تیم هیمالیا نوردی کردستان و برپایی کمپ 2

طی گزارش تلفنی با آقای مهدی کریمزاده ( سرپرست فنی تیم ) روز یکشنبه (1 مرداد ماه) تیم توانست پس از عبور از شکافهای یخی و گذر از تراورس بهمنی ، کمپ 2 خود را در ارتفاع 5400 متر برپا کند و پس از اطمینان از سلامتی کامل افراد تیم اقدام به شب مانی در همان ارتفاع نمود .

روز دوشنبه با ورود توده هوای طوفانی تیم کمپ دوم خود را ترک کرده و اقدام به فرود کرده اند و هم اکنون تمامی افراد تیم در کمپ 1 به سر می برند .

وی در ادامه افزود برای بارگیری بهتر و استراحت کافی فردا ( روز سه شنبه ) به طرف بیس کمپ فرود می روند و تا خارج شدن این توده هوا در بیس کمپ بسر می برند .

برای سلامتی دوستانمان در صعود به قله لنین آرزوی سلامت و کامیابی را آرزومندیم .

منبع:http://www.mkouh.blogfa.com

مصرف ایبوپروفن قبل از ورزش استقامتی توصیه نمی شود:

 مصرف ایبوپروفن قبل از ورزش استقامتی توصیه نمی شود: 

ورزشکاران استقامتی آماتور و حرفه ای دائما بدنبال روش های جدید جهت بهبودی سریع تر ، و رقابت سخت تر و طولانی تر هستند. برخی جهت کمک به کاهش درد عضله پس از ورزش و کمک به بهبودی به داروهای بدون نسخه روی آورده اند. اخیرا ورزشکاران استقامتی قبل و در طی رقابت در تلاش برای رقابت در بالاترین شدت برای طولانی ترین زمان ایبوپروفن و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مصرف می کنند.

اما ، آیا این کار جواب می دهد و آیا خطری ندارد؟

NSAIDs داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند. این داروها شامل آسپرین ، ایبوپروفن (آدویل و موترین) ، ناپروکسن سدیم (Aleve) ، و کتوپروفن (Orudis KT) می باشند. NSAIDs مانع تولید پروستاگلاندین ها بوسیله بدن می شوند. پروستاگلاندین ها موادی هستند که به طور طبیعی بوسیله بدن تولید می شوند و به عنوان واسطه هایی برای انواعی از کارکردهای فیزیولوژیکی شامل محافظت از دیواره معده ، و تنظیم فشار خون عمل می کنند. آنها  واسط درد و التهاب هم هستند.

NSAIDs تمام پروستاگلاندین ها را بلوکه می کنند؛ آنهایی را که سبب درد می شوند و نیز آنهایی که از دیواره معده محافظت می کنند. در نتیجه ، مصرف NSAIDs گاهی اوقات می تواند سبب ناراحتی معده یا خونریزی معدی روده ای  شود.ریسک تحریک معده یا خونریزی معدی روده ای با مصرف دراز مدت NSAIDs افزایش می یابد.

                                           NSAIDs و عملکرد ورزشی

پس ، آیا مصرف یک داروی NSAID عملا عملکرد ورزشی را بهبود می بخشد؟ آیا از دردناکی عضله پیشگیری یا آن را کاهش می دهد؟ تا این زمان ، تحقیق از مصرف NSAIDs برای ورزشکاران پشتیبانی نمی کند. در اینجا آنچه را که آنها تا این زمان یافته اند می آوریم:

چندین مطالعه فایده عملکرد واقعی اندکی را از ناحیه مصرف ایبوپروفن  یافته اند و هشدار می دهند که این داروها ممکن است درد را پنهان کنند ، که این موضوع می تواند منجر به ریسک بیشتر آسیب دیدگی شود.

یک مطالعه نتیجه گرفت که مصرف 400 میلیگرم ایبوپروفن چهار ساعت قبل از ورزش درک دردناکی عضله را کاهش داد اما عملا مانع آسیب سلول عضلانی – که بوسیله کراتین کیناز ، پروتئینی که در درون سلول های عضله یافت می شود و هنگام آسیب دیدن آنها آزاد می شود، مشخص می شود – نشد.

تنفس صحیح در ورزش

تنفس، روش دم و بازدم یکی از مهمترین موضوع ها، هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی هستند. تنفس صحیح و درست می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفط کند و همچنین بدن را سالمتر نگه دارد.
در حالی که روش غیر صحیح آن می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند. تنفس صحیح همچنین باعث می شود تا انتقال و تامین خون از قلب به رگهای بدن، بهتر و مرتبتر انجام پذیرد. این موضوع به عملکرد بهتر سیستم لنفانی انسان نیز کمک می کند.

فراموش نکنید که التبه نوع هوایی که تنفس می کنید نیز بسیار مهم است. هوای تنفس شونده - بویژه هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی - می بایست پاک و غیر آلوده باشد.

روش صحیح تنفس
توجه داشته باشید که هنگام تمرینات ورزشی، تنفس خود را ریتمیک و از روی نظم کنترل کنید. همچنین دقت کنید که تا حد امکان آرامش را حفظ کنید و از تند نفس کشیدن جلوگیری کنید.

سعی نکنید تا با دهان نفس بکشید. البته برای خارج کردن سریعتر هوا می توانید از دهان استفاده کنید، اما برای کشیدن آن اصلا" از دهان استفاده نکنید. بکارگیری دهان برای عمل دم باعث می شود تا هوا به حجم نامشخص (زیاد) وارد بدن گردد بدن اینکه فیلتر شود. بینی با فیلترهایی که در قسمت ورودی خود دارد، هوای دم را پاک سازی می کند. همچنین بینی با حجم کمتری که دارد باعث می شود تا حجم هوای دم کنترل شده و به مقدار مورد نیاز باشد.

تنفس از دهان باعث خشکی دهان و گلو می شود که این موضوع به خشک شدن آب بدن و کسری انرژی کمک می کند.

روش توصیه شده اینست که دم از راه بینی و بازدم از راه دهان انجام گیرد. در این روش البته بهتر است که هنگام کشیدن هوا، دهان کاملا" بسته باشد. البته روش دم و بازدم از راه بینی بیشتر توصیه می گردد. در این حالت دهان در هر دو حالت (دو و بازدم) کاملا" بسته است.

اما چگونگی تنفس نیز امری بسیار مهم است. برای کشیدن تنفس، نگه داشتن نفس در بدن و بیرون دادن آن مدت زمانی نسبی لازم است تا حرکت ریتمیک حفظ گردد، که این موضوع در هنگام انجام تمرینات امر مهمی است. همانطور که قبلا" نیز اشاره شد، آرامش در تنفس لازم است تا حفظ گردد.

بعد از انجام تمرینات و یا هنگام استراحت بین هر تمرین، سعی کنید تا به صورت عمیق در روش زیر چند مرتبه تنفس کنید:

اگر برای مثال یک ثانیه را صرف کشیدن نفس عمیق می کنید، چهار برابر آنرا (چهار ثانیه) می بایست برای نگه داشتن نفس در بدن صبر کنید. سپس در زمان دوبرابر آن (دو ثانیه) باید نفس را بیرون دهید. این مدت زمانها بستگی به نوع نفس کشیدن شما دارد. اما نسبتها می بایست رعایت شوند. یعنی اگر دم دو ثانیه به طول انجامد، نگه داشتن آن باید هشت ثانیه طول کشد و بازدم نیز چهار ثانیه.

این نوع روش تنفس چه برای کسانی که ورزش می کنند و چه کسانی که نمی کنند، در روز سه مرتبه ده باری توصیه می شود. یعنی ده بار صبح، ده بار عصر و ده با قبل از خواب.

تغذیه نیز نباید فراموش شود. اشخاص ورزشکار می دانند که هنگام ورزش نباید معده یا روده شان پر باشد. چرا که این موضوع به غیر از مشکلاتی که به سلامت انسان وارد می کند، باعث فشار به ریه نیز می شو

اطلاعیه استقبال از طاهر پهنائی

مراسم استقبال از آقای طاهر پهنائی در بازگشت از صعود قله کوژنفسکایا

 مهاباد چهارشنبه ساعت ۱۱ قبل از ظهر پارک شهرک

در نهایت توانائی و شایستگی ناکام از صعود به قله

تیم شایسته و بسیار توانمند آذربایجان غربی ناکام در صعود به قله لنین به کار خود پایان داد و مسیر بازگشت را در پیش گرفت.

به نقل از هیات کوهنوردی بوکان و برابر تماس تلفنی سرپرست برنامه آقای اسماعیل فرامرزی تیم توانمند و جوان استان آذربایجان غربی صعود خود به قله لنین را از کمپ ۳ خاتمه داده و به میهن باز خواهند گشت. متاسفانه به دلیل بیماری مسئول فنی تیم علی رغم توانایی و آمادگی سه کوهنورد جوان تیم به درخواست مسئول فنی و موافقت رئیس هیات کوهنوردی استان و رئیس فدراسیون کوهنوردی تیم از رسیدن به قله منصرف شد و دیروز کمپ ۳ و یک را برچیده به بیس کمپ بازگشتند.این امر باعث ناباوری اعضای تیمهای خارجی حاضر در منطقه (از جمله تیم فرانسه)شده است.برای اعضای تیم و مسئول فنی آن آرزوی سلامتی و بهروزی داریم و به حضور اعضای کانون و کیوان عزیز در این تیم و تلاشهای یک ساله در اردوها و کسب تجربه حضور تا ارتفاع ۶۲۱۰ متری (قله رازدلنیا)  و همراهی با تیمهای کوهنوردی کشورهای اروپائی و داشتن روحیه همکاری افتخار می کنیم و بی صبرانه منتظر بازگشتشان هستیم.

متن پیام سرپرست تیم

منبع:http://www.k-ovraz.blogfa.com

آشنایی با کوهنوردان بزرگ رینهولد مسنر (messner):

«رینهولد مسنر»، مشهورترین کوهنورد امروز دنیا، از زمانی که پنج ساله بود کوهنوردی را آغاز کرد. او متولد هفدهم سپتامبر 1944 در «ویلنوس» در جنوب ایتالیاست.

به گزارش خبرنگار «بازتاب ورزشی» به نقل از سایت «جربرید»، رینولد در بیست سالگی موفق شده بود بیشتر مسیرهای سخت کوهستان‌های Dolmits و آلپ غربی را همراه با برادرش «گونتر» صعود کند و به تدریج سبک جدیدی را در کوهنوردی جهان با فلسفه خودش مبنی بر صعود سبک‌بار به روش آلپی را ایجاد کرد.«گونتر» پس از آن در اثر بهمن در نزدیکی کمپ اصلی قله «نانگاپاربات» جان خود را از دست داد. 
آنها موفق شده بودند برای نخستین بار از جبهه موسوم به «روپال» به این قله بالای 8000 متر صعود کنند. این نخستین صعود «مسنر» و برادرش در کوهستان‌های هیمالیا بود که ضربه روحی سختی را به «رینولد» وارد کرد و چند سال طول کشید تا بر پیامدهای این ضربه روحی غلبه کند.

وی پس از نخستین صعود بدون اکسیژن و تک‌نفره به «نانگاپاربات» و «اورست» اولین انسانی شد که هر چهارده قله بالای هشت هزار متر را صعود کرده و سومین نفری که هفت قله را صعود کرده بود. او یک افسانه زنده در میان کوهنوردان جهان است. 
خودش می‌گوید: «صعودهای به یاد ماندنی من به اورست بدون اکسیژن و صعود انفرادی به نانگا پارپات قابل تکرار نیستند». او خودش صعود جالب توجهش به «گاشربروم 1 و 2» به همراه «هانس کامرلندر» در سال 1984 را یکی از عالی‌ترین دستاوردهایش در هیمالیا می‌داند. 
در سال 1975 او و «پیتر هابلر» اعلام کردند که قصد دارند یک قله بالای هشت هزار متر را به روش آلپی صعود کنند. او منظور خود را از سبک آلپی اینگونه بیان کرد: «شروع صعود از پایین کوهستان بوده در صورت یافتن محل مناسب و نیاز کمپ موقت احداث می‌شود. هیچ تعیین مسیری انجام نشده و از اکسیژن استفاده نمی‌شود». 
آنها بدون طناب و پس از جا گذاشتن بیشتر وسایل خود در راه موفق به صعود سریع به «Hidden peak » از مسیری جدید شدند. این دومین صعود موفق به این قله بود. 
چیزی که بیش از همه مسنر را در یادها نگه می‌دارد و به طور واقع نشان‌دهنده توانایی‌های اوست، این است که تا به امروز او تنها انسانی است که از جبهه بسیار خطرناک و سخت «روپال» به «نانگاپاربات» و به تنهایی به قله اورست صعود کرده است. امروزه این کوهستان‌ها آنقدر شلوغ است که کسی نمی‌تواند ادعا کند صعود انفرادی کرده است به این معنی که صعود وی از کمپ آخر تا قله بدون کمک هیچ شخصی صورت گرفته است. البته باید توجه کرد که صعود وی در تابستان انجام شد که فصل بادها و بارش‌های موسمی می‌باشد.
مسنر همچنین یکی از معدود غربی‌هایی است که ادعا کرده موفق به رویت Yeti (موجود عظیم‌الجثه پشمالویی به شکل انسان که گفته می‌شود در کوهستان‌های هیمالیا زندگی می‌کند و به Snow man هم معروف است) شده است. او گفته که دو بار او را دیده است که بار آخر آن در آخرین سفرهایش به منطقه یخچال «کاراکروم» بوده است و ادعا کرده که عکس‌هایی را نیز از وی تهیه کرده است. 
عده‌ای بر این باورند که شخصیت مسنر پس از صعودهایش به ارتفاعات بالا به علت عدم استفاده از اکسیژن و آسیب‌های مغزی تغییر کرده است و از او به عنوان نمونه‌ای هشداردهنده از پیامدهای حضور در ارتفاعات زیاد نام می برند. «ناظر صابر» کوهنورد پاکستانی که در چند صعود همراه مسنر بوده گفته بود که مسنر را با کشیدن حشیش در ارتفاع زیاد آشنا کرده است ولی او این کار را دوست نداشته. 
به هر حال «مسنر» نه تنها شهرت زیادی را به دست آورد بلکه شخصیت قوی او باعث شد خیلی‌ها در مورد او اظهارنظر کنند. 
او در صعودهایش در دهه 1970 با انتقادات زیادی روبه‌رو شد و بسیاری از شکست‌های وی خوشحال می‌شدند و او را متهم به آسیب‌های مغزی می‌کردند. او طی دو صعود اولش در هیمالیا سه همنورد خود از جمله برادرش را از دست داد و پس از بازگشت به وطن متهم به جا گذاشتن دوستانش در کوهستان شد و یا مانند گاشربروم متهم به رد شدن از روی اجساد برای رسیدن به قله. 
عده‌ای محاسبه کرده‌اند که او در صعودهایش 9/99 درصد شانس کشته شدن داشته است اما طبق همین آمار و محاسبات او دارای توانایی‌های فیزیکی و روحی بسیار بالا همراه با ذهنی فعال است که به او توانایی این را داده که در وضعیت‌های بسیار سخت تصمیم‌های درستی بگیرد. 
البته مسنر تنها یک کوهنورد بزرگ نبود. در سال 1990 او دوباره با پیمایش قطب جنوب به صورت پیاده نامش را مطرح کرد و سپس هم قطب شمال را پیمایش کرد. 
اما بی‌شک خاطرات مسنر به عنوان یک کوهنورد بزرگ و یک اسطوره واقعی در کوهنوردی تا چند دهه دیگر نسل‌های مختلف کوهنوردان را به خود مشغول خواهد کرد. 
مسنر در سال 2004 صحرای «گوبی» را در شش هفته از شرق به غرب پیمایش کرد. 
در تابستان سال 2000، سی سال پس از صعود موفقیت‌آمیزش به «نانگاپاربات» به این قله بازگشت و تصمیم گرفت از مسیری تازه صعود کند. «هوبرت»، برادر وی نیز با او بود ولی مسیر را برای صعود بسیار خطرناک ارزیابی کردند.

منبع:  www.iranmountainmedicine.blogfa.com

آخرین خبرها از کوهنوردان لنین و کورژنفسکایا

آخرین خبرها از کوهنوردان لنین و کورژنفسکایا

لنین: تیم ۶ نفره اعزامی به قرقیزستان روز یکشنبه گذشته  پس از بدرقه دوستانمان در مشهد به بیشکک پایتخت این کشور پرواز کرده و یک روز بعد به شهر اوش پرواز کرده  پس از یک روز استراحت در اوش امروز در نهایت سلامتی ساعت ۱۵ به بیس کمپ رسیدند.گفتنی است بیس کمپ دارای چادرهای دو نفره با تخت و تشک و برق ۲۲۰ ولت است.امکان استفاده از اینترنت با قیمت ساعتی ۲۰ یورو نیز در بیس کمپ موجود است.

هوا بسیار عالی است و هم اکنون ذوج ایرانی (آقای مهدی زندی و همسرش)  از صعود قله بازگشته و در بیس کمپ هستند. مسیر صعود به قله با توجه به حضور تعداد بسیاری از تیمهای کوهنوردی کشورهایی مانند آلمان و روسیه و ...جهت صعود آماده شده است.

۵شنبه ۱۳ مرداد: تیم ساعت ۱۷ بعد از اینکه به کمپ یک رسید در تماس تلفنی از وضعیت مناسب و سلامتی کامل خود خبر داده و فردا را در کمپ یک استراحت کرده پس فردا جهت بارگذاری کمپ دو حرکت خواهند کرد.

 شنبه ۱۵ مرداد: طی تماس تلفنی که دقایقی پیش با آقای فرامرزی (سرپرست تیم اعزامی) داشتم ایشان اعلام داشتند که تیم موفق به برپایی کمپ2 لنین شده وقرار است فردا صبح برای بارگذاری راهی کمپ 3 در ارتفاع 6100 متری شوند. لازم به ذکر است که 4 نفر از اعضای تیم 1. اسماعیل سپهری 2. رضا محمد بایزیدی 3.آرش اسماعیلی4. کیوان قادرپور در سلامت کامل هم اکنون در کمپ 2 لنین بسر میبرند.

با تشکر از آقای  آوات کریم زاده عزیز وبلاگ منوا لاوی ترغه

هواشناسی قله لنین

---

کورژنفسکایا: تیم کوهنوردان ایرانی با حضور طاهر پهنائی روز دوشنبه جهت صعود به کمپ یک مجددا حرکت کرده اند. این در حالی است که هفته قبل کمپ دو را نیز بارگذاری کرده و به بیس کمپ بازگشته بودند.

۵ شنبه ۱۳ مرداد: طاهر پهنایی و همنوردانش امروز بر فراز قله کورژنفسکایا ایستادند و در سلامتی کامل عصر امروز به کمپ ۳ بازگشته اند.

شنبه ۱۵ مرداد: ( تماس تلفنی امروز ساعت ۱۷با کاک طاهر) از تیم ۹ نفره مستقر در بیس کمپ یک نفر به ایران بازگشته و دو نفر دیگر از کمپ دو بازگشته تیم ۶ نفره به قله صعود کرده و دیروز به کمپ اصلی بازگشته  و هم اکنون همه در سلامتی کامل در بیس کمپ بسر میبرند. تیم سه نفره با حضور طاهر پهنایی در صدد است ۲ روز دیگر استراحت کرده روز سوم تلاش خود را برای صعود به قله کمونیزم آغاز خواهند کرد و دو نفر دیگر به یک قله ۶ هزاری در همان منطقه  خواهند رفت.

منبع:www.k-ovraz.blogfa.com