تمرین ذهنی، کوه نوردان را برای رویارویی با هر نوع چالشی آماده می

 تمرین ذهنی، کوه نوردان را برای رویارویی با هر نوع چالشی آماده می کند:

کوه نوردی نیازمند تمرین بدنی زیادی می باشد، اما افراد اندکی تمرین ذهنی دخیل در صعود را مورد توجه قرار می دهند. کارلتون کوک، یکی از ویراستاران کتاب " کوه نوردی: تمرین و آماده سازی"می گوید که تمرین ذهنی به تمرکز کوه نوردان کمک می کند و آنان را قادر می سازد به جای اینکه هنگام مواجهه با ریسک به طور هیجانی واکنش نشان دهند سیستم تفکر تجزیه و تحلیلی را اتخاذ کنند.

           

کوک توضیح می دهد:" داشتن مهارتهایی که امکان می دهد در مواجهه با ریسک تفکر روشنی انجام دهیم احتمال انجام پیش بینی های واقع گرایانه را افزایش می دهد. این یک ویژگی اصلی  در اطمینان از ایمنی و شرکت لذتبخش در ورزش است. کوک رئیس مرکز تحقیقاتی عملکرد کارنج در دانشگاه متروپولیتان از اکسپدیشن های ارتش بریتانیا در قالب تیمی از متخصصان ورزش و تمرین، از جمله اکسپدیشنی به یال غربی اورست در سال 2006 پشتیبانی کرد. بنا به گفته کوک، چهار مهارت روان شناختی برای آماده سازی ذهنی جهت صعود اساسی هستند.

تعیین هدف به کوه نوردان امکان می دهد نتایج واضحی را برای قضاوت در مورد عملکرد وضع کنند و طرح هایی را برای دستیابی به این اهداف وضع کنند. نوشتن اهداف شخصی به توسعه و بهبود تعهد و پاسخگو بودن فردی هم کمک می کند. کوک پیشنهاد می کند که کوه نوردان قبل از انجام دادن صعود اهداف ایمنی ویژه ای وضع کنند. کوک می گوید:" اهداف ممکن است شامل وضع زمان های رسیدن برای مراحل فرود، جلب کردن توجه به روال های ویژه فرود، یا برنامه ریزی برای توقف ها جهت تغذیه مجدد بدن باشند.

تصویرپردازی در بردارنده شکل دادن تصاویر ذهنی مرتبط با عملکرد است و اغلب شامل این است که ورزشکاران خودشان را در ذهن شان مجسم می کنند که در حال فائق آمدن بر وظائف دشوار یا در حال انجام مهارتی بسیار فنی هستند. کوک توضیح می دهد:" کوه نوردانی که در حال آماده شدن برای اکسپدیشن های بزرگ هستند اغلب گزارش می کنند که تمام گزارشات در دسترس صعودهای قبلی را می خوانند و به طور گسترده ای با افراد دیگری که آن صعودها را انجام داده اند مشورت می کنند، که هر دو اینها تصویرپردازی را ارتقا می بخشد." جنبه هایی نظیر حرکات بدنی خاص، عوامل محیطی، وظیفه، زمانبندی ، آگاه شدن از تاریخچه، هیجان و دورنما باید در توسعه تصاویر انطباقی درنظر گرفته شوند.

هدف تمرینات صحبت با خود، کنترل شیوه ای است که افراد با خودشان صحبت می کنند و وقتی برنامه ریزی و تکرار شود می تواند بسیار کارآمد باشد. کوک می گوید:" با توجه به اینکه مواقع بسیار فراوانی وجود دارد که کوه نوردان ممکن است تنها باشند، این موضوع ممکن است مهارت مهمی برای تداوم بخشیدن به عملکرد با کیفیت باشد. برای اکسپدیشن های طولانی مدت ارتفاع بالا که در آن دوره های طولانی در داخل چادرها صرف می شود و بادها آنچنان قوی هستند که مانع صحبت می شوند، صحبت با خود ممکن است برای حفظ روحیه بسیار حیاتی باشد."

تقویت، عاملی کلیدی برای انگیزه و شرکت پایدار است. بنابه گفته کوک، هر چیزی که احتمال تکرار رفتاری ویژه را افزایش می دهد یک عامل تقویت است. کوک می گوید:" در کوه نوردی ارتفاع بالا، این مسئله می تواند مهم باشد که کوه نوردان انجام کار سخت برای موفقیت احتمالی دیگران را ارزشمند بدانند. تقویت بین فردی دیگر برای کوه نوردی بین المللی ممکن است تمایل به تعامل با فرهنگهای دیگر یا تعامل با تجربیات فوق طبیعی صرفا بودن در کوههاست." 

منبع:http://www.iranmountainmedicine.blogfa.com/