مصرف ایبوپروفن قبل از ورزش استقامتی توصیه نمی شود:

 مصرف ایبوپروفن قبل از ورزش استقامتی توصیه نمی شود: 

ورزشکاران استقامتی آماتور و حرفه ای دائما بدنبال روش های جدید جهت بهبودی سریع تر ، و رقابت سخت تر و طولانی تر هستند. برخی جهت کمک به کاهش درد عضله پس از ورزش و کمک به بهبودی به داروهای بدون نسخه روی آورده اند. اخیرا ورزشکاران استقامتی قبل و در طی رقابت در تلاش برای رقابت در بالاترین شدت برای طولانی ترین زمان ایبوپروفن و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مصرف می کنند.

اما ، آیا این کار جواب می دهد و آیا خطری ندارد؟

NSAIDs داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند. این داروها شامل آسپرین ، ایبوپروفن (آدویل و موترین) ، ناپروکسن سدیم (Aleve) ، و کتوپروفن (Orudis KT) می باشند. NSAIDs مانع تولید پروستاگلاندین ها بوسیله بدن می شوند. پروستاگلاندین ها موادی هستند که به طور طبیعی بوسیله بدن تولید می شوند و به عنوان واسطه هایی برای انواعی از کارکردهای فیزیولوژیکی شامل محافظت از دیواره معده ، و تنظیم فشار خون عمل می کنند. آنها  واسط درد و التهاب هم هستند.

NSAIDs تمام پروستاگلاندین ها را بلوکه می کنند؛ آنهایی را که سبب درد می شوند و نیز آنهایی که از دیواره معده محافظت می کنند. در نتیجه ، مصرف NSAIDs گاهی اوقات می تواند سبب ناراحتی معده یا خونریزی معدی روده ای  شود.ریسک تحریک معده یا خونریزی معدی روده ای با مصرف دراز مدت NSAIDs افزایش می یابد.

                                           NSAIDs و عملکرد ورزشی

پس ، آیا مصرف یک داروی NSAID عملا عملکرد ورزشی را بهبود می بخشد؟ آیا از دردناکی عضله پیشگیری یا آن را کاهش می دهد؟ تا این زمان ، تحقیق از مصرف NSAIDs برای ورزشکاران پشتیبانی نمی کند. در اینجا آنچه را که آنها تا این زمان یافته اند می آوریم:

چندین مطالعه فایده عملکرد واقعی اندکی را از ناحیه مصرف ایبوپروفن  یافته اند و هشدار می دهند که این داروها ممکن است درد را پنهان کنند ، که این موضوع می تواند منجر به ریسک بیشتر آسیب دیدگی شود.

یک مطالعه نتیجه گرفت که مصرف 400 میلیگرم ایبوپروفن چهار ساعت قبل از ورزش درک دردناکی عضله را کاهش داد اما عملا مانع آسیب سلول عضلانی – که بوسیله کراتین کیناز ، پروتئینی که در درون سلول های عضله یافت می شود و هنگام آسیب دیدن آنها آزاد می شود، مشخص می شود – نشد.