ولفگانگ گولیـــــــــــــــــــــــچ کیست؟
بیوگرافی این اسطوره ی سنگنوردی را در ادامه ی مطلب بخوانید.
بیوگرافی این اسطوره ی سنگنوردی را در ادامه ی مطلب بخوانید.
عروسی در بلندای سبلان
وسایل سفره عقد عروس خانم را از مشهد تا بالای کوه آورده بودند. زوج جوان همه دوستان کوهنوردشان را از همه جای ایران دعوت کرده بودند و قرار بود در یک جمع کوچک دوستانه آغاز زندگی مشترکشان را جشن بگیرند. با همه سختیهای راه، جشن ازدواج زوج کوهنورد به خوبی برگزار شد و آنها توانستند بهترین خاطره زندگیشان را در جایی بسازند که همیشه آرزویش را داشتند.
مسلم نجفی داماد جوانی است که «بله» عروسش را در ارتفاعات سبلان گرفته است. او کوهنوردی را از پدرش یاد گرفت برای همین حالا راهنمای کوهنوردانی است که برای کوهنوردی به ارتفاعات سبلان میروند و در یکی از همین کوهنوردیها بود که او با همسرش آشنا شد؛ «کار اصلی ام کابینت سازی است اما به خاطر اینکه از کودکی با پدرم به ارتفاعات سبلان میرفتم این منطقه را به خوبی میشناسم برای همین کوهنوردان دیگر را هم میتوانم راهنمایی کنم. در جریان یکی از این راهنماییها بود که با همسرم آشنا شدم.»
عروس خانم با یک گروه کوهنوردی از مشهد به اردبیل رفته بود؛ «اولین بار همسرم را در برنامه کوهنوردی در ارتفاعات سبلان دیدم بار دوم هم او را در صعود به علمکوه دیدم و همانجا بود که دیگر از او خواستگاری کردم.»
عروسی در ارتفاع
زوج جوان بعد از آشنایی و انجام رسم و رسوم، عروسیشان را در ارتفاع ۴۸۱۱متری در کنار دریاچه زیبای سبلان برگزار کردند. البته تصور نکنید عروس خانم همه مسیر را با لباس عروس طی کرده و خودش را به دریاچه رسانده او در پناهگاهی در ارتفاع حدودا سه هزار متری لباس عروس پوشید و با مهارتی که داشت بقیه راه را تا دریاچه با لباس عروس بالا رفت. با همه سختیهایی که این کار داشت مهارت عروس کوهنورد باعث شد تا لباس آسیب زیادی نبیند.
از آنجا که داماد هم با کت و شلوار، کوهنوردی میکرد پیمودن راه کمی برایش سخت شده بود؛ اما همه این سختیها به پایان شیرین و خاطرهانگیزش میارزید. پایانی که برای آنها، آغاز یک زندگی مشترک بود.
آنها در کنار دوستان مشترکشان عروسی خود را جشن گرفتند؛ «چون در کوه با هم آشنا شده بودیم و سبلان باعث شده بود به هم برسیم، از همان اول این تصمیم مشترک را گرفتیم. با این کار میخواستیم که هم از تجملات دور باشیم و هم سادهزیستی را ترویج کنیم.»
مسلم و همسرش در شرایط معمولی چهار ساعت زمان میخواستند مسیر کوه را تا قله طی کنند اما آن روز کوهنوردیشان پنج ساعت طول کشید. در راه، کوهنوردانی که آنها را میدیدند اظهار خوشحالی میکردند و میخواستند با این عروس و داماد خوش ذوق عکس یادگاری بگیرند.
این ماجرا هم زمان رسیدن به قله را طولانیتر میکرد؛ «در میان کوهنوردانی که آن روز در کوه بودند یک کوهنورد از یکی از کشورهای همسایه آمده بود. او وقتی من و مریم را در لباس عروس و دامادی دید خوشحال شد و به عنوان هدیه عروسی، آذوقهای را که همراهش آورده بود به ما داد. او با من و همسرم عکس یادگاری گرفت.
مسلم نجفی داماد جوانی است که «بله» عروسش را در ارتفاعات سبلان گرفته است. او کوهنوردی را از پدرش یاد گرفت برای همین حالا راهنمای کوهنوردانی است که برای کوهنوردی به ارتفاعات سبلان میروند و در یکی از همین کوهنوردیها بود که او با همسرش آشنا شد؛ «کار اصلی ام کابینت سازی است اما به خاطر اینکه از کودکی با پدرم به ارتفاعات سبلان میرفتم این منطقه را به خوبی میشناسم برای همین کوهنوردان دیگر را هم میتوانم راهنمایی کنم. در جریان یکی از این راهنماییها بود که با همسرم آشنا شدم.»
عروس خانم با یک گروه کوهنوردی از مشهد به اردبیل رفته بود؛ «اولین بار همسرم را در برنامه کوهنوردی در ارتفاعات سبلان دیدم بار دوم هم او را در صعود به علمکوه دیدم و همانجا بود که دیگر از او خواستگاری کردم.»
عروسی در ارتفاع
زوج جوان بعد از آشنایی و انجام رسم و رسوم، عروسیشان را در ارتفاع ۴۸۱۱متری در کنار دریاچه زیبای سبلان برگزار کردند. البته تصور نکنید عروس خانم همه مسیر را با لباس عروس طی کرده و خودش را به دریاچه رسانده او در پناهگاهی در ارتفاع حدودا سه هزار متری لباس عروس پوشید و با مهارتی که داشت بقیه راه را تا دریاچه با لباس عروس بالا رفت. با همه سختیهایی که این کار داشت مهارت عروس کوهنورد باعث شد تا لباس آسیب زیادی نبیند.
از آنجا که داماد هم با کت و شلوار، کوهنوردی میکرد پیمودن راه کمی برایش سخت شده بود؛ اما همه این سختیها به پایان شیرین و خاطرهانگیزش میارزید. پایانی که برای آنها، آغاز یک زندگی مشترک بود.
آنها در کنار دوستان مشترکشان عروسی خود را جشن گرفتند؛ «چون در کوه با هم آشنا شده بودیم و سبلان باعث شده بود به هم برسیم، از همان اول این تصمیم مشترک را گرفتیم. با این کار میخواستیم که هم از تجملات دور باشیم و هم سادهزیستی را ترویج کنیم.»
مسلم و همسرش در شرایط معمولی چهار ساعت زمان میخواستند مسیر کوه را تا قله طی کنند اما آن روز کوهنوردیشان پنج ساعت طول کشید. در راه، کوهنوردانی که آنها را میدیدند اظهار خوشحالی میکردند و میخواستند با این عروس و داماد خوش ذوق عکس یادگاری بگیرند.
این ماجرا هم زمان رسیدن به قله را طولانیتر میکرد؛ «در میان کوهنوردانی که آن روز در کوه بودند یک کوهنورد از یکی از کشورهای همسایه آمده بود. او وقتی من و مریم را در لباس عروس و دامادی دید خوشحال شد و به عنوان هدیه عروسی، آذوقهای را که همراهش آورده بود به ما داد. او با من و همسرم عکس یادگاری گرفت.
پی نوشت : توجه داشته باشید این عروسی در شهریور ماه قبل از بارندگی شدید برف بوده ، لطفاً اگر چنین مراسمی دارید در زمستان اجرا نکنید ، شاد و با نشاط باشید
منبع:http://neshate-koohestan.blogfa.com/
منبع:http://neshate-koohestan.blogfa.com/
عکس العمل های انسان در هنگام بروز حادثه در کوهنوردی:
عکس العمل های انسان در هنگام بروز حادثه در کوهنوردی:
- احتمالا در موقعیت هایی قرار گرفته اید که ترس تمامی وجودتان را فرا گرفته یا آنقدر عصبی شده اید که به شدت بدنبال راهی برای خلاص شدن از ان موقعیت بوده اید. به گذشته برگردید و فکر کنید که چگونه با ترسهایتان مواجه می شدید. تعدادی توصیه در زیر آمده که برای غلبه بر ترس است و از پریسیلا مور ، راهنمای کوهنوردی در سیاتل می باشد و همچنین به همراه تعدادی از تجارب کوهنوردی شخصی، صعودها و آموزش اینجانب می باشد. شما همچنین این تکنیک ها را می توانید برای هر نوع ورزش یا فعالیت بدنی دیگر که در شما اضطراب ایجاد می کند نیز بکار ببندید.
- ترس انرژی است از آن استفاده کنید تا به عملکردتان بهبود ببخشید.
- میزان ترسی که در حال حاضر در خود سراغ دارید یکسان نخواهد ماند. بسیار بسیار موارد دیگر هست که در شما ترس ایجاد کند. با کسب تجربه رفتار غریزی اصلاح خواهد شد. به ترس به طور اشکالی از سلامت در ارتباط با موقعیت حاضر بیندیشید. در زیر پنج توصیه آورده شده که می تواند یه شما در ارتباط با موقعیت حاضر کمک کند طوری که ترس وسیله ای باشد برای آموزش ، توانمند ساختن وبهبودی قدرت عملکرد در شما.
- تفاوت ترس و واقعیت را بدانید. وقتی با حمایت صعود می کنید و یک حمایت چی خوب دارید، آموزش درستی هم دیده اید و به هم تیمی هایتان نیز اطمینان دارید ، نمای روبرویتان بهترین منظره خواهد بود. شاید فضای خالی اطرافتان را ببینید که در حال اوج گرفتن است اما شما می دانید که قرار نیست آسیبی ببینید. فضای اطرافتان کاملا منفعل است و فقط زمانی می تواند برای شما تهدید محسوب شود که افکار منفی در دوروبرتان بچرخند. شما حتما می توانید فکرتان را کنترل کنید. بسیاری از چنین افکار منفی می تواند در زمره افکار " اگه اینطور بشه چی؟ " جای بگیرند که هیچگدام از آنها نیز اتفاق نخواهد افتاد.
- بدانید که ترسیدن طبیعی است، بخصوص در مناطق بسیار بالا. همچنین طبیعی است که در مسابقه یا مواقع صحبت در جلوی جمع عصبی شوید. به کسی که ادعا می کند هرگز نمی ترسد اعتماد نکنید. ترس عامل محافظتی ماست و طوری در مغز عمل میکند تا به ما کمک کند زنده بمانیم. این امکان را هم دارید که ترس خود را بپذیرید و از آن به عنوان عاملی برای دقت، احتیاط، آمادگی و هوشیاری بیشتر استفاده کنید. برای مثال زمانیکه در یک صعود احساس ترس به سراغ شما می آید، ارتباطتان را با دیگر اعضا چک کنید ، اطمینان حاصل کنید که از قبل میزان غذا و آب کافی دریافت کرده اید و به اندازه کافی پوشاک مناسب دارید. وضعیت هوا و همچنین اطرافتان را به منظور امنیت چک کنید و پس از آن به حرکت ادامه دهید، هوشیارتر عمل کنید و بر روی هر حرکت تمرکز کنید و کارتان را به بهترین شکل ممکن انجام دهید. اگر قبل از انجام یک مسابقه احساس ترس می کنید از آن ترس و افزایش ترشح آدرنالین برای افزایش میزان انگیزه استفاده کنید. سعی کنید موقعیتی مانند موقعیت ترس قبل از مسابقه برای خود ایجاد کنید که تا جای ممکن آمادگی کسب نمایید.
- درباره آنچه که از آن میترسید با خود کاملا روراست باشید. فرق بین ترس واقعی و غیر واقعی را بدانید. ترس از ارتفاع مثالی از این نوع است. نه ارتفاع است که شما را اذیت می کند و نه ترس از سقوط بلکه این گذاشتن پا بر روی زمین هنگام فرود است. این به اتمام رساندن مسابقه سه گانه 90 دقیقه ای نیست که شما را می ترساند بلکه ترس مشخصی است که که به شما می گوید قوزک پایتان توانایی تحمل دو پایانی را نخواهد داشت یا اینکه لایه ترمز دوچرخه تان برای استفاده در مسابقه هنگام فرود از یک شیب تند در وضعیت مناسبی نیست. دیدگاهتان واقعی باشد و بر روی یک محیط مشخص تمرکز کنید، از زمان یک قدم جلوتر باشید و تمامی حواس خود را جمع کنید.راه رفتن بطور عادی روی زمین یا هنگام شرکت در یک مسابقه غیررقابتی ، دید بازتری به شما از کوهنوردی و یا یک مسابقه نخواهد داد. . دریافت وادراکتان بایستی کاملا واضح باشد و آن را با " اگه اینطور بشه چی " ها آلوده نکنید.
- زمانیکه ترس دارد به سراغ
هدفتان عدم داشتن ترس نباشد بلکه چگونگی کنترل آن را بیاموزید.
شما نمی خواهید که ترس بیشتر از آنچه که لازم است خود را بر شما نمایان کند. در زیر پنج راه ساده برای مقابله با ترس آمده است.
1. به آرامی و بطور منظم نفس بکشید. نفس خود را در سینه حبس نکنید. در قسمتی از مرحله آموزش به یوگا بپردازید که آگاه شوید در کدام قسمت بدنتان هنگام ترس گرفتگی بیشتری دارید. برای مثال اگر در شانه ها و گردن است یاد بگیرید که چگونه می توانید در خلال صعود و یا هنگام صحبت در جلوی جمع آن را آرام کنید.
2. به خوبی استراحت کنید ، آب کافی بنوشید ، خوب بخورید و خود را گرم نگه دارید. شب قبل نیز به اندازه کافی بخوابید.
3. برای صعود ، صحبت در جلوی جمع و یا مسابقه به درستی خود را آماده کنید. نقشه را مطالعه کنید ، مسیر را بدانید و تجهیزات مناسب را همراه خود بیاورید. همانطور که مشغول خواندن مسیر هستید آن سفر یا مسابقه را در ذهن خود مجسم کنید و آن را با نقشه جلوی رویتان مقایسه کنید. با کسانی که به تازگی آن مسیر را صعود کرده اند صحبت کنید تا خود را با شرایط موجود به روز کنید. اگر می خواهید در جلوی جمع صحبت کنید درباره مستمعین خود آگاهی کسب کنید . اگر برای اولین بار مسابقات سه گانه را انجام می دهید از قبل مرحله گذار را در میان مراحل تمرین کنید.
4. آنچه را که ترس شما را به انجام آن ترغیب می کند انجام دهید. مراقب خود و امنیت جانی تان باشید.
5.با دیگر هم تیمی ها یتان در باره ترس صحبت کنید. آنها شاید بتوانند مقداری از ترس شما را تخفیف بدهند. اگر در گروهی که هستید همگی احساس ترس می کنند پس شما یک علت کاملا معتبر دارید که برگردید و یا به طور ساده مسیر دیگری را انتخاب کنید. اگر می خواهید در جلوی جمع صحبت کنید، از قبل جلوی جمعی که به شما بازخوردهای مثبتی می دهند تمرین کنید. اگر خود را برای یک مسابقه زیر نظر یک مربی آماده می کنید از جریان پیشرفت خود آگاه باشید و چند هفته قبل در یک مسابقه ساختگی شرکت کنید تا روی هر آنچه که ممکن است بطور اتفاقی پدیدار شود کار کرده باشید.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/
پخش زنده گزارش صعود زمستانی گاشربروم
به لطف اینترنت و فن آوری های جدید آن سایت ایتالیائی http://www.planetmountain.com امروز بعداز ظهر مورخ 17 نوامبر سال 2011 ساعت 30/20 به وقت ساعت مرکزی اروپا (CET) در لندن گفتگوی زنده North Face با سه ستاره برجسته دنیای کوهنوردی : سایمون مورو ، کوری ریچادرز و دنیس اروبکو در باره اولین صعود زمستانی به قله 8035 متری گاشربروم 2 را پخش خواهد کرد. صعود از یکی از غولهای هیمالیا آنهم در فصل زمستان حقیقتا" چیزی نیست که هر روز اتفاق بیافتد . این برنامه ساعت 30/20 شروع می شود و در 45/21 به پایان خواهد رسید. این برنامه را در آدرس زیر دنبال کنید.
منبع:http://mountainflower.blogfa.com/
گزارش تیم کردستان
سید واسع سید موسوی" از اعضای تیم هیئت کردستان، گزارشی را همراه با عکس از صعود اخیرشان به قله "مراپیک" به ارتفاع 6654 متر و "بارونتسه" به ارتفاع 7129 متر در مهر و آبان 90 ارائه کرده است
ادامه مطلب ...
حرکت از ایران: 18 مهر ساعت 9 شب از سنندج
حرکت ازتهران به دوحه: 19 مهر ساعت 11 صبح
حرکت از دوحه به کاتماندو: ساعت 2 بعد از ظهر به وقت ایران
ورود به کاتماندو: ساعت 5/9 شب به وقت کاتماندو
به دلیل خرابی هوا و انجام کارهای اداری تیم(مانند مجوز منطقه و قله) 5 روز وقفه در کاتماندو و پس از 5 روز پرواز از کاتماندو به سمت لوکلا، پس از یک روز استراحت در لوکلا 5 روز تراکینگ تا آخرین کمپ یعنی خارا کمپ در ارتفاع 4400 متری، حرکت از خارا کمپ به های کمپ در ارتفاع 5850 متری و حذف BC مراپیک و حرکت از های کمپ به طرف قله مراپیک ساعت 4 نصف شب و صعود قله ساعت
10 صبح (تمام نفرات+ یک شرپا صعود می کنند: 1-سید واسع سید موسوی 2-شهرام نعمتی 3-جبار سلیمانی 4-آرش امام جمعه 5-داوا شرپا)
بقیه عکس ها و ادامه گزارش در ادامه مطلب -------------------->
اهمیت پوشاک در ورزش کوهنوردی:
اهمیت پوشاک در ورزش کوهنوردی:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: اهمیت پوشاک مناسب در ورزش کوهنوردی و در پیشگیری از حوادث و شدت صدمات بر هیچ کس پوشیده نیست، زمان استفاده از کهنه ترین لباسهای بلااستفاده در این ورزش بسر رسیده و تکنولوژی روز بکمک ورزش کوهنوردی آمده. مطلب ذیل تجربیات خوبی در زمینه استفاده از پوشاک مناسب و حرفه ای به شما ارائه می کند.
مقدمه: همان مطلبی که بارها به شیوه های گوناگون شنیده اید یا مطالعه کرده اید. پوشاک در کوهنوردی در حال حاضر یک صنعت تخصصی ، یک بازار پر رونق اقتصادی و یک ضرورت غیر قابل انکار در کوهنوردی به خصوص در برنامه های زمستانی و ارتفاعات بلند است.
بررسی :
استفاده از پوشاک کوهنوردی برای رسیدن به ایده آلهای زبر است:
خشک ، گرم ، راحت و سالم ماندن با لباسهایی کم حجم تر و سبک تر تا جای ممکن در طول اجرای برنامه کوهنوردی و به طبع هر چه پوشاکی که انتخاب می کنیم دقیق تر و تخصصی تر باشد به این اهداف بیشتر نزدیک خواهیم شد و البته هزینه های گزاف تری نیز باید پرداخت کنیم.
دسته بندی سنتی پوشاک کوهنوردی:
اکثر کوهنوردان با واژه هایی چون لایه اول یا بیس (base layer) ، لایه میانی (middle layer) و لایه بیرونی ، گورتکس (outer layer , out shell)آشنایی دارند . این تقسیم بندی چندین سال است که در تقسیم بندی پوشاک کوهنوردی به 3 طبقه جدا استفاده می شود. هرکدام از لایه ها وظیفه تامین دسته به خصوصی از اهداف استفاده از لباس کوهنوردی را بر عهده دارند که بدین شکل است : لایه اول برای خشک و تمیز نگاه داشتن بدن در طول فعالیت ، لایه دوم برای حفظ گرما و تامین دمای مناسب بدن چه در طول فعالیت و چه به هنگام استراحت در کمپ یا توقف ها ، لایه سوم و بیرونی جهت محافظت از باد ، باران و برف .
لایه اول :
این پوشاک شامل پیراهن ، شلوار ، دستکش ، کلاه و حتی جوراب می شود. پوشاک این گروه در تماس مستقیم با بدن و پوست بوده و وظیفه انتقال رطوبت بدن ناشی از تعرق از پوست به بیرون لباس ( و لایه های بعدی) را بر عهده دارند تا بدن ما تا جای ممکن خشک بماند. در مدلهای فنی و گران قیمت تر خاصیت ضد باکتری و میکروبی نیز به این لباسهای اضافه شده تا از بروز بیماری به خصوص بیماری های پوستی جلوگیری کند زیرا که ممکن است در یک برنامه صعود به ارتفاعات بلند در مدت زمان طولانی امکان استحمام برای کوهنورد وجود نداشته باشد. نکته اصلی پوشاک لایه جذب بودن یا همان استرچ بودن آنهاست. حتما هر پوشاکی از کلاه تا دستکش برای این لایه انتخاب می کنید باید جذب بدن شما باشد مانند لباس غواصی تا به شما آزادی عمل و راحتی در کار را بدهد و با تماس نزدیک تر با سطح پوست سریع تر رطوبت بدن شما را گرفته و شما را خشک نگه دارد. اگر دقت کرده باشید اکثر لباسهای لایه اول کوهنوردی به رنگ مشکی یا رنگی تیره است. دلیل آن این است که هر چه رنگ لباس تیره تر باشد خاصیت محافظت از اشعه ماورای بنفش آن همان SPF بیشتر می شود و بدن شما بیشتر محافظت خواهد شد به طوری که رنگ مشکی 5 برابر رنگ سفید این خاصیت را دارا است.
خطرناک‌ترین کوه‌های دنیا را بشناسید!
خطرناک‌ترین کوه‌های دنیا را بشناسید!
شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که به کوهنوردی و سفر به ارتفاعات علاقه‌مندند؟ پس باید به خطرات بی‌شماری که در این مسیر وجود دارد، واقف باشید. سرمازدگی، بهمن و توفان‌های شدید و مرگ‌آور، از مهمترین خطراتی است که مسافران بلندترین و خطرناک‌ترین قلل جهان را تهدید میکند. این شرایط سخت، حتی‌اگر جان کوهنوردان را هم نگیرد، صدماتی به آنها وارد میکند که هیچ گاه جبران نخواهد شد. اگر خطرناک‌ترین کوه‌های جهان را برای صعود برگزیده‌اید، کمی بیشتر فکر کنید.
مرتفع مرگ آفرین!
آناپورنا با ارتفاع 8091 متر، در 55 کیلومتری هیمالیا واقع شده و شش قله با ارتفاع بیش از 7200 متر دارد. این کوه، دهمین قله مرتفع و اولین کوه خطرناک دنیا است. نام آناپورنا در اصل از زبان سانسکریت گرفته شده و به معنی الهه محصول است. تا به حال 130 نفر موفق شده‌اند به قلل مرتفع آناپورا صعود کنند اما 53نفر در این راه جان خود را از دست داده‌اند. به خاطر آمار 40 درصدی کشته‌شدگان این کوه، آناپورا در فهرست خطرناک‌ترین کوه‌های دنیا جا گرفته است. اولین صعود به این کوه در سوم ژوئن سال 1950 توسط موریس هرزوک و لوئیس لاشنال انجام شد. البته این صعود خالی از خطر نبود و هر دو نفر در این راه انگشتان دست و پای خود را بر اثر سرمازدگی از دست دادند.
کوه مِهی!
نانگاپاربات، با داشتن ارتفاع 8126 متری نهمین قله مرتفع دنیاست که در قسمت غربی هیمالیا واقع شده است. این کوه به دلیل آمار کشته شدگانش، علاوه بر نامگذاری به اسم کوه قاتل، در فهرست خطرناک‌ترین کوه‌های دنیا قرار گرفته است. همچنین توفان‌های یکنواخت و دائمی و بهمن‌های سنگین دلایلی دیگر مبنی بر خطرناک بودن این کوه است. برخی نانگا پاربات را کوه عریان می‌نامند. هنگام طلوع آفتاب، مهی غلیظ قله را می‌پوشاند و مردم بومی منطقه در این باره افسانه‌ای دارند که می‌گوید این دود غلی1 به خاطر این است که فرشتگان هنگام هر طلوع، نان می‌پزند و معتقدند که این موضوع برای آنها برکت به همراه می‌آورد. در سال 1953 هرمان بوهل اولین شخصی بود که موفق به صعود به این قله شد، ولی این صعود به قیمت کشته شدن 31 نفر از همراهان او بر اثر بهمن و توفان تمام شد.
این کوه به دلیل داشتن شیب کم، برای صعود بسیار راحت به نظر می‌رسید، آنها سفر پر خطر خود را آغاز کردند ولی توفان‌های شدید باعث شد تا از مسیر اصلی خارج شده و راه را گم کنند. تمام گروه هرمان پس از روزها سرگردانی، زیر خروارها برف مدفون شدند به طوری که حتی اجساد آنها هم پیدا نشد. تعداد بی‌شمار مفقودان و کشته‌شدگان این کوه، باعث شد تا مردم آن را نفرین شده بدانند. هم اکنون نانگا پاربات، با داشتن 60 کشته، در‌کنار کوه آناپورا بیشترین کشته را در میان قلل خطرناک داراست.
کوهستان وحشی! . . .
ادامه مطلب ...دردی که کوهنوردان بیشتر به آن مبتلا می‌شوند:
التهاب تاندون های زانو؛
دردی که کوهنوردان بیشتر به آن مبتلا می‌شوند:
"حمید مساعدیان" در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران افزود: زانو درد یکی از شایع ترین و مهمترین بیماری‌های کوهنوردی است که باعث می شود فرد مبتلا از آن بمدتهای طولانی رنج ببرد و در هنگام کوهنوردی بامشکل جدی همراه شود و گاه برای کاهش درد و بهبود آن هنگام اجرای برنامه از زانوبند استفاده کنند.
وی تصریح کرد: بی توجهی به بعضی نکات در کوهنوردی باعث می شود که زانو درد در بین کوهنوردان رایج شود.
دکتر مساعدیان در ادامه گفت: به التهاب تاندون های زانو، تاندونیت یا می گویند و در بین ورزشکاران، کوهنوردان بیشتر به آن مبتلا می شوند.
وی تاکید کرد: برای اینکه به زانودرد مبتلا نشوید باید از انجام حرکات پرشی و جهشی و سرعت بالا در سراشیبی ها جلوگیری کنید، اگر مشکلات زمینه ای زانودرد دارید حتما با پزشک متخصص مشاوره کنید و از او برای کوهنوردی راهنمایی بخواهید، از حمل بار سنگین پرهیز کنید. حدالامکان بارتان یک چهارم تا یک پنجم وزن بدنتان باشد تا فشار بیش از حد به زانوها وارد نشود، در مسیرهای طولانی و در فصل زمستان که احتمال صدمه بیشتر به زانوها وجود دارد در برف و جایی که سطح زمین از گل و لای و چمن زار است حتما از باتوم کوهنوردی استفاده کنید (باتوم می تواند چیزی در حدود 30 تن وزن را از روی زانوهای فرد به دست ها انتقال دهد) و به زانو کمتر فشار بیاورد، این افراد که از زانودردهای مزمن رنج می برند باید در هنگام نماز خواندن و غذا خوردن از دو زانو و چهارزانو نشستن خودداری کنند.
مساعدیان اشاره کرد: عمده ترین عوامل مبتلا شدن کوهنوردان به زانو درد شامل ضربه های متوالی در هنگام اجرای برنامه های کوهنوردی خصوصا در سراشیبی ها، ضعیف شدن عضله چهارسر ران است.
وی اضافه کرد: اگر می خواهید به زانو درد مبتلا نشوید باید در هنگام فرود دقت بیشتری به خرج دهید، مستقیم و با سرعت به پایین فرود نیاید، بارسنگین حمل نکنید و در برنامه های طولانی از باتوم استفاده کنید.
مساعدیان خاطرنشان کرد: رعایت نکات ساده می تواند مانع زانو درد کوهنوردان شود و در مقابل بی توجهی به هشدارها باعث می شود که کوهنورد به این بیماری مبتلا و ممکن است در طولانی مدت زمانی فرا برسد که به علت زانودرد از ورزش کوهنورد منع شود.
منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/