
در یکی از برنامه های سنگنوردی در طبیعت کتانی های
سنگنوردی خود را با اکراه به دوستی قرض دادم که از تنگ بودن کتانی های خود در عذاب
بود (درمورد اصولی بودن تنگی کتانی های سنگنوردی مقاله جداگانه ای منتشر خواهد شد)
بعد از برگشت از این برنامه از این کتانی ها فقط در سالن استفاده می کردم و فضای
وسیع سالن مانع از به مشام رسیدن بوی نامطبوع و البته ضعیف آنها بود ، اکثر اوقات
کتانی ها را از یک برنامه تا برنامه بعدی درون کوله به حال خود رها می کردم و این
بو اگرچه ضعیف بود اما از درون کیسه توری شکل و کوله پشتی بسته در فضای کوچک اتاق
به مشام می رسید و من منشأ این بو را پیدا نمی کردم ، از آنجا که بسیار آدم باهوش
و خوش شانسی هستم آخرین گزینه ای که برای کشف این بوی بد به ذهنم رسید کوله پشتی ام
بود وقتی کوله را روی زمین واژگون کردم از هپلی بودن و سهل انگاری خودم خجالت
کشیدم و برای برطرف کردن این بو بعد از ماهها کاری از دستم بر نیامد ، به توصیه های
زیر عمل کنید تا کتانی های سنگنوردی خود را که همانند مسواک فقط مخصوص خودتان است
به این راحتی از دست ندهید:
علت بوی بد پا و کفش شما :
یک علت مهم بوگرفتن کفش ها عرق کردن پاها است ، بیشترین
غدد عرق بدن درپاها تعبیه شده اند و چون فضائی برای تبخیر وجود ندارد همانجا به فعل
و انفعال خود مشغول می شوند ، عرق موجب رشد باکتری می شود که شرایط مناسب برای آن
تاریکی و رطوبت است و در طول زمان مقاوم می شود و تغذیه می کند ، باکتری نیز به
نوبه خود اسیدی به نام ایزووالریک تولید می کند که بطور کلی اعتقاد براین است که
این ماده شیمیائی مسئول بوی بد پا و کفش شما است.