اروبکو و صعود زمستانی K2
بعد از سایت اسپانیایی دسنیول و صفحه فیس بوک دنیس اروبکو ، این بار سایت ExWeb با مصاحبه ای که با اروبکو ترتیب داده اطلاعات بیشتری در باره بزرگ ترین برنامه کوه نوردی سال ، صعود زمستانیK2 منتشر کرده ، تلاشی که بزودی روی این قله آغاز خواهد شد ، رویداد درجه یک سال و بزرگ ترین رخداد دهه اخیر خواهد بود:
اکسپلوررز : سلام دنیس ، علت انتخاب این مسیر را توضیح دهید؟
دنیس : اکسپدیشی هایی که طی 12 سال روی این کوهستان داشته ام فرصت زیادی را برای مطالعه در اختیارم گذاشته ، من از جبهه جنوبی تا ارتفاع 8200 متر، از سمت شمال تا قله و در فصل زمستان تا ارتفاع 7800 متری K2 را صعود کرده ام. به عقیده من در سمت شرق K2 برج قله محافظی است دربرابر باد. شرایط برف بهتر است و ما امیدوار به حفر غارهای برفی در کمپ های بالا هستیم . ما انرژی خود را برای حمله به قله نگاه خواهیم داشت و می توانم بگویم که دسترسی به بخشی از قسمت شرقی قله آسان تر از یال های آبروزی و ژاپنی هاست.
اکسپلوررز: جبهه شمالی سرد و تاریک است ، وفق گزارش دیگر تیمها و تجربه خود شما انتظار چه مقدار نور خورشید را دارید؟
دنیس روی یخچال دیامیر
دنیس : در واقع چنین نیست ، ما در شرایط خوبی به محض ترک بخش پایین مسیر خواهیم بود و از سایه کوهستان خارج خواهیم شد . یک منطقه با پوشش گیاهی در نیمه های راه برای استراحت ما وجود دارد ، شیب شرقی بوضوح آفتاب صبحگاهان را فراهم خواهد آورد
اکسپلوررز: درجه هوا و سرعت باد چگونه خواهد بود؟
دنیس : بیشتر در خط الراس با آن مواجه خواهیم بود ، حدود 300 متر مانده به قله . شرایط بد جوی در آنجا مشکل ساز خواهد بود. برای در امان بودن و عملکرد خوب تیم، درجه هوا نباید کمتر از منفی 50 و شدت باد بیشتر از 100 کیلومتر در ساعت باشد و ما در انتظار یک پنجره منفی 40 و حداکثر 50 کیلومتر شدت باد در ساعت خواهیم بود.
اکسپلوررز: فاصله بین کمپ 2 و 3 انباشته از برف سنگین است ، فکر نمی کنید در عبور از آن با مشکل روبرو شوید؟
دنیس : امیدواریم که بتوانیم ، زمستان خشک تر از تابستان است و ما البته از راکت های برف "کمپ" برای جلوگیری از خطر بهمن استفاده خواهیم کرد اما در زمستان برف عمیقی در آن قسمت وجود ندارد ، اینطور فرض کنید که تجربه من چنین می گوید.
دنیس هنگام اولین تلاش زمستانی گاشربروم 2
اکسپلوررز: روی خط الراس ، مسیر سال 1978 امریکایی ها باید به سمت جبهه شرقی و یال آبروزی تراورس کنید، آیا در مورد نحوه صعود از این بخش ایده ای دارید یا اینکه هنگام صعود در باره آن تصمیم خواهید گرفت ؟
دنیس : ما این مورد را بعنوان یک گزینه در نظر گرفته ایم . بدترین حالت تراورس به سمت باتل نک (پاساژ باریکی در تیغه جنوب شرقی) زیر یک برج یخی بسیار بزرگ است اما تصور کنید که چقدر می تواند خطرناک باشد. من هنوز امیدوار هستم که بتوانیم راه مستقیمی پیدا کنیم.
اکسپلوررز: برای نصب طناب ثابت چه میزان برنامه ریزی کرده اید ؟ یا اینکه مسیری را انتخاب کرده اید که نیاز به طناب چندانی ندارد؟
دنیس : دقیقا درست است ، ما از لحاظ فیزیکی قادر به حمل طناب به مسافت طولانی و بالای 6000 متر ارتفاع نمی باشیم ، برنامه ما این است که بیش از 1000 متر طناب با خود حمل نکنیم و اکثر آنها را به برج قله نصب خواهیم کرد.
اکسپلوررز: از نظر شما بزرگ ترین کراکس کدام است و نقاط ضعف یا قوت تیم شما کدام است؟
دنیس : برخی موارد مرا نگران کرده:
- اول از همه کوچکترین آبشار یخی است که به نظر شکننده و نازک می رسد . دوم مسیر امریکایی ها و گرده لبه چاقوی آن در ارتفاع 7500 متری ، مشکل آن سقوط سنگ از بالای تراس های برفی در ارتفاع 8000 متر درست زیر قله است . نقاط منفی کلی که اکسپدیشن را به چالش می کشاند : 60 روز کار طاقت فرسا با چشم انداز کمی از موفقیت ، تجهیزات سنگین برای سفری طولانی و یافتن پنجره ای از شرایط جوی خوب است . از سویی دیگر همان تیم کانچن جونگا هستیم ، از لحاظ فنی و جسمی قوی و همگی تجربه زمستانی هشت هزارمتری ها را داریم . تجهیزات کاملی از حامیان مالی خود دریافت کرده ایم و همینطور حمایت معنوی گسترده ای از سوی جامعه کوه نوردی ، دوستان و بستگان و ما به دنبال امید روانه خواهیم شد. سپاسگزارم .
دنیس و کریستف ویلیسکی در تلاش زمستانی K2 سال 2003
.....................................
باتجربه ترین فعال کوه نوردی امروزه ، دنیس اروبکو دستاوردهای قابل توجه بیشماری مانند ایجاد مسیرهای نو ، صعودهای سولو و زمستانی روی 12 قله بالای هشت هزارمتر دارد . در سال 2003 در تلاش زمستان او روی K2 به سرپرستی کریستف ویلیسکی یکی از اعضاء تیم حمله بود که برای نجات جان یکی از اعضاء تیم برنامه آنها متوقف شد و دنیس تبریخ خود را از همانجایی که برگشت ، حوالی کمپ 4 در زمین فرو کرد ، به امید روزی که برای برداشتن آن برگردد. سال 2007 به K2 برگشت و با همراه خود جبهه شمالی را صعود کرد . او فرزند یک خانواده روس در شمال قفقاز است که در اوایل دهه 90 به قزاقستان نقل مکان کرد و افسر ارتش این کشور شد ، سپس به روسیه برگشت و شهروندی روسیه خود را تجدید کرد.
بعد از صعودهای موفق زمستانی گاشربروم ها و برودپیک تنها صعود زمستانی K2 و نانگاپاربات باقی مانده است .
اعضاء تیم دنیس همانطور که قبلن اعلام کرده ایم : آرتم براون ، دیمیتری سینف ، آدام بلیسکی ، آلکس تکسیکون هستند ، بلیسکی دو صعود زمستانی به گاشربروم 1 و برودپیک داشته و K2 را در تابستان 2012 از طریق مسیر نرمال صعود کرده . تکسیکون عضو تیم زمستانی ناموفق گاشربروم 1 گوشل بوده و اخیرا K2 را از یال آبروزی تا ارتفاع 7100 متری صعود کرده . مسیر انتخابی این تیم در یال شمال شرقی به مسیر 1978 امریکایی ها در 1000 متر مانده به قله متصل خواهد شد.
منبع:http://mountainflowers.blogfa.com
