نوشیدنی های انرژی زا و ورزش

نوشیدنی های انرژی زا و ورزش:

همان طور که از نام نوشابه انرژی ‌زا پیداست، باید به شما انرژی مضاعف بدهد، اما دقت در اجزای تشکیل دهنده آن حقایق دیگری را هم آشکار می‌کند، با وجود آن که سازندگان این نوشابه ها مدعی هستند که آنها کاملا بی خطر هستند، اما پزشکان عقیده دیگری دارند. آنها معتقدند که این انرژی کاذب ادعا شده تنها به دلیل مقادیر بالای شکر و انواع ترکیبات محرک موجود در اجزاء تشکیل دهنده این نوشیدنی ها است و مصرف این نوشیدنی ها برای سلامت بدن بسیار مضرر است.

در این مقاله به دلیل شیوع مصرف این نوشیدنی ها در بین جوانان و ورزشکاران و نیز وجود مواد ممنوعه به ویژه انواع مواد محرک ممنوعه در اجزاء تشکیل دهنده بعضی از  نوشیدنی ها ی انرژی زا، برآنیم تا ضمن اطلاع رسانی در خصوص لزوم جایگزینی آب و الکترولیت های از دست رفته و تامین منابع هیدرات کربنی مورد نیاز ورزشکاران با نوشیدنی های ورزشی مناسب، به خطرات مصرف نوشیدنی های انرژی زا توسط ورزشکاران در حین ورزش کردن بپردازیم.

دهیدراتاسیون  ناشی از انجام فعالیت های ورزشی 

فعالیت های ورزشی باعث افزایش حرارت بدن می شوند به نحوی که به ازای هر لیتر اکسیژن مصرفی در حین ورزش 5 کیلو کالری انرژی تولید می شود که تنها 1 کیلو کالری آن صرف کار مکانیکی می گردد و مابقی تبدیل به حرارت می شود.

برای کنترل این افزایش حرارت عمومی بدن مکانیسم های زیر فعال شده و به مقابله می پردازند :

1-     افزایش جریان خون زیر سطح پوست

2-     تعریق و دفع آب

از سوی دیگر، در صورت عدم جبران آب از دست رفته بدن در نتیجه تعریق و عدم دریافت مایعات مناسب، کارآیی ورزشی کاهش یافته و خستگی در انتهای فعالیت های ورزشی طولانی مدت بروز می نماید. در هنگامی که میزان از دست رفتن آب بدن در هنگام انجام فعالیت های ورزشی به 2درصد (حدود 2 کیلوگرم در یک ورزشکار با وزن 80 کیلوگرم) برسد، کارآیی ورزشی شروع به کاهش می نماید و زمانی که این دهیدراتاسیون یا کم آبی به 5 درصد برسد، کارآیی و توانایی انجام کار فیزیکی تا 30 درصد کاهش می یابد. در نتیجه انتخاب و مصرف نوشابه های ورزشی مناسب برای جبران آب والکترولیت های از دست رفته ناشی از تعریق و نیز متعادل کردن میزان مواد قندی مورد نیاز نه تنها در حین انجام فعالیت های ورزشی بلکه قبل و بعد از ورزش  اهمیت دارد. در حالی که، انتخاب و مصرف نوشیدنی های انرژی زا توسط ورزشکاران پیامدهای نامطلوبی در پی خواهد داشت. 

دلایل مصرف نوشیدنی های ورزشی

بهترین تمرین برای کوهنوردی چیست؟

بهترین تمرین برای کوهنوردی چیست؟

" بهترین تمرین برای کوهنوردی کوهنوردی است"این یک ضرب المثلی قدیمی ست که بین کوهنوردان رایج است و خیلی از آنها از این مثل بعنوان دستاویزی برای فرار انجام فعالیتهای تمرینی مکمل کوهنوردی استفاده میکنند.

در برابر این سئوال که" آیا کوهنوردی بهترین تمرین برای کوهنوردی است؟" این پاسخ می تواند داده شود که :

این امر بستگی به هدف ما از تمرین دارد.

دو شیوه تمرین را می توان در کوهنوردی بکار برد :

1- در طی دوره پیشرفت مهارتهای فنی و ذهنی کوهنوردی که نیاز است شخص در شرائط واقعی کوهنوردی قرار بگیرد , تنها راه ممکن برای تمرین ,کوهنوردی است.

2- برای رسیدن به سطوح بالای آمادگی جسمانی(مثلا" توانائی گرفتن گیره های سنگنوردی که به قدرت زیاد نیاز دارد, افزایش قدرت بالاتنه و ...) نیاز به تمرینات منسجم و هدفمندی است که بعنوان مکمل در کنار فعالیتهای کوهنوردی باید قرار گیرد.

اهداف و همچنین روش اجرای یک برنامه کوهنوردی با یک برنامه تمرینی تفاوتهای زیادی دارند.

چند مهارت بیواک کردن و کوه نوردی در زمستان و شرایط دشوار:

چند مهارت بیواک کردن و کوه نوردی در زمستان و شرایط دشوار:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: این روزها که شرایط زمستانی طبیعت کشورمان را فراگرفته، کوهنوردی حال و هوای دیگری دارد. زندگی در طبیعت و کوهنوردی در شرایط سخت نیازمند داشتن مهارتهای زنده ماندن در طبیعت و هنر بیواک کردن و... می باشد. شرایط طبیعت تا حدودی قابل پیش بینی نیست با داشتن اطلاعات کافی از ورزشی که با آن زندگی می کنیم لذت ببریم:

کوه نوردی در زمستان می تواند روشی عالی برای دور شدن از شلوغی و محیط شهری باشد. این نوع جدایی از محیط شهری به زیبایی تجربه می افزاید ، اما خطر را هم اضافه می کند. وقتی در محیطی سرد تنها هستید ، آگاهی از اینکه در یک وضعیت اضطراری چکار باید بکنید مهم است.

سرپناه های اضطراری

به احتمال زیاد با خودتان چادر خواهید داشت ، اما چرا درست کردن سرپناه با بلوک های برفی را یاد نگیرید؟ بسته به شرایط ، گاهی اوقات می توانید بلوک هایی را بدون ابزار ، با استفاده از پاهای تان درست کنید و بعد آنها را از زیر بلند کنید. در حیاط خود آن را تمرین کنید تا یاد بگیرید. در یک وضعیت زنده مانی ، یا اگر هوا شدیدا سرد شد ، می توانید چادرتان را پشت دیواری از بلوک های برفی برپا کنید تا جلو باد را بگیرد.

یک سرپناه سریع زنده مانی جهت گرم شدن ، توده ای از برگ ها ، علف ، سرخس ها یا گیاهان دیگر است. من در سی دقیقه به اندازه کافی علف خشک از یک باتلاق منجمد برای ساختن توده ای به ضخامت چندین فوت جمع آوری کرده ام. در وسط آن تنها با یک ژاکت ، علیرغم درجه حرارت های زیر صفر گرم خوابیدم. حتی فقط با برپا کردن چادرتان بر روی بستری از برگ ها ی خشک می تواند به جدا نگاه داشتن شما از زمین سرد کمک کند.

 

خشک ماندن

این امکان هست که در درجه حرارت های زیر انجماد بدن تان خیس باشد اما با این حال هنوز هم گرم بمانید در صورتیکه فعالیت داشته باشید. اما به محض توقف حرکت ، بدن تان شروع به از دست دادن گرما می کند. وقتی سردتان می شود دوباره گرم شدن مشکل است. سرمازدگی هر سال جان چندین نفر را می گیرد.

وقتی که خیس می شوید ، سعی کنید قبل از خوابیدن خود تان را خشک کنید. لباس خیس را با  لباس خشک عوض کنید ، و از آتش برای خشک کردن لباس های خیس استفاده کنید. در طی روز ، ممکن است بتوانید لباس های خیس را روی کوله تان آویزان کنید تا زیر آفتاب خشک شوند.

زیاد عرق نکنید. در صورت ضرورت پیراهن ، پولیور و ژاکت را بپوشید و در بیاورید تا از خیلی گرم شدن یا خیلی سرد شدن اجتناب کنید. لباس های خیس شده با عرق باعث خواهد شد هنگام توقف گرمای بدن را سریع از دست بدهید. همیشه خشک بمانید تا گرم بمانید.

ده ها مهارت زنده مانی در هوای سرد وجود دارد که ممکن است بخواهید یاد بگیرید. فکر می کنم یادگیری آنها کوه نوردی را حتی جالب تر هم می کند. مثلا آیا می دانستید که غذاهای چرب به هنگام هضم شدن تولید حرارت می کنند؟ حتی با وجود اینکه لازم نیست صدها مهارت و تکنیک یاد بگیرید ، چرا قبل از رفتن به کوه در زمستان چند مهارت اولیه ، مثل موارد بالا را یاد نگیریم؟

چادر زنی در هوای توفانی همراه با رعد و برق

چگونگی چیدمان کوله پشتی جهت کاهش صدمات مزمن:

چگونگی چیدمان کوله پشتی جهت کاهش صدمات مزمن: 

با تشکر از مرسا رحیمی نژاد

چیدمان کوله پشتی :

در کوهنوردی هدف ما اجتناب از حمل کوله سنگین است ، کوله سنگین بدن را به سمت عقب و پایین می کشد و تعادل شخص را برهم می زند. بنابراین در هنگام چیدن کوله بهتر است وسایل سنگین به مرکز ثقل بدن (نزدیک به ستون فقرات و کمر) نزدیک قرارداده شوند. در این حالت فرد می تواند تعادل خود را حفظ کند و حمل بار بر پشت حالتی طبیعی داشته باشد. در تصاویر زیر مرکز ثقل بدن در حالتهای مختلف مشخص شده است :

تصویر1 مرکز ثقل بدن در شرایط عادی را نشان می دهد. در این حالت مرکز ثقل بر روی بدن قراردارد.

در تصویر زیر فرد تحت تاثیر نیرو به عقب و جلوخم شده است بنابراین مرکز ثقل دیگر روی بدن شخص نیست و شخص از تعادل خارج شده است.

فواید انجام حرکات و تمرینات کششی قبل از ورزش:

فواید انجام حرکات و تمرینات کششی قبل از ورزش:

 

پژوهشگران می گویند گرچه نتایج تحقیقات جدید نشان داده است تمرینات کششی قبل از ورزش به طور کامل جلوی آسیب‌دیدگی را نمی‌گیرد. اما با این وجود بهتر است حرکات کششی آرام و تکراری قبل از ورزش صورت گیرد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  بررسی‌های پژوهشگران آکادمی جراحان ارتوپدی با انجام یک تحقیق بر روی بیش از  سه هزار دونده اکه به دو گروه مساوی تقسیم شده بودند و یک دسته قبل از اغاز دو به مدت سه تا پنج دقیقه نرمش و حرکات کششی انجام می دادند و گروه دیگر تمرینات کششی نداشتند . نشان داد طی ۳ ماه شانزده درصد ورزشکاران دچار آسیب شدند که تعداد آنها در هر گروه مساوی بود. البته این گفته به آن معنا نیست که باید تمرینات کششی را کنار گذاشت.

حرکات کششی آرام و تکراری می‌تواند تا حد زیادی سبب پیشگیری از بروز بسیاری از آسیب‌های شدید شود. کشش باعث می شود که بافت های ماهیچه ای در امتداد یکدیگر قرار گرفته و بالطبع فرایند بهبودی پس از یکسری تمرینات طاقت فرسا تسریع پیدا کند.

اگر بافتها دچار در هم پیچیدگی شده باشند، قسمت های آسیب دیده نیاز به زمان بیشتری برای التیام یافتن پیدا می کنند. بدن سازهای حرفه ای به خوبی می دانند که بهبودی تا چه حد حائز اهمیت می باشد. زمانی که خوب شدن ماهیچه ها برای مدت زمان زیادی به طول بینجامد، کل چرخه ورزشی قطع شده و مشکل پیدا می کند و به همین دلیل رشد ماهیچه ها به تعویق می افتد.

تحقیقات گویای این مطلب است که حرکات کششی از احساس درد و سخت شدگی ماهیچه در روز بعد که به دلیل ساخته شدن اسید لاکتیک در ماهیچه می باشد جلوگیری می کند.

حرکات کششی می تواند از گرفتگی عضلات نیز جلوگیری کند. برخی از عضلات مانند ماهیچه های پشت پا ( از زانو تا مچ پا) بیش از سایر ماهیچه دچار گرفتگی می شوند. بدن به طور طبیعی در مقابل کششهای بیش از حد از خود واکنش نشان می دهد.

از طریق انجام حرکات کششی فرد قادر می شود تا قابلیت انعطاف پذیری بدن خود را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش دهد. این امر سبب می شود تا تمام قسمت های یک ماهیچه به حرکت واداشته شوند. این کار برای بدن سازها بسیار مفید است چرا که به دلیل خستگی و در هم پیچیدگی این امکان وجود دارد که ماهیچه ها احساس خستگی کرده و کل قسمت ها در تمرین ها فعالیت نکنند، اما با کمک از حرکات کششی گرفتگی عضلات به پایین ترین میزان خود می رسد  .▪ حرکات کششی را نرم و آهسته انجام دهید.

فواید ماساژ در ورزش و ماساژ درمانی:

فواید ماساژ در ورزش و ماساژ درمانی:

ماساژ شیوه ای است که روی مجراهای اصلی و فرعی انرژی حیاتی و رگ های خون انسان و نقاط مناسب بدن برای طب سوزنی و محل های معین انجام می شود و با انجام آن از ابتلا به بیماری ها جلوگیری و به سالم سازی بدن کمک می شود.

نکته های مهم اساسی ماساژ و مالش راهی برای سالم سازی بدن:

ماساژ بر اساس نظریه طب سنتی چین و براساس اصول تشخیص مرض و معالجه آن با تحلیل همه جانبه بیماری و حال مزاجی بیمار انجام می شود. درماساژ دادن از داروهای خوراکی بهره گرفته نمی شود و تأثیرات منفی آن بسیار کم است و برای بسیاری بیماری ها ، تأثیرگذاری نسبتا خوبب دارد و روشی ساده و آسان است. با این حال دامنه کاربرد آن بسیار گسترده است. اینگونه روش معالجه برای بیماری های معمولی از قبیل : بیماری مهره های گردن ، آسیب دیدگی حاد عضلات کمر( بر اثر کار جسمی زیاد) ، شکاف در مهره های بدن ، صدمه به عضلات ورباط ها و مفاصل دست ها و پاها و غیره مؤثر است.

عوامل ژنتیکی موجب بروز سائیدگی زانو می‌شود.

عوامل ژنتیکی موجب بروز سائیدگی زانو می‌شود.

رییس انجمن جراحی زانو، آرتروسکوپی و آسیب‌های ورزشی با بیان اینکه عوامل ژنتیکی می‌تواند موجب بروز سائیدگی زودرس زانو شود، گفت: مینیسک پای این افراد که مانند یک بالشتک ضربه گیر داخل مفصلی عمل می‌کند به علت برخورداری از استعداد ژنتیکی زود پاره و باعث ایجاد سائیدگی زانو یا آرتروز می‌شود.

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا، دکتر محمد رازی در حاشیه برگزاری نوزدهمین کنگره بین‌المللی ارتوپدی در جمع خبرنگاران عنوان کرد: ساییدگی زانو یا آرتروز مفصلی که شامل همه مفاصل می‌شود مواردی چون ابتلا به بیماریهای روماتیسمی و عفونت‌های مفصلی مانند آرتریت چرکی می‌تواند باعث تخریب غضروف مفصلی و یا آرتروز شود.

وی اضافه کرد: برخی مشاغل سخت چون بنایی در یک ساختمان و یا مشاغلی که نیاز به رفت و آمد مداوم از پله‌ها و یا کوهنوردی دارند باعث وارد آمدن فشار به زانو و در نهایت آرتروز می‌شوند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران تغذیه نامناسب و اضافه وزن را از جمله دیگر عوامل موثر در بروز سائیدگی زانو عنوان کرد و گفت: اصولا مشکلات زانو در دو گروه از افراد ایجاد می‌شود. نخست افرادی که فعالیت فیزیکی ندارند و دوم افرادی که فعالیت شدید فیزیکی دارند. این دو گروه بیشتر در معرض بروز آسیب‌های مفصلی و عضلانی قرار می‌گیرند.

رازی اختلالات محوری زانو را نیز در بروز آرتروز میسر دانست و گفت: اختلالاتی چون پا پرانتزی شدید و یا پای ضربدری که باعث وارد آمدن بار زیادی به مفصل کشککی زانو می‌شود فرد را دچار درد زانو و سپس آرتروز می‌کند.

وی ضمن تاکید بر اینکه هر درد زانویی نمی‌تواند آرتروز باشد، گفت: درد زانو علتهای متفاوتی دارد.

رییس انجمن جراحی زانو، آرتروسکوپی و آسیب‌های ورزشی در پاسخ به این پرسش که آیا افرادی که به لحاظ داشتن یک کار اداری به طور مداوم پشت میز می‌نشینند هم در معرض ابتلا به سائیدگی زانو هستند یا خیر، گفت: البته این احتمال وجود دارد. به عنوان مثال افرادی که رانندگی می‌کنند اغلب دچار درد زانو می‌شوند چرا که رانندگی مداوم، تغذیه غضروف مفصلی را دچار اختلال می‌کند.

وی در پایان گفت: توصیه می‌کنیم کسانی که به طور مداوم پشت میز می‌نشینند هر نیم ساعت یکبار از جای خود بلند شده و کمی راه بروند. 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/

بیماری نقرس و ورزش کوهنوردی:

بیماری نقرس و ورزش کوهنوردی:

تالیف:دکتر فرید عباسی دزفولی

عضو انجمن پزشکی کوهستان ایران

مقدمه

بیماری نقرس بیماری نادری نیست و شیوع آن هم در حال افزایش است.از آنجا که آرتریت(التهاب مفصل) آن بسیار شدید است و باعث اختلال شدید کار کرد اندام تحتانی  میشود و از طرفی شرایط خاص ارتفاع نیز باعث بروز و تشدید این بیماری میشود در این مبحث ضمن مروری کوتاه بر این بیماری به بررسی رابطه نقرس و بیماران نقرسی با ارتفاع می پردازم.

 

حتما بخوانیدکوهنوردهای عزیز