گروپی شاخه وانی هه ڵو
گروپی شاخه وانی هه ڵو

گروپی شاخه وانی هه ڵو

فیزیولوژی بدن در هم هوایی

فیزیولوژی بدن در هم هوایی

همنوردان ساکن در شهر های کم ارتفاع حتما بخوانند:

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: حتما همه همنوردان در مورد هم هوایی و روش های آن اطلاعاتی دارند اما آنچه که قصد داریم در مورد آن بحث کنیم نکته های قابل توجهی در مورد هم هوایی می باشد که به نظر می رسد به فراموشی سپرده شده اند.

بدون شک بدن هر انسان دارای تعداد معینی گلبول قرمز است که کار حمل اکسیژن را در بدن به عهده دارند. حال باید دانست که وقتی یک کوهنورد در ارتفاعات قرار می گیرد و دو عامل اصلی یعنی میزان اکسیژن و مقدار فشار هوا به صورت محسوسی کاهش می یابد ساز و کار بدن برای مقابله با کمبود اکسیژن چیست؟

میزان بارگیری گلبول های قرمز از اکسیژن، 90 تا 100 درصد می باشد که این میزان بستگی به فشار هوای محیط و میزان اکسیژن موجود در جو دارد.

حال در ارتفاعات که این دو عامل بسیار کاهش می یابند بعد از گذشت مدت 6تا48 ساعت از حضور در ارتفاع، پیغام کاهش میزان اکسیژن موجود در خون توسط مغز دریافت می شود و مغز به غدد فوق کلیه دستور ترشح هورمون اریتروپویتین که محرک ساخت گلبول قرمز هست را صادر می کند. حال این هورمون بر روی مغز استخوان که مرکز ساخت گلبول های قرمز بدن هست اثر خود را اعمال کرده و باعث افزایش میزان تولید گلبول های قرمز می شود.

این سیکل  سازگاری بدن به دو هفته زمان نیاز دارد تا به صورت کامل بدن با شرایط جدید سازگار شود. اما بدن در این مدت که در ارتفاع حضور دارد پاسخ های دیگری نیز دارد . برای مثال افزایش تعداد تنفس اکسیژن بیشتری را وارد ریه ها و جریان خون می کند و همچنین افزایش تعداد ضربان قلب کمک می کند تا خون با سرعت بیشتری در بدن گردش کند و اکسیژن بیشتری نیز از ریه ها دریافت کند و یکی دیگر از پاسخ های بدن افزایش حجم ضربه ای قلب است که باعث می شود قلب در هر پمپ مقدار خون بیشتری پمپ کند و در نتیجه خون و اکسیژن بیشتری در اختیار عضلات قرار گیرد.

ذکر این نکته را ضروری می دانم که سیگاری بودن فرد کمکی به هم هموایی راحت تر نخواهد کرد.در بعضی از مطالب می خوانیم که افراد سیگاری چون گلبول قرمز بیشتری دارند نسبت به کمبود اکسیژن مقاوم ترند و بدنشان در ارتفاعات ساده تر و با زمان کمتری هم هوا می شود. اما باید گفت که درست است که این افراد تعداد گلبول های قرمز بیشتری دارند اما در دوقسمت دیگر بسیار به مشکل برمی خورند.

1- رسوب جرم های سیگار در ریه ها باعث کاهش چشمگیر جذب اکسیژن می شود.

  2- در هنگام فعالیت در ارتفاعات به علت کاهش توانایی ریه ها نمی توانند اکسیژن مورد نیاز سلول های بدن را تامین کنند.

 این ها سازوکارهای بدن برای مقابله با کمبود اکسیژن است.  

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد