کمپ بر گشت و اکسپدیشن به کار خود پایان داد. در گزارش این صعود نوشته شده " اگر چه K2 یک بار دیگر دور از دسترس باقی ماند، اما این تیم نشان داد که امکان صعود موفق K2 وجود دارد" 

2011-12: سومین تلاش زمستانی K2 -  تلاش روسها

تیم قدرتمند روسها شامل 9 کوهنورد ، یک مربی و یک پزشک بود. آنها یال آبروزی را برای صعود قله انتخاب کرده بودند. تیم، آخر دسامبر به بیس کمپ پرواز کرد.

کوهنوردان در تیم های کوچک مسیر را ثابت گذاری کردند. 4 ژانویه کمپ 1 در ارتفاع 6050 متری برقرار شد . 14 ژانویه کمپ موقت 2 درارتفاع 6350 متری نصب شد. بعد از چند روز زمینگیر شدن در بیس کمپ، 25 ژانویه کوهنوردان به بالای کمپ 2 رسیدند؛ و نهایتا تا آخر ژانویه مسیر صعود را تا 7000 متری ایمن کردند.

31 ژانویه تیمی 3 نفره مقداری لوازم و تجهیزات را در ارتفاع 7000 متری دپو کرد. متعاقبا تیم 3 نفره دیگری مسیر را تا ارتفاع 7200 متری درتاریخ 2 فوریه ثابت گذاری کرد، اما بادهای سخت و سهمگین همه ی کوهنوردان را مجبور به عقب نشینی کرد.

ویتالی گوریلیک، هنگام تلاش دچار سرمازدگی و التهاب ریه شد. ضروری بود و تقاضا شد تا هرچه زودتر کوهنورد مصدوم از بیس کمپ منتقل شود، اما به دلیل شرایط هوا امکان فرود هلیکوپتر در بیس کمپ وجود نداشت. سرانجام ویتالی روز 6 فوریه ساعت 11 و 30 دقیقه در بیس کمپ به دلیل التهاب ریه و حمله قلبی درگذشت. اکسپدیشن نیز به کار خود پایان داد.

زمستان امسال، اکسپدیشنی مرکب از دنیس اوروبکو، آدام بیلسکی، آلکس توکسیکون، آرتیمون بران، و دمیتری سینیوف چهارمین تلاش زمستانی، و دومین تلاش زمستانی از جبهه ی چین را برای صعود قله K2 آغاز خواهند کرد. تلاش آنها در مسیری جدید، در یال شمالی و از کشور چین خواهد بود.

برای آنها آرزوی موفقیت داریم.

منبع:http://www.alpineclub.ir