جهت یابی با استفاده از یک میله به شرط وجود آفتاب

پیدا کردن جهات اصلی توسط یک میله ساده به شرط وجود افتاب

خواندن پیغام دوست و همراه قدیمی انگیزه مضاعف در من ایجاد کرد که صفحه دیگری  مکتوب کنم.

با علم به نکته که زکات دانش نشر آن است گزارش آزمایشگاه مشترک کاشان و باقر شهر ( دو منطقه از ایران سر بلند) منتشر می شود. 

 شاید چندین ساعت صرف وقت برای پیدا کردن جهت های اصلی با وجود انواع قطب‎نما و زندگی شهری بی معنا باشد. اما کسانی که کوهنوردی کرده‎اند می توانند حدس بزنند که این اطلاعات صرف نظر از پیدا کردن قبله برای نماز،  می تواند گاهی به اندازه  نجات جان یک فرد قیمت داشته باشد. لذا گزارش پیدا کردن جهت شرق و غرب توسط یک شاخص ارایه می شود. طبق صحبت های آقای افروزی اگر یک چوب ساده را در زمین قرار دهیم و هر چند دقیقه یکبار محل نوک سایه چوب را علامت گذاری کنیم می توانیم جهت شرق و غرب را پیدا کنیم. دلیل آن با توجه به اینکه خورشید از شرق طلوع می‎کند و در غرب غروب می‎کند با کمی تامل قابل درک خواهد بود. بدیهی است که  هر چه فاصله زمانی بین ثبت نقاط  بیشتر باشد  دقت اندازه گیری بالاتر می رود. فقط یک نکته بسیار مهم باید در نظر گرفته شود. آنکه وصل کردن محل نوک سایه به هم مسیر اشتباه را پیش‎بینی می کند و  روش درست آنست که تغییر طول شاخص را باید در نظر نگیریم یعنی باید یک کنج  90 درجه ایجاد کرد که اظلاع آن محل اولین سایه و سایر سایه ها را قطع کند.

به طور مثال اگر نقاط مشکی رنگ محل سایه را در زمانهای ثبت شده نشان دهد، خطوط سبز رنگ به ما کمک می کند که بلند‎تر شدن طول سایه را در نظر نگیریم. (چون این نتایج آزمایشی است که در بعدازظهر انجام شد،  طول سایه بلند تر شده است.) یا به بیان دیگر محل نقاط سایه دوم و سوم را با حرکت بر روی اظلاع یک مثلث قایم زاویه، همراستا با محل سایه اول کنیم.

فکر می کنم که فقط در روی استوا نیاز به جابجایی نباشد و وصل کردن نقاط به یکدیگر جهت شرق به غرب را نشان دهد.

اضافه می کنم که اگر دلیل آنرا هم به خوبی نتوانستم توضیح دهم اما چون این اطلاعات توسط آزمایش تجربی بدست آمده و صحت تعیین جهت در چندین مرحله با قطب نما کنترل شده است، قابل اعتماد می باشد. 

منبع:http://siyalan.blogfa.com