عملیات جستجو و نجات در بهمن:
عملیات جستجو و نجات در بهمن:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: این روزها که بارشها همچنان ادامه دارد بیشتر باید مراقب خود و برنامه هایی که در آن شرکت می کنیم باشیم. در کشور ما سالیانه چندین مورد بهمن و تلفات ناشی ار آن گزارش می گردد که سهم کوهنوردان متاسفانه در آن کم نیست. خاطره اسف ناک بهمن دیزین هنوز از خاطره ما پاک نشده و چه عزیزانی را در آن فاجعه از دست دادیم. آمادگی قبلی و هشدار های پی در پی شاید بتواند در زمینه پیش گیری و مراقبت های لازم در زمینه بهمن موثر باشد. باشد تا زمستانی ایمن و بدون تلفات داشته باشیم:
ترتیب عملیات جستجو:
نجات توسط بازماندگان
شخص شاهد ریزش بهمن، به هیچ وجه نباید موقعیت خود را ترک کند (مگر در صورتیکه خطر جدی وی را تهدید کند) . با بخاطر سپردن اخرین محل مدفون شدن یا بلعیده شدن شخص در بهمن، امدادگران را به آن محل راهنمایی کند.
وی می‌تواند حدود آن نقطه را علامت گذاری کند که با این کار منطقه جستجو محدودتر می‌شود.
هنگام جستجو سکوت را رعایت کرده و ترجیحاً از اشارات کمک بگیرید، تا صدای بهمن زده شنیده شود.
بدنبال نشانه و اثری از بهمن زده بگردید مثل کوله پشتی ، تکه‌ای از لباس، برخی از ابزار و تجهیزات و از همه با اهمیت تر نخ بهمن
برای اینکار با فاصله گرفتن حدود ۵ تا ۶ متر از همدیگر از قاعده مخروط بهمن شروع و به سمت راس مخروط ادامه دهید. اطراف موانع مثل درختان، صخره‌ها، بریدگیها را با دقت بیشتری بررسی کنید.
بلافاصله پس از ریزش همه بازماندگان یا امدادگران باید فرستنده هایشان را روی دریافت تنظیم کرده و ضمن کاوش اولیه، در جستجوی سیگنالهای فرستنده مصدوم نیزباشند، در صورت دریافت سیگنال، منطقه جستجو محدود شده ودر چند دقیقه محل مصدوم مشخص می‌گردد.
به سرعت گروهی را برای سونداژ کردن تشکیل دهید. معمولاً ۱۵ تا ۲۰ نفر تعداد مناسبی برای اینکار است. این روش ساده اما کند است. در برخی منابع خط سونداژ شامل حداکثر ۱۲ نجاتگر قید شده است . سونداژ رااز مخروط بهمن شروع کنید زیرا بهمن گرفتاران خود را به این سو می کشاند.
این روش بدو شیوه سریع و ظریف انجام می‌گیرد. در روش سریع نجاتگران از یکدیگر حدود ۷۵ سانتیمتر فاصله گرفته و در هر گام حدود ۶۰ سانتیمتر جلو می‌روند و سوند هم درست مقابل نجاتگر زده می‌شود. شانس مصدوم در این روش ۷۰% است.
در سونداژ ظریف که پس از چند سونداژ سریع و بی نتیجه شروع می‌شود و هدف آن معمولاً یافتن جسد قربانی است . در این حالت فاصله بین نجاتگران هم ۷۵ سانتی متر بوده ولی نجاتگر اطراف خود را سه بار سوند می‌زند. (راست، چپ، وسط) و فاصله هر سونداژ حدود ۲۵ سانتی متر باید باشد. سپس با علامت رهبر گروه خط سونداژ حدود ۳۰ سانتیمتر جلو می‌رود. با این روش بیست نجاتگر یک محوطه ۱۰۰*۱۰۰ متری ( یک هکتار) را در شانزده تا بیست ساعت می‌توانند جستجو کنند.
میله سونداژ باید حدود ۲ تا ۵/۲ متر در برف فرو رود و این عمقی است که بهمن زده ها معمولاً از آن پایین تر نمی‌روند. طول میله سه تا چهار متر می‌باشد.
سونداژ را به نرمی و با حوصله انجام دهید مبادا در اثر حرکت دادن سریع میله بدن بهمن زده آسیب ببیند. حواس خود را متمرکز کرده و منتظر برخورد میله با بهمن زده باشید.
لازم به ذکر است که سونداژ کردن تا ۴۰ ساعت در برف های خشک و تا ۳۰ ساعت در برف‌های آبکی موثر است. در صورت نبودن میل سونداژ، می‌توان از باتوم اسکی، کلنگ کوهنوردی و … استفاده کرد.
قبل از شروع عملیات نجات و در صورت وجود خطر بهمن‌های بعدی نگهبان بهمن را مشخص کرده تا در صورت مشاهده هر نوع خطری، کلیه نجاتگران را مطلع سازد.
نظم و فرمانبرداری اصل موفقیت در امداد و نجات است. این امر با استقرار یک رهبر قوی به بهترین نحو قابل اجرا است.
در فرایند نجات، تعیین زمان درخواست کمک از دیگران چالشی دشوار است، اگر تعداد بازماندگان زیاد و منابع کمک رسانی نزدیک باشند بهتر است یک نفر را برای درخواست کمک بفرستیم. اگر منطقه دور افتاده است و منابع کمک در دسترس نیستند. بهتر است همه بازماندگان در محل مانده به جستجو بپردازند. در این مورد قاعده کلی ادامه جستجو است، مگر آنکه با گذشت زمان شانس بقای مصدوم کاهش یابد.
برف کوری یا نور زدگی در برنامه های زمستانی را جدی بگیریم:
برف کوری یا نور زدگی در برنامه های زمستانی را جدی بگیریم:
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
نحوه پیدا کردن بهمن زده:
نحوه پیدا کردن بهمن زده:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: حجم برف در ارتفاعات بیشتر می شود و خطر بهمن کوهنوردان را تهدید می کند. خاطره تلخ از دست دادن 8 نفر از کوهنوردان خوب کشورمان در بهمن سال 1388 گردنه دیزین هنوز از خاطر مان نرفته است. رعایت نکاتی مهم در برنامه های کوهنوردی می تواند از بروز بسیاری از این حوادث بکاهد. این نکات را بخاطر بسپاریم:
۱- هنگام جستجو کاملاً سکوت را رعایت کنید تا اگر صدائی از بهمن زده می‌آید آن را بشنوید.
۲- به فاصله چهار متر از هم به دنبال نشانه‌ای از بهمن زده بگردید مثل طناب بهمن ...۳- اگر بهمن زده در لحظات نخست پیدا نشد موارد زیر را به کار ببندید.
۴- به سرعت گروهی را برای سونداژ کردن تشکیل دهید (سونداژ کردن بهمن فرو کردن میله‌ای نوک تیز و بلند در برف برای یافتن بهمن زده به محض برخورد با بدن بهمن زده میله حالت لاستیکی را به دستان جستجوگر القا میکند و خبر از محل بهمن زده می‌دهد.
۵- همه افراد باید در یک ردیف با فاصله ۲۵ سانتیمتر از هم بایستند.
۶- دقت شود اغلب بهمن زده ها در حاشیه نهائی بهمن یا موانع مثل سنگها و درختان پیدا شده‌اند.
۷- به محض پیدا شدن بهمن زده به دنبال سر او بگردید.
۸- مصدوم را با دقت و به دور از هر گونه خشونت از زیر برف خارج کنید.
۹- اگر هوشیار است به او دلگرمی دهید و از داد و فریاد بی‌مورد بپرهیزید.
۱۰- لباس خیس شده او را بیرون آورده و او را داخل کیسه خواب قرار دهید.
یادآوری مهم:
اغلب کسانی که نخ بهمن به خود بسته‌اند زنده مانده‌اند.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
هشدارهای لازم در دیواره نوردی و سنگنوردی در هوای بارانی:
هشدارهای لازم در دیواره نوردی و سنگنوردی در هوای بارانی:
در چنین مواقعی چاره چیست ؟
طبیعا به همراه داشتن پوشاک ضد آب و مناسب می تواند تا حد زیادی در حفظ وضعیت و روحیه شما کمک نماید ، پس در زمان چیدن کوله پشتی خود آن را از قلم نیاندازید.
نترسید و عصبی نشوید.
مطمئمن باشید هر طوفانی بالاخره فروکش خواهد نمود، پس خونسردی خود را از دست ندهید و اگر همراه شما احساس اضطراب می کند سعی کنید با رفتارتان آرامش را به او بازگردانید.
موقعیت های پیش رو را بخوبی بسنجید.
عاقلانه تصمیم بگیرید، همواره فرود بهترین چاره نیست ، پس بنا به موقعیت خودتان بر روی دیواره تصمیم به ادامه راه یا برگشت بگیرید و به یاد داشته باشید که صعود یک طول طناب تا بالا بسیار بهتر از 9 طول فرود است .اگر شرایط دیواره اجازه داد می توانید بدنبال یک سر پناه بگردید تا از شدت طوفان کاسته شود .
اگر تصمیم به ادامه صعود گرفتید اصراری بر صعود طبیعی (Free) نداشته باشید، سنگهای خیس مکان مناسبی برای صعود طبیعی نیستند، هر میانی را به خوبی کار بگذارید و حتما آن را به خوبی آزمایش کنید .( احتمال سقوط در این شرایط چند برابر می شود ).
اگر تسمه بلند به همراه دارید می توانید بصورت رکاب از آن استفاده کنید و بصورت مصنوعی مسیر را ادامه دهید .
نفر دوم نیز می تواند با استفاده از دو طنابچه پروسیک ( صعود میمونی ) بسرعت خود را به کارگاه برساند ، بنابراین داشتن یکسری لوازم برای این کار برای هر صعود کننده ای توصیه می شود. دو طنابچه و یک تسمه وزن زیادی ندارند اما می توانند بسیار چاره ساز باشند . در صورت تصمیم برای فرود تمام نکات ایمنی را چک کنید ، بخصوص وضعیت کارگاه های مسیر را و حتی اگر لازم دیدید آن را با اضافه نمودن ابزار تقویت کنید.
فراموش نکنید که هیچ ابزاری گران بها تر از جان شما و هم طنابتان نیست .
هرگز ایمنی را فدای سرعت نکنید. نبستن پیچ دهانه یک کاربین ، چک نکردن یک گره، اشتباه در انداختن طناب در وسیله حمایت ، بد کار گذاشتن حمایت میانی و ..... همه و همه می تواند به حادثه ای تبدیل شود که بسیار ناگوار است .
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
عکس العمل های انسان در هنگام بروز حادثه در کوهنوردی:
- احتمالا در موقعیت هایی قرار گرفته اید که ترس تمامی وجودتان را فرا گرفته یا آنقدر عصبی شده اید که به شدت بدنبال راهی برای خلاص شدن از ان موقعیت بوده اید. به گذشته برگردید و فکر کنید که چگونه با ترسهایتان مواجه می شدید. تعدادی توصیه در زیر آمده که برای غلبه بر ترس است و از پریسیلا مور ، راهنمای کوهنوردی در سیاتل می باشد و همچنین به همراه تعدادی از تجارب کوهنوردی شخصی، صعودها و آموزش اینجانب می باشد. شما همچنین این تکنیک ها را می توانید برای هر نوع ورزش یا فعالیت بدنی دیگر که در شما اضطراب ایجاد می کند نیز بکار ببندید.
- ترس انرژی است از آن استفاده کنید تا به عملکردتان بهبود ببخشید.
- میزان ترسی که در حال حاضر در خود سراغ دارید یکسان نخواهد ماند. بسیار بسیار موارد دیگر هست که در شما ترس ایجاد کند. با کسب تجربه رفتار غریزی اصلاح خواهد شد. به ترس به طور اشکالی از سلامت در ارتباط با موقعیت حاضر بیندیشید. در زیر پنج توصیه آورده شده که می تواند یه شما در ارتباط با موقعیت حاضر کمک کند طوری که ترس وسیله ای باشد برای آموزش ، توانمند ساختن وبهبودی قدرت عملکرد در شما.
- تفاوت ترس و واقعیت را بدانید. وقتی با حمایت صعود می کنید و یک حمایت چی خوب دارید، آموزش درستی هم دیده اید و به هم تیمی هایتان نیز اطمینان دارید ، نمای روبرویتان بهترین منظره خواهد بود. شاید فضای خالی اطرافتان را ببینید که در حال اوج گرفتن است اما شما می دانید که قرار نیست آسیبی ببینید. فضای اطرافتان کاملا منفعل است و فقط زمانی می تواند برای شما تهدید محسوب شود که افکار منفی در دوروبرتان بچرخند. شما حتما می توانید فکرتان را کنترل کنید. بسیاری از چنین افکار منفی می تواند در زمره افکار " اگه اینطور بشه چی؟ " جای بگیرند که هیچگدام از آنها نیز اتفاق نخواهد افتاد.
- بدانید که ترسیدن طبیعی است، بخصوص در مناطق بسیار بالا. همچنین طبیعی است که در مسابقه یا مواقع صحبت در جلوی جمع عصبی شوید. به کسی که ادعا می کند هرگز نمی ترسد اعتماد نکنید. ترس عامل محافظتی ماست و طوری در مغز عمل میکند تا به ما کمک کند زنده بمانیم. این امکان را هم دارید که ترس خود را بپذیرید و از آن به عنوان عاملی برای دقت، احتیاط، آمادگی و هوشیاری بیشتر استفاده کنید. برای مثال زمانیکه در یک صعود احساس ترس به سراغ شما می آید، ارتباطتان را با دیگر اعضا چک کنید ، اطمینان حاصل کنید که از قبل میزان غذا و آب کافی دریافت کرده اید و به اندازه کافی پوشاک مناسب دارید. وضعیت هوا و همچنین اطرافتان را به منظور امنیت چک کنید و پس از آن به حرکت ادامه دهید، هوشیارتر عمل کنید و بر روی هر حرکت تمرکز کنید و کارتان را به بهترین شکل ممکن انجام دهید. اگر قبل از انجام یک مسابقه احساس ترس می کنید از آن ترس و افزایش ترشح آدرنالین برای افزایش میزان انگیزه استفاده کنید. سعی کنید موقعیتی مانند موقعیت ترس قبل از مسابقه برای خود ایجاد کنید که تا جای ممکن آمادگی کسب نمایید.
- درباره آنچه که از آن میترسید با خود کاملا روراست باشید. فرق بین ترس واقعی و غیر واقعی را بدانید. ترس از ارتفاع مثالی از این نوع است. نه ارتفاع است که شما را اذیت می کند و نه ترس از سقوط بلکه این گذاشتن پا بر روی زمین هنگام فرود است. این به اتمام رساندن مسابقه سه گانه 90 دقیقه ای نیست که شما را می ترساند بلکه ترس مشخصی است که که به شما می گوید قوزک پایتان توانایی تحمل دو پایانی را نخواهد داشت یا اینکه لایه ترمز دوچرخه تان برای استفاده در مسابقه هنگام فرود از یک شیب تند در وضعیت مناسبی نیست. دیدگاهتان واقعی باشد و بر روی یک محیط مشخص تمرکز کنید، از زمان یک قدم جلوتر باشید و تمامی حواس خود را جمع کنید.راه رفتن بطور عادی روی زمین یا هنگام شرکت در یک مسابقه غیررقابتی ، دید بازتری به شما از کوهنوردی و یا یک مسابقه نخواهد داد. . دریافت وادراکتان بایستی کاملا واضح باشد و آن را با " اگه اینطور بشه چی " ها آلوده نکنید.
- زمانیکه ترس دارد به سراغ
هدفتان عدم داشتن ترس نباشد بلکه چگونگی کنترل آن را بیاموزید.
شما نمی خواهید که ترس بیشتر از آنچه که لازم است خود را بر شما نمایان کند. در زیر پنج راه ساده برای مقابله با ترس آمده است.
1. به آرامی و بطور منظم نفس بکشید. نفس خود را در سینه حبس نکنید. در قسمتی از مرحله آموزش به یوگا بپردازید که آگاه شوید در کدام قسمت بدنتان هنگام ترس گرفتگی بیشتری دارید. برای مثال اگر در شانه ها و گردن است یاد بگیرید که چگونه می توانید در خلال صعود و یا هنگام صحبت در جلوی جمع آن را آرام کنید.
2. به خوبی استراحت کنید ، آب کافی بنوشید ، خوب بخورید و خود را گرم نگه دارید. شب قبل نیز به اندازه کافی بخوابید.
3. برای صعود ، صحبت در جلوی جمع و یا مسابقه به درستی خود را آماده کنید. نقشه را مطالعه کنید ، مسیر را بدانید و تجهیزات مناسب را همراه خود بیاورید. همانطور که مشغول خواندن مسیر هستید آن سفر یا مسابقه را در ذهن خود مجسم کنید و آن را با نقشه جلوی رویتان مقایسه کنید. با کسانی که به تازگی آن مسیر را صعود کرده اند صحبت کنید تا خود را با شرایط موجود به روز کنید. اگر می خواهید در جلوی جمع صحبت کنید درباره مستمعین خود آگاهی کسب کنید . اگر برای اولین بار مسابقات سه گانه را انجام می دهید از قبل مرحله گذار را در میان مراحل تمرین کنید.
4. آنچه را که ترس شما را به انجام آن ترغیب می کند انجام دهید. مراقب خود و امنیت جانی تان باشید.
5.با دیگر هم تیمی ها یتان در باره ترس صحبت کنید. آنها شاید بتوانند مقداری از ترس شما را تخفیف بدهند. اگر در گروهی که هستید همگی احساس ترس می کنند پس شما یک علت کاملا معتبر دارید که برگردید و یا به طور ساده مسیر دیگری را انتخاب کنید. اگر می خواهید در جلوی جمع صحبت کنید، از قبل جلوی جمعی که به شما بازخوردهای مثبتی می دهند تمرین کنید. اگر خود را برای یک مسابقه زیر نظر یک مربی آماده می کنید از جریان پیشرفت خود آگاه باشید و چند هفته قبل در یک مسابقه ساختگی شرکت کنید تا روی هر آنچه که ممکن است بطور اتفاقی پدیدار شود کار کرده باشید.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
سبک‌ترین، کوچک‌ترین و اولین خالص کننده آب قابل شارژ:
سبک‌ترین، کوچک‌ترین و اولین خالص کننده آب قابل شارژ:
می‌توان گفت این وسیله، یکی از لازم‌ترین وسایلی است که یک کوه‌نورد یا یک مسافر به آن نیاز دارد.
سالانه تعداد کثیری از انسان ها بر اساس بیماری‌های ناشی از آب جان خود را از دست می‌دهند و به همین علت، تصفیه و گندزدایی آب از اهمیت ویژه‌ای در دنیا برخوردار است.
تولید کننده‌ی خالص کننده‌های آب، شرکت SteriPEN اکنون خط محصولات قابل حملش را با یک واحد مبنی بر اشعه‌ی ماوراء بنفش (UV) با نام SteriPEN Freedom به روز کرده است. این محصول، سبک‌ترین، کوچک‌ترین و اولین خالص کننده‌ی آب قابل شارژ ماوراء بنفش است که آب را در زمان ۴۸ ثانیه گندزدایی میکند.
Freedom مجهز به یک چراغ ماراء بنفش ضدباکتری است که ۹۹٫۹درصد باکتری‌ها، تک یاخته‌ها و ویروس‌ها را نابود میکند. فقط کافی است ۴۸ ثانیه به SteriPEN مهلت دهید تا نیم لتر آب را برای شما خالص کند. وقتی آب آماده‌ی آشامیدن شد، یک چراغ سبز روشن می‌شود تا شما را مطلع سازد.
این خالص کننده‌ی آب توسط پورت USB، یک خروجی برق AC، یا شارژرهای خورشیدی سازگار، شارژ می‌شود. این وسیله می‌تواند با هر بار شارژ شدن، چهل بار آب را برای شما خالص کند. پیش بینی می‌شود که طول عمر لامپ و باتری این دستگاه خالص کننده، برای ۸۰۰۰ بار خالص سازی کافی باشد.
این وسیله با یک پوشش لامپ قابل حذف، ۷۴گرم وزن دارد و سایز آن، ۱۳×۳٫۵×۲٫۲سانتی متر می‌باشد. SteriPEN Freedom با یک شارژر AC و یک کابل USB، در پاییز امسال با قیمت ۱۱۹٫۹۵دلار به فروش می‌رسد.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
علائم قرار دادی امداد و نجات:
علائم قرار دادی امداد و نجات:
چگونه درخواست کمک کنیم
به منظور موثرتر بودن رد و بدل کردن این علائم دو فاکتور عمده در ارتباطات باید رعایت شود.
- اخطار یا هشدار علائم کمک مداوم و حتی رو به افزایش باشد
- موقعیت یا وضعیت (مکان و محل) وقوع خطر شناسایی کامل شود
بطور مثال علامت هشدار درخشش نور در آسمان نشانه ای است بر اینکه کسی یا وسیله ای در جایی حوالی محل درخشش در معرض خطر است ولی هر یک دقیقه باید این درخشش قطع و دوباره ادامه یاید.
تشخیص علائم در خواست کمک در کوهستان بر مبنای عدد 3(دربریتانیاعدد6) قراردارد. در این مکانها می توان 3 شعله آتش ، 3 توده سنگ بصورت مثلت ، 3 سوت یا 3 بار انعکاس نور در فاصله یک دقیقه مکث و تکرار مجدد تا دریافت پاسخ ، را بعنوان نشانه درخواست کمک درنظر گرفت.
این علائم می توانند بستگی به محیط اطراف انتخاب شوند مثلا" دیداری (تکان دادن یک تکه لباس یاپارچه ، انعکاس نورآینه) یا شنیداری /صوتی (شلیک ، سوت وازاین قبیل)
ادامه مطلب ...