گزارش نویسی در کوهنوردی
انجمن پزشکی کوهستان ایران: برای نگارش یک گزارش خوب و خواننده پسند میبایست نکاتی را رعایت کرد که در چند سطر زیر به آنها اشاره خواهم کرد اما علاوه بر رعایت نکات زیر آنچه در گزارش نویسی بسیار مهم است میزان آشنایی افراد با فنون نگارش میباشد که صد البته اکتسابیست و تنها راه دست یابی به آن مطالعه میباشد و بس . پس هر چه بیشتر مطالعه کنیم ، کتاب بخوانیم ، روزنامه و مجلات را ورق بزنیم برتوانایی های خود در این زمینه خواهیم افزود .
یک گزارش کوهنوردی را به چهار بخش تقسیم میکنیم :
در بخش اول به ارائه ی اطلاعاتی راجع به نام برنامه ، تاریخ اجرای برنامه ، نام سرپرست ، نام پشتیبان برنامه و اسامی نفرات شرکت کننده میپردازیم .
بخش دوم ، مقدمه ی گزارش است که باید حاوی اطلاعات زیر باشد :
فلسفه ی انتخاب برنامه و چگونگی شکل گیری آن ، توضیحاتی راجع به مشخصات جغرافیایی منطقه همانند محل شروع یا همان پای کار و ارتفاع آن ، راههای دسترسی ، آداب و رسوم مردم ، پوشش گیاهی و جانوری ، شرایط آب و هوایی ، فصل مناسب برای صعود ، مسیرهای صعود ، پناهگاهها، یخچالها، امکانات منطقه ، چگونگی آنتن دهی موبایل و ...
بخش سوم یا بخش اصلی گزارش : این بخش از گزارش در حقیقت روزشماری از برنامه میباشد که البته باید جزئیاتی هم به آن افزوده شود . جزئیاتی چون :
ساعت و محل قرار نفرات تیم ، خاطرات و حوادث صعود ، نحوه صعود و فرودها ، استراحتها ، مسائل آموزشی در حین برنامه ، تغذیه ، تصمیم گیریهای سرپرست ، شرایط جوی منطقه ، مسیرهای پاکوب ، مالرو ، یالها ، گردنه ها ، گرده ها ، دیواره ها ، دامنه ها و شیبها ، محل چشمه ، محل شب مانی ، ارتفاع نقاط مشخص و ...
بخش انتهایی گزارش نیز میتواند به ذکر جنبه های دیگری از برنامه بپردازد مانند هزینه ی برنامه ، توصیه ها و ...
ارائه ی لیستی از تجهیزات و وسایل مورد نیاز، کروکی یا جی پی اس مسیر و یا حتی لیست غذایی هم خالی از لطف نیست .
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
