بیتوته(اطراق و برپایی کمپ در کوهستان)
دماوند-جنوبی-زمستان ۱۳۵۱-همراه با کلوپ کوهنوردی دماوند
خوابیدن و استراحت و اطراق در برنامه های بزرگ و دراز مدت امری حتمی و ضروری است و در برنامه های کوتاه مدت و یک روزه نیز شب مانی در شرایط اضطراری و اجباری گاهی حیاتی است و در صورت آگاهی داشتن به مسائل شب مانی در کوهستان در این طور مواقع می توان خود و تیم را از مهلکه نجات داد و عمر دوباره یافت.
حتی در برنامه های یک روزه باید ماندن و خوابیدن در کوه را به واسطه پیش آمدهای احتمالی (صدمه دیدن-گم شدن-برخورد به هوای بد-در گیر شدن با مسیرهای مشکل و ناشناخته و ....)انتظار داشت و پیش بینی کرد.
همیشه در برنامه یکروزه هم باید حداقل یک کیسه بیواک ، کت پر و لباس اضافی همراه داشت تا در مواقع لزوم و اضطراری از آنها استفاده کرد.قبل از تاریک شدن هوا باید محل مناسبی یافت که شرایط و خصوصیات شب ماندن را با ایمنی کامل دارا باشد.
در قله ها نباید بیواک کرد زیرا به علت ارتفاع زیاد هم سردتر است و هم بادگیر . باید مقداری ارتفاع را کم کرد و در پناه سنگ و یا با درست کردن اطاق و غار برفی و در صورت پیدا کردن یا بلد بودن غارهای طبیعی به آنجا پناه برد .
غاری در منطقه پراو جهت بیتوته
و در این صورت هم اگر هوا بسیار سرد بود نباید کاملا" خوابید ، بهتر است نشسته و با حرکت و نرمش گردش خون را تسریع و عضلات را از حالت انقباض خارج کرد و برای گذشت زمان و اتمام شب و حفظ روحیه با همنوردان به سرود خواندن و صحبت کردن پرداخت.
منطقه هیمالیا-های کمپ-برنامه قله مراپیک-آبان ۱۳۸۸
همچنان که می دانید در دیواره ها هم به وسیله کوبیدن میخ خود را حمایت کرده و در صورت بودن طاقچه با کیسه خواب ،با نیم تنه و کت پر و خوردن مواد انرژی زا خود را برای تلاش بعدی حفظ می کنیم.
حسین مظاهری-عیوضی
تهران-بند یخچال-استفاده از تور بیواک(ننو)-فرود کارابین از کلاهک-۱۳۵۱
در حالتی که دیواره کاملا" صاف و عمودی باشد با به کاربردن "ننوی سنگ نوردی" ،"تور بیواک" شب را می گذرانیم. جدیدا"شب مانی در دیواره به وسیله پورتالژ صورت می گیرد.
دیواره بیستون
در برنامه های زمستانی که زمان اجرای برنامه و برپایی کمپ مسئله عمده و حیاتی است رعایت اصول برپائی و انتخاب محل های اطراق و کمپ امری ضروری است ، حسن انتخاب محل مناسب برای چادر و استراحت و تجدید قوا درصد موفقیت را بالا میبرد و آگاهی نداشتن به این مسئله می تواند همچنان که سابقه هم داشته جان افراد تیم را به هدر بدهد.
در این گونه برنامه ها قبلا" باید محل های مناسب برای برپایی و اختیار اطراقگاه(کمپ اصلی و کمپ های بعدی)شناسایی و انتخاب شوند و یا در محل با اعزام تیم های پیشرو این محل ها را انتخاب کرد.
چون چادر زدن در شرائط نامناسب وقت زیادی می گیرد،بهتر است قبل از اینکه هوا به شدت خراب شود و قدرت دید و عملکرد ما را بگیرد چادر را برافرازیم و این زمان را که 2 تا 5/3 ساعت هم دیده شده در تنظیم ساعت فعالیت روزانه در نظر بگیریم.
شرایط انتخاب محل مناسب برای چادر زدن
-همیشه به ویژه در فصل زمستان و مواقعی که باد و بوران در جریان است محل چادر باید از باد در امان باشد.
-احتمال ریزش سنگ یا بهمن نداشته باشد( با بررسی و شناسائی مسیرهای مسلط به چادر) و سیل گیر نباشد(با یک باران تند و شدید ممکن است بساط شما به روی آب بیفتد!)
-حتی الامکان بر فراز قله ها و تیغه ها چادر نزنید و کمی پایین تر از خط الراس ها را با در نظر گرفتن جهت وزش باد انتخاب کنید.(تشخیص جهت عمومی وزش باد بسیار موثر است در ایران معمولا" باد از غرب به شرق می وزد و ضمنا" پدیده های طبیعی از قبیل :ایجاد نقاب برفی،چسبیدن برف و یخ روی سنگ ها،قسمت های کم برف و پربرف روی یال ها نیز می توانند به تشخیص صحیح جهت وزش باد کمک کنند.)
-در کنار چشمه ها و نهرها نباشد(زیرا اکثر حیوانات برای استفاده از آب ناچارا" به ما نزدیک می شوند.)
-در مسیر های مالرو و عبور حیوانات وحشی نباشد.
-به دیواره های سنگی بسیار نزدیک نباشد(امکان نمی دهد برفهای انباشته شده را پاک کرد.)
خواص چادر کوهنوردی
بنا به برنامه تنظیمی چادری را انتخاب می کنیم که به نحو مطلوب در خدمت تیم باشد. باید بدانیم که چادر آشیانه و ماءمن ما بر فراز کوههاست ، می خواهیم در آن به استراحت بپردازیم ، تجدید قوا کنیم ، پخت و پز کنیم و حفاظت در مقابل باد و بوران و برف و سرما و تعویض لباس های خیس و خوابیدن را در آن انجام دهیم(و خیلی از کارهای ضروری دیگر)
چادر ها در انواع متنوع و بنا به نیازهای مختلفی طراحی شده اند.به غیر از چادر های معمولی و قدیمی اکثر چادر ها امروزه از جنس پارچه ضد باد و آب و از الیاف محکم ساخته شده اند و دارای کفپوش صد در صد ضد آب و متصل می باشند و به اشکال و انواع و رنگهای متنوع تولید می شوند و دارای تیرکهای سبک و مقاوم از جنس فلز آلومینیوم و فایبرگلاس می باشند ،حجم و وزن آنها بسیار کم و به اشکال خیمه ای-گنبدی-هرمی-چهارگوش و تونلی و... ساخته می شوند .گنجایش آنها از 2 تا 3 و 5 نفر می باشد.برای برنامه های زمستانی و ارتفاعات بلند چادر دو پوش ، سه پوش و ضد طوفان مورد استفاده قرار می گیرد.
بعد از انتخاب محل مناسب ابتدا باید یک تقسیم کار صحیح و مناسب بین افراد تیم انجام داد تا سرعت و کارآیی را برای موفقیت اکیپ بالا ببریم و در زمستان از راکد بودن و رسوخ سرما با این کار جلوگیری کنیم.
در محلی که ناچاریم چادر را بر روی برف قرار دهیم اول باید جایگاه برپائی چادر را کوبید و مسطح نمود این عمل تیم را در هوای سرد به تحرک وا می دارد(این عمل بوسیله کوبش پاها در برف سفت ، تراشیدن با کلنگ ، بریدن با اره در قسمتهای یخی و روبیدن با بیلچه یا ظروف فلزی همراه در برف پودر صورت می گیرد.)
منبع:http://www.bagher-eivazi.com
