کوه لوتسه

نام کوه : لوتسه
ارتفاع : 8516 متر، 27،920 فیت
محل قرار گیری : نپال، تبت
بهترین ماههای صعود : آوریل، می و سپتامبر، اکتبر
نزدیکترین فرودگاه بین المللی : کاتماندو
اولین صعود : 1956 هیئت اعزامی از کشور سوئیس

قله لوتسه به وسیله هیئت مساحی هندی قله E1 نامیده شد ولی به نظر می رسد که تا سال ۱۹۲۱ که تیم پیشرو شناسایی اورست به سرپرستی "هوارد باری "از دره "کاما" وجبهه غربی یخچال "کانشونگ" به این منطقه وارد شد هیچ نام محلی اعم از نپالی یا تبتی نداشته باشد. هوارد باری این قله را لوتسه lho-tse نامید که قله جنوبی معنا می داد(زیرا در جنوب کوه اورست قرار داشت) ابتدا قرار بود این کوه را تنها بعنوان یک ۸۰۰۰ متری فرعی بشناسند، ولی ارتفاع بالا و فاصله حدود ۳ کیلومتری از اورست بهترین دلیل برای مستقل شناختن لوتسه بعنوان چهارمین کوه رفیع دنیا بود.
گرچه این کوه چهارمین کوه رفیع دنیا بود اما همسایگی با غول اورست باعث شد که کوهنوردان پیشرو به آن اعتنایی نکنند. دشوار و خطرناک بودن جبهه کانشونگ و گرده شمال شرقی نیز از دیگر عوامل توجه نکردن به این کوه بود. یال شرقی که بسیار تیز و دندانه دار است پوشیده از برجهای یخی و صخره های یخ زده است. این یال دارای سه قله بلند فرعی است. شرقی ترین این قلل "لوتسه شار" با ۸۳۹۸ متر ارتفاع در فاصله ۱ کیلومتری از قله اصلی قرار دارد. بین قله اصلی و لوتسه شارهمچنین دو قله مرکزی قرار دارد، که یکی ۲۵ متر از لوتسه شار کوتاهتر و دیگری به همین میزان بلندتر است.

قله لنین

قله لنین

ارتفاع:7134 متر سلسله جبال:,پامیر کشور: قرقیزستان سختی: مشکل، نیاز به مهارتهای خاص صعود و مجموعه کاملی از تجهیزات کوهنوردی بهترین زمان برای صعود :تابستان قله لنین که اساسا به نام کافمن نامیده می شود، سومین قله بلند منطقه پامیر است. لنین نخستین قله 7000 متری بوده که در شوروی سابق در سال 1871 کشف گردید و به نام کاشف آن کنستانتین کافمن نامگذاری شد. بعدها در سال 1928 بعد از انقلاب روسیه و نخستین رهبر اتحاد جماهیر شوروی به نام ولادیمیر لنین تغییر نام داد. ابتدا اینگونه تصور می شد که لنین بلندترین قله منطقه باشد, تا زمانیکه قله کمونیزم (7495 متر ) واقع در 60 مایلی جنوب غربی آن در سال 1933 صعود گردید که ارتفاع آن 300 متر از قله لنین بیشتر بود. قله لنین در مرز بین تاجیکستان و قرقیزستان و نزدیک به مرزهای چین و افغانستان قرار دارد و یک قله بسیار عمومی و مشهور برای صعود می باشد. چرا که از لحاظ دسترسی و صعود به آن ساده بوده و شرایط جوی و آّب و هوایی آن معمولا مساعد است به همین دلیل یکی از مشهورترین قلل 7000 متری در جهان می باشد.که بیشترین تعداد صعود را به خود اختصاص داده است. این قله نخستین بار در سال 1928 توسط آقایان کارل وین ، یوجین آلوین و راودین اسکیندر، اعضای یک گروه اکسپدیشن آلمانی صعود گردید. تعداد 16 مسیر به این قله وجود دارد که تعداد 9 مسیر در جبهه جنوبی بوده و 7 مسیر مابقی در دامنه شمالی قرار دارد.

هشدار به ورزشکارانی که به یک‌باره وزن کم می‌کنند:

هشدار به ورزشکارانی که به یک‌باره وزن کم می‌کنند:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: یک متخصص پزشکی ورزشی با بیان این که کاهش وزن ناگهانی باعث آسیب‌های جدی وغیر قابل برگشت می‌شود، گفت: ورزشکاران برای کاهش وزن مناسب باید در طول فصل تمرینات یک برنامه تمرینی مناسب و مدت زمان کافی را در نظر بگیرند.

دکتر"مریم ابوالحسنی" در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با اشاره به این که بسیاری از ورزشکاران به منظور تاثیر وزن و اجرای ورزشی بهتر تمایل به کاهش وزن دارند، گفت: بیشتر ورزشکاران قبل از مسابقات شروع به کاهش وزن یک‌باره از طریق تمرینات ورزشی بیش از حد، ‌محدودیت غذایی و مصرف داروهای که باعث کاهش وزن از طریق ادرار می‌شود، می کنند که منجر به ایجاد عوارض جدی در بدن می‌شود.

وی درباره عوارض کاهش وزن ورزشکاران، گفت: کاهش وزن ناگهانی در ورزشکاران باعث از دست دادن الکترولیت‌های بدن مانند پتاسیم و سدیم، محدودیت در دریافت انرژی، از بین رفتن بافت عضلانی، بی‌حالی و ضعف بدنی در ورزشکار می‌شود.

این متخصص پزشکی ورزشی، ادامه داد: اغلب ورزشکاران برای کاهش وزن سریع از لباس‌های پلاستیکی جهت تعریق استفاده می‌کنند که باعث تداخل در دمای مرکزی بدن، گرمازدگی شدید و حتی باعث مرگ و ایست قلبی در فرد می‌شود.

دکتر ابوالحسنی افزود: برای کاهش وزن مناسب باید در فصل تمرینات یک برنامه تمرینی و حجم تمرینی مناسب و مدت زمان کافی در نظر گرفته شود.

وی تاکید کرد: ورزشکاران باید توجه کنند برای کاهش وزن مناسب و جلوگیری از آسیب‌های بدن غیر قابل برگشت و سایر آثار سوء، با متخصصین تغذیه مشورت کنند. 

منبع:http://iranmountainmedicine.blogfa.com

کوهنوردی در فصل سرما

کوهنوردی در فصل سرما

کوه نوردی یکی از رشته‌های پرهیجانی است که به اعتقاد بسیاری از دوستداران این ورزش در فصل سرد سال بسیار لذتبخش است.

چون در اغلب نقاط ایران رشته‌کوه‌هایی برای صعود وجود دارد بیشتر جوانان تعطیلات آخر هفته خود را به صورت گروهی یا انفرادی در دامنه کوه‌ها سپری می‌کنند. اما پرسش اینجاست در کوه نوردی چه نکاتی را باید رعایت کرد و آیا کوهنوردی در فصول سرد سال نیاز به داشتن مهارت‌ها یا توانایی‌های خاصی دارد؟

کوه نوردی در فصول سرد سال بسیار خطرناک است بنابراین برای پیشگیری از صدمه دیدن که ممکن است در کوتاه‌مدت یا بلندمدت سبب از کارافتادگی، نقص عضو، یا مرگ شود، بهتر است دوره‌های آموزشی لازم را گذرانده باشید. علاوه بر آموزش، نوع پوشش و تغذیه در کوه نوردی خصوصا در این فصل از مهم‌ترین نکاتی محسوب می‌شود که رعایت آن می‌تواند تا حدود زیادی از مخاطرات کوه نوردی بکاهد.

پوشش کوه نورد

همراه داشتن پوشاک گرم و مناسب یکی از نکات اصلی کوهنوردی در این فصل است. سر و پا دو عضو مهم هستند که محافظت از آنها ضروری است. بیشتر آسیب‌های ناشی از سرما در قسمت‌های برهنه و بدون لباس بدن مانند صورت و انگشتان رخ می‌دهد. هرگاه دمای هوا پایین‌تر از دمای یخ زدن باشد، آسیب‌های سرما و یخ‌زدگی رخ می‌دهد. یخ‌زدگی محدود به پوست را سرمازدگی و یخ‌زدگی که به اعماق پوست و عضله آسیب زده باشد را سرماگزیدگی گویند. سرمازدگی، ناشی از یخ زدن آب روی پوست است که درنتیجه آن پوست قرمز و احتمالا متورم می‌شود. هرچند این نوع یخ‌زدگی دردناک است اما پس از گرم شدن اثری از آن به جای نمی‌ماند. البته سرمازدگی در یک نقطه ممکن است باعث ایجاد پوست خشک و حساس شود. ولی در سرماگزیدگی که بیشتر دست، پا، گوش و بینی را درگیر می‌کند به علت شدت صدمه خطرناک‌ترین پیامد، قطع عضو خواهد بود.بنابراین برای کوهنوردی در این فصل جوراب ضخیم، ترجیحا از نخ‌های طبیعی بپوشید. از پوشیدن دو جفت جوراب روی هم اجتناب کنید چرا که عرق پا دیرتر تبخیر شده و تاول به وجود می‌آید. کفش کوه نوردی باید گرم و سبک باشد و روی برف و یخ مقاوم بوده و لایه شوک‌گیر و عاج کفش بتواند از لیز خوردن جلوگیری کند. دستکش مناسب و ضدآب و کلاهی که سر و گوش‌ها را گرم نگه دارد فراموش نشود.

صورت و چشم‌ها را به وسیله پوشش‌های مخصوص و عینک‌های مخصوص کوه نوردی بپوشانید تا دچار برف کوری نشوید. به یاد داشته باشید لباس کوه نوردی باید مناسب فصل سرما باشد.

تغذیه کوه نورد

در فصل سرد سال کوه نورد باید از غذاهایی استفاده کند که افت دمای بدن را به حداقل رسانده و انرژی‌زا باشد، مانند شیر گرم به همراه عسل و مغزها.

استفاده از آب کافی و فراوان به همراه مولتی ویتامین (بنا به تجویز پزشک)، خوردن غذاهای مایع و نرم و استفاده از مواد قندی و نمکی در طول برنامه‌های کوه نوردی لازم است زیرا در ایجاد تعادل الکترولیتی بدن نقش بسزایی داشته و از بروز خستگی و کوفتگی مفرط عضلات پیشگیری می‌کند. مصرف انواع سبزی‌ها و میوه‌های تازه و کمپوت شده که از بروز مشکلات گوارشی جلوگیری می‌کند نیز توصیه می‌شود. در ارتفاعات تا حد امکان به جای قهوه و چای از آبمیوه استفاده کنید. در فصول سرد سال بدن کوه نورد بیشتر از تابستان عرق می‌کند و نوشیدن آب کافی روند چرخش خون را بهبود می‌بخشد، نوشیدن مایعات گرم همچنین می‌تواند نیرو و انرژی را تا حدود زیادی بالا برده و مانع سرمازدگی شود.

توصیه‌ها

- از صعود انفرادی و ادامه آن در شرایط جوی نامناسب اجتناب کنید.
- از عزیمت به مسیرهای ناشناخته و بیراهه بپرهیزید و در طول مسیر و زمان صعود با خانواده در ارتباط باشید.
- شماره تماس نیروهای امدادی و انتظامی منطقه را یادداشت کنید و حتی‌الامکان در فصل سرما از رفتن به ارتفاعات زیاد خودداری کنید.

توجه!

غیر از سقوط یا ریزش بهمن که گاهی به مرگ منجر می‌شود تغییر ارتفاع و کوه‌گرفتگی با علامت بارز سردرد، تهوع، استفراغ و ... وجود دارد که بی‌توجهی به این عوارض خصوصا در کوه نوردان مبتدی می‌تواند منجر به اختلالات ریوی و مغزی و در نهایت مرگ شود. 

منبع:http://alamkoo.blogfa.com

مصرف مکملها در سنگنوردی:

مصرف مکملها در سنگنوردی:  

انجمن پزشکی کوهستان ایران: مکمل های مغذی و دارنده موارد کلی یا All in One که این مورد همانطور که اسمش هم مشخص میکند شامل مواد معدنی و ویتامینی است ، مثل کراتین کربوهیدرات و پروتین و همینطور ویتامین ها:

آمینو اسید ها:

شامل BCAA, HMB و گلوتامین ها

پروتین بار: شکلات مانند، دارای موادی مغذی

پودر پرتین: پودر دیر هضم برای ترکیب با مایعات

فرمول آنابولیک : کمک به توسعه عضلات و قدرت

مکمل های افزایش وزن: دارای کالری بالا ، کربوهیدرات ، پروتین برای ساخت سریع عضلات

مکمل های چربی سوز: کمک به افزایش سرعت چربی سوزی در بدن

مکمل های انرژی/استفامت : مکمل هایی برای تغذیه ثابت انرژی برای تمرین

کراتین: شامل CEE و Ethyl ester برای انرژی طولانی

مونوهیدرات کراتین: شناخته ترین شکل کراتین . . . . .

آنچه رایک کوهنوردبایدبداند...

آنچه رایک کوهنوردبایدبداند...

*عبور از کمربر

در هنگام عبور از شیب به صورت کمر بر ( تراورس ) باید مراقب رها شدن سنگ ها از زیر پا باشیم تا برای افراد پایین دست تهدید ایجاد نشود . بعد از خبر یافتن از رها شدن سنگ ، بی درنگ با فریاد " سنگ ، سنگ ) همدیگر را مطلع کنید .

*در ارتفاعات ، محاسبه های پیشین ، هیچ گاه به طور کامل درست از کار در نمی آید . کوهستان دارای هوای متغیر است بنابر این در اوقات گرم سال هم پوشاک گرم به همراه ببریم .

* لوازم و تجهیزات تخصصی کوه نوردیی که با جان انسان سرو کار دارد ، باید واجد معیارهای مصوب اتحادیه جهانی کوه نوردی ( UIAA ) و یا اتحادیه اروپا ( CE ) باشد . این علامت بر روی بدنه این وسایل حک شده است .

* آداب کوهستان

هنگام استراحت در پناهگاه ها و جانپناه ها باحفظ سکوت ، امکان استراحت را برای همگان فراهم نماییم تا با بدنی آماده بتوانیم صعود خوبی داشته باشیم . هم چنین از آسیب رساندن به پناهگاه ها ، جانپناه ها و جابه جایی علائم و نشانه های راهنما در طول مسیر خود داری کرده و در حفظ آنها کوشا باشیم .

چه قدر زیباست که محل شب مانی و توقف های خود را پاکیزه تر از آنچه یافته ایم ترک کنیم . اگر در محیطی پر از چوب ، خاک و خاشاک و مواد سوختی است ، ابتدا مکانی را که می خواهیم در آن آتش روشن کنیم ، به طور کامل از مواد سوختی پاک کنیم و سپس با چیدن سنگ به دور آن دیوار کوتاهی درست کنیم تات آتش نتواند بر اثر وزش باد گسترش پیدا کند و باعث آتش سوزی ناخواسته شود .

کوه پیش روی ماست ، هیچ چیز مانع کوه رفتن ما نمی شود . اما صعود آگاهانه و با احتیاط ، موهبت کوه را دیگر نیز به ما ارزانی خواهد کرد .

ترساندن ، آزار رسانده و کشتن جانوران در شان اخلاق کوه نوردی نیست . کوهستان قبل از اینکه محل ورزش و تفریح ما باشد ، محل رشد و زندگی این موجودات است .

بدون اجازه وارد باغ یا مزرعه های کشاورزی نشویم ، حتی اگر مجبور باشیم راه مان را طولانی کرده و باغ یا مزرعه را دور بزنیم.

احترام و بزرگداشت پیشکسوتان در همه رشته های ورزشی از جمله کوه نوردی از اصول مسلم اخلاقی است . همیشه خود را ملزم به رعایت این اصل مهم بنمایییم . 

منبع:http://alamkoo.blogfa.com

موارد اساسی برای گرم ماندن

• خشک ماندن:

آب گرما را از هوا بهتر منتقل می‎کند. مقدار آبی که در لباس شما نگه داشته شده (نم و رطوبت) سریع تر گرمای بدن شما را به خارج هدایت می کنه. هنگامی که رطوبت تبخیر می‎شود علاوه بر این که شما را خنک می‎کند، گرمای بدن شما را نیز تبخیر می‎کند.

• جلوگیری از نفوذ باد:

باد اتلاف گرما را زیاد می‎کند و آن را به خارج هدایت می‎کند و جریان هوای خنک را فعال می‎کند. بهترین راه حل ضد باد بودن این است که یک لایه زیرین با بافت ریز به صورت استرچ (کمی چسبناک) بپوشید. این کار باعث می‎شود تا تنفس رطوبت برقرار باشد، اما باد کمتری نفوذ نماید.

• لایه‎ای برای نگهداری گرما:

فضای بین بافتهای پوشاک شما لایه‎ای از گرما را بین پوست شما و پوشاک نگهداری می‎کند. این مقدار هوا بستگی به مقدار پوشاک دارد. در صورتی که لایه‎های پوشاک شما تک تک باشد گرمای کمتری را از دست می‎دهید. این روش به شما اجازه می دهد تا دمای بدنتان را با توجه به باد، نوع فعالیت، دمای هوا و رطوبت خودتان تنظیم کنید.

آن خانم در حال یخ زدن است؟!!

خانمها نسبت به آقایان در برابر سرما حساسترند. رگهای خونی روی پوست خانمها زودتر منقبض می‎شوند. در یک نتیجه‎گیری خانمها سرما را زودتر حس می‎کنند، بخصوص زمانی که به شدت خسته باشند. اگرچه بانوان درصد بافتهای نگهدارنده چربی بیشتری دارند، معمولاً ماهیچه و عضله آنها کمتر است و هنگام ورزش کمتر گرما تولید می‎کنند.

در صورتی که سرما را احساس کردید، مایعات و خوراکی گرم بخورید. این نکته مهم را فراموش نکنید و پوشاک گرم اضافی همراه داشته باشید حتی آقایان.

تمرین در ارتفاع کم برای صعود به قله های بلند:

تمرین در ارتفاع کم برای صعود به قله های بلند:

اخیرا سالنهای سنگ نوردی با استقبال زیاد کوه نوردانی روبرو شده اند که برای آماده سازی جهت صعودهای بلند خود به آنجا روی آورده اند. کوههایی نظیر اوریزابا 5610 متر در مکزیک، راینر 4393 متر در ایالت واشنگتن که از لحاظ ارتفاع دارای اکسیژن نسبتا کم ولی کافی هستند برای تقویت و فعال کردن قلب و ریه مکانهای مناسبی به شمار می آیند. شیوه تمرین و مشکلات شهرنشینی موجب شده تا علاقمندان صعود به این قله ها مجبور به تمرین در ارتفاع کم شوند.

خوشبختانه راههای آماده سازی مناسبی برای این افراد وجود دارد که ضمن دور بودن از خطرات تمرین در ارتفاع، بیماریهای ارتفاع را نیز به همراه ندارند و البته در شهرها و بخصوص نقاط کم ارتفاع قابل اجرا بوده و نشاط صعود را نیز به همراه دارد.

تمریناتی که قادرند بهترین اندازه ومیزان Vo2 max (حداکثر اکسیژن مصرفی) را نیز به بدن برساند.

مقدار اکسیژن مصرفی، مستقیما بستگی دارد به میزان کار یا فعالیتی که بدن انجام می دهد. برای مثال کوه پیمایی با سرعتی معین نیاز به مقدار اکسیژنی معین دارد. همانطور که کوه پیمایی با سرعت بیشتر، اکسیژن بیشتری را طلب می کند. وقتی شما با سرعتی بیش از توانایی بدنتان قدم می زنید یا می دوید، به طور قطع اکسیژن بیشتری را نسبت به توانایی بدنتان مصرف می کنید. بر عکس آن در ارتفاع پائین، مقدار اکسیژن مصرفی کمتر از ظرفیت کاری افراد است، زیرا فشار سهمی اکسیژن در محیط بیش از داخل ششها است. در واقع مشکل مصرف اکسیژن در ارتفاعات کاهش فشار سهمی هوا (سهم کمتر اکسیژن) است.

بالا رفتن از شیبی حدود 30 درجه و سرعت 5 کیلومتر در ساعت با حدود 15 کیلوگرم بار در سطح دریا، به مراتب راحت تر از همین میزان فعالیت در ارتفاعات کوه راینر است. درواقع شما کمتر از ظرفیت توانائی بدنتان عمل می کنید. 

منبع:http://alamkoo.blogfa.com