دست کش های شکاف نوردی
دست کش های شکاف نوردی
ایرادی که به این دستکش ها وارد می کنند این است که هر چه این دستکش ها تنگ هم باشند و محکم فیکس شده باشند باز دست درون آن ها لیز می خورد و همچنین در صورتی که خیلی محکم فیکس شده باشند دامنه حرکتی انگشتان را کاهش می دهند و این موضوع در قسمت هایی از مسیر که دیگر شکاف نیست و از گیره های ریز باید استفاده کنیم مشکل ساز است.
اما روش های ارزان تری نیز برای محافظت از پوست دست وجود دارد و آن ساختن مشابه دست کش های قبل به وسیله ی چسب های زینک اکسید است!که به راحتی هم پیدا می شوند.
با جست و جو در اینترنت برای این کار چند روش را پیدا کردم :
1- روش های چسباندن چسب ها در عکس ها گویاست.در این روش میبایست به دور تمامی انگشتان خود چسب را بپیچانید و در هر دور سعی کنید چسب بر روی چسب مرحله قبل قرار بگیرد.شما دوست دارید که دست کش دقیقا فیکس دست های شما باشد اما مراقب باشید آنقدر محکم چسب ها را نچسبانید که انگشتانتان را به سختی بتوانید تکان دهید. بعد از چسباندن چسب ها شما همچنان باید بتوانید انگشتان خود را خم و راست کنید.(همانند عکس شماره 4)
حالا یک دور چسب را به صورت افقی بر روی انگشت شست خود بکشید و سپس یک یا دو دور را به دور مچ دست خود چسب کنید تا بقیه چسب ها را فیکس نگه دارد.
و در آخر مرحله دردناکی وجود دارد و آن هم کندن چسب
زینک از روی پشت دستتان است که همراه با کنده شدن موهای دستتان است!در روش های بعدی
این مشکل نیز وجود دارد.برای جلوگیری از این مشکل شما می توانید موهای پشت دست و مچ
خود را کوتاه کنید.
شما می توانید با باز کردن چسب هایی دور مچ دست خود بقیه
دستکش را یکجا بردارید تا بعدا هم بتوانید از آن استفاده کنید.(آقای عباس نژاد قبلا
مشابه این روش را در وبلاگشان ارایه داده اند.پیشنهاد می کنم از اینجا آن را نیز مشاهده
کنید)
2-این روش هم تا حدی شبیه روش قبل است ولی با چند
تفاوت.
ابتدا 3 نوار چسب را بر روی پشت دست خود بزنید به طوری که هر دور بر روی
تقریبا 1/3 از دور قبل قرار بگیرد و مطمین شوید که مفصل های انگشتان پشت دست هم
پوشش داده شده است.و بقیه مراحل شبیه مرحله قبل و همانند عکس ها ...(البته بعضی از
افراد بر خلاف عکس دو انگشت وسط را نیز رها نکرده! و به دور آن ها هم چسب می
زنند.)در این روش انگشت شست کاملا برای گیره گرفتن آزاد است.
برای باز کردن این روش هم همانند روش قبل می توان عمل کرد و می توان بعدا هم با زدن چند دور چسب به دور مچ دست از ان بار ها استفاده کرد.
4-این روش هم با دو روش قبلی تنها تفاوت اندکی دارد.
5-این روش با روش های قبلی متفاوت است.برای این کار شما باید یک تیوب دوچرخه یا موتور تهیه کنید.سپس برابر اندازه پشت دستتان تیوب را برش دهید به طوری که دقیقا از قسمت مفصل های انگتتان تا حدودا 3 سانت پایین تر از انگشتانتان را پوشش دهد.تیوب باید طوری برش خورده باشد که دقیقا هم اندازه پشت دستتان باشد و همچنین چه از تیوب نو استفاده می کنید یا دست دو مطمئن شوید که تیوب ترک نداشته باشد چون باعث پاره شدن آن می شود.
تیوب را بر روی دست گذاشته و محل مفصل انگشت اشاره و
انگشت کوچک را با خودکار مشخص کنید.سپس این دو نقطه را توسط قیچی درآورید.همچنین می
توانید سوراخ هایی مشابه در سر دیگر لاستیک برش دهید تا زمانی که سوراخ های اولی
خراب شدند از آن ها به عنوان جایگزین استفده کنید.
سپس انگشتان خود را از دو
سوراخ عبور دهید.حالا برای فیکس کردن لاستیک باید چند دور چسب زینک به دور مچ دست
خود و لاستیک بپیچید.دقت داشته باشید لاستیک باید به اندازه کافی فیکس دست
باشد.برای این کار می توان از کمک دیگران در هنگام زدن چسب ها استفاده کرد و همچنین
درحیت زدتن چسب ها ابتدا مقداری پشت دست خود را به سمت با متمایل کنید.
در
روزهایی که هوا گرم است ممکن است زیر دستکش عرق کند و به خاطر اینکه لاستیک تنفس
ندارد و همچنین عرق را جذب نمی کند می توان قبل از بستن دستکش لایه ای از چسب زینک
را بر روی دست زد و یا همچنین مقداری پودر سنگ به پشت دست زد.
تمامی روش های بالا مزیت ها و معایب خود را دارا هستند برای مثال یکی از معایب کلی این دستکش ها این است که دست را پهن تر می کنند و این موضوع در شکاف هایی که باریک هستند دردسر آفرین است.برخی از افراد صرف نظر از هزینه ی تهیه دستکش های دوخته شده ؛ دستکش هایی که با چسب زینک درست می شود را ترجیح می دهند و لی برخی دیگر از مدل های دوخته شده بسیار راضی هستند.انتخاب با خودتان است.شکافنوردی خوبی داشته باشید!!!البته این دستکش های چسبی بعضا در صعودهای مصنوعی هم مورد استفاده قرار می گیرند و کارآمد هم هستند.
منابع:
chockstone.org
climbing
steph
davis
climbingmonk.com
منبع:http://kadook.blogfa.com/post-88.aspx
