گروپی شاخه وانی هه ڵو

اثرات ورزش بر قلب:

بی تحرکی یکی از عوامل خطرزا اصلی بروز بیماری قلبی است. اما، ورزش بر بهبود سلامت قلب کمک می کند. و می تواند برخی عوامل خطرزا بروز بیماری قلبی را معکوس کند. قلب ، مانند تمام ماهیچه ها ، در نتیجه انجام ورزش قوی تر و بزرگتر می شود در نتیجه با هر ضربه خون بیشتری را می تواند به بدن پمپ کند و سطح حداکثر خود را در صورت نیاز با فشار کمتری حفظ کند. همچنین سرعت ضربان قلب در حال استراحت افرادی که ورزش می کنند آهسته است چون تلاش کمتری برای پمپ کردن خون لازم است.

فردی که اغلب اوقات و با شدت ورزش می کند، کمترین احتمال خطر دچار شدن به بیماری قلبی را دارد، اما هر میزان ورزش مفید است. مطالعات ، پیوسته نشان می دهند که ورزش های سبک تا معتدل حتی در افراد مبتلا به بیماری قلبی مفید هستند. اما توجه داشته باشید که فرد مبتلا به بیماری قلبی یا در معرض عوامل خطرزای قلبی باید قبل از آغاز یک برنامه ورزشی نظر پزشک را جویا شود.

اثرات ورزش بر بیماری قلبی و کلسترول

قلب اندام عضلانی بزرگی است که خون را به سرتاسر بدن پمپ می کند. دریچه های داخل قلب باز و بسته می شوند. این کار میزان خون ورودی یا خروجی از قلب را کنترل می کند.

ورزش دارای اثراتی است که برای قلب و جریان خون مفید می باشد. این فواید شامل بهبود سطوح کلسترول و چربی، کاهش تورم در شریان ها، کمک به برنامه های کاهش وزن، کمک به انعطاف پذیر و باز ماندن رگ های خونی می باشند. مطالعات پیوسته نشان می دهند که فعالیت بدنی و اجتناب از مصرف غذاهای چرب موفق ترین روش های رسیدن به سطوح سلامت قلب و حفظ آن، تناسب اندام و وزن است.

انجمن قلب آمریکا توصیه می کند که افراد ورزش با شدت معتدل را به مدت حداقل 30 دقیقه در اکثر روزهای هفته انجام دهند. این توصیه از دستورالعمل های ورزشی مشابه منتشر شده بوسیله مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، و دانشکده پزشکی ورزش آمریکا پشتیبانی می کند.

بیماری سرخرگ کرونری

افرادی که سبک زندگی فعالی را دنبال می کنند 45% خطر توسعه بیماری قلبی کمتری را نسبت به افراد بی تحرک دارند. کارشناسان در تلاش بوده اند تا مشخص کنند چه میزان ورزش برای ایجاد فواید قلب لازم است. تغییرات مفید در سطوح کلسترول و چربی، شامل سطوح LDL پایین تر ( کلسترول "بد ") ، حتی زمانی هم که افراد میزان های اندکی از ورزش با شدت معتدل یا شدید، نظیر 12 مایل در هفته پیاده روی، یا دو آرام انجام داده اند رخ می دهد. اما برای تغییر قابل توجه سطوح کلسترول، بویژه افزایش HDL ( کلسترول" خوب") ورزش شدید بیشتری لازم است. نمونه این نوع برنامه شدید دو آرام در حدود 20 مایل در هفته است. فواید آن حتی با کاهش وزن مختصر رخ می دهد، که نشان می دهد افراد دارای اضافه وزن برای کاستن از وزن شان مشکل دارند هنوز هم می توانند با انجام ورزش به فواید قابل توجه آن برای قلب دست یابند.

برخی مطالعات حاکی از آن است که برای بیشترین محافظت از قلب، نه طول مدت یک جلسه ورزشی منفرد بلکه میزان کل هفتگی انرژی مصرف شده اهمیت دارد. تمرین مقاومتی( با وزنه) را هم با محافظت از قلب مرتبط دانسته اند. تمرین مقاومتی ممکن است فایده تکمیلی برای ورزش آئروبیک داشته باشد. اگر مبتلا به بیماری قلبی هستید یا عوامل خطر ساز بیماری قلبی دارید، قبل از شروع تمرین مقاومتی با پزشک تان مشورت کنید.

اثرات ورزش بر فشار خون

ورزش منظم به الاستیک ( انعطاف پذیر) ماندن شریان ها حتی در افراد مسن کمک می کند. این به نوبه خود جریان خون و فشار خون عادی را تضمین می کند. افراد بدون تحرک 35درصد احتمال خطر بیشتری در دچار شدن به فشار خون بالا نسبت به افراد فعال دارند.

باید متذکر شد که ورزش با شدت بالا ممکن است فشار خون را به همان اندازه ورزش با شدت معتدل پایین نیاورد. در یک مطالعه، ورزش معتدل ( روزانه 2 مایل دو آرام) چنان فشار خون را خوب کنترل کرد که بیش از نیمی از بیمارانی که برای فشار خون بالا دارو مصرف می کردند توانستند مصرف دارو را قطع کنند.

کارشناسان انجام حداقل 30 دقیقه ورزش در اکثر روزها را توصیه می کنند. مطالعات نشان دادند که یوگا و تای چی ، ورزش باستانی چینی شامل حرکات آرام و آرام بخش ممکن است فشار خون را تقریبا به همان خوبی ورزش های آئروبیک با شدت معتدل پایین بیاورند.

هر فرد مبتلا به فشار خون بالا باید با پزشک در مورد یک برنامه ورزشی مشورت کند. قبل از آغاز ورزش، افراد دچار فشار خون بالا معتدل تا شدید باید فشار خون شان را پایین بیاورند، و قادر به کنترل آن با مصرف دارو باشند. هر کس، بویژه افراد مبتلا به فشار خون بالا، باید تا حد امکان در طی هر ورزش به طور عادی نفس بکشند. نگهداشتن نفس فشار خون را افزایش می دهد.

اثرات ورزش بر نارسایی قلبی (heart failure)

به طور سنتی ، بیماران مبتلا به نارسایی قلبی از انجام ورزش منع شده اند. امروزه، نشان داده شده است که انجام ورزش تحت نظارت پزشکی برای بیماران منتخب دارای نارسایی قلبی با ثبات مفید می باشد. تمرین مقاومتی تدریجی (Progressive resistance training ) ممکن است به طور ویژه برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مفید باشد، چون عضلات را که معمولا در این اختلال تضعیف می شوند تقویت می کند. حتی تنها انجام روزانه ورزش های فشار با دست می تواند جریان خون را در درون شریان ها بهبود دهد.

به هر حال، کارشناسان هشدار می دهند که ورزش برای تمام بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مناسب نمی باشد.

اثرات ورزش بر سکته مغزی

فعالیت بدنی خطر بروز سکته مغزی را کاهش می دهد.

تمام نجات یافتگان از سکته مغزی قبل از شروع یک برنامه ورزشی باید یک ارزیابی پزشکی انجام دهند. اثرات ورزش بر سکته مغزی در مقایسه با بیماری قلبی کمتر محرز شده است، اما اکثر مطالعات نشاندهنده فواید ورزش است.

برنامه های ورزشی برای افراد در معرض خطر زیاد

هر فرد دچار حمله قلبی یا دارای عوامل خطر زای توسعه بیماری قلبی یا سکته مغزی باید قبل از شروع یک برنامه ورزشی با پزشک مشورت کند. بیماران مبتلا به بیماری قلبی می توانند تقریبا همیشه تا زمانی که قبل از آن مورد ارزیابی قرار گیرند به انجام ورزش بپردازند. برخی نیاز خواهند داشت ورزش شان را تحت نظارت پزشک انجام دهند. با این وجود، اغلب برای یک پزشک دشوار است که مشکلات سلامتی را که ممکن است در نتیجه یک برنامه ورزشی روی دهد پیش بینی کند. افراد در معرض خطر باید از هر نوع علائم هشدار دهنده مشکلات مضر در حین ورزش آگاه باشند.

برخی کارشناسان معتقدند هر فرد بالای 40 سال، چه در معرض خطر بیماری قلبی باشد یا نباشد، قبل از شروع یا تشدید یک برنامه ورزشی باید آزمایش جسمانی کاملی را انجام دهد. برخی پزشکان برای کمک به تشخیص نیاز به چنین آزمایشی از پرسشنامه ای برای افراد بالای 40 سال استفاده می کنند. سوالات مورد استفاده آنان از این قرار است:

ý آیا قبلا به علت وضعیت قلبی ، دکتر توصیه کرده است که فعالیت زیر نظر پزشک انجام شود؟

ý آیا فعالیت بدنی موجب درد قفسه سینه می شود؟

ý آیا درد قفسه سینه در طی ماه گشته روی داده است؟

ý آیا فرد به واسطه گیجی بیهوش می شود یا می افتد؟

ý آیا درد استخوان یا مفصل به وسیله ورزش تشدید می شود؟

ý آیا دارو برای فشار خون یا مشکلات قلبی تجویز شده است ؟

ý آیا شخص از هر نوع دلیل جسمانی برای عدم انجام ورزش بدون نظارت پزشکی آگاه است؟ یا پزشکی به او این پیشنهاد را داده است؟

آنهایی که به هر یک از سئوال های فوق پاسخ " آری " می دهند ، باید آزمایش پزشکی کاملی را قبل از طرح ریزی یک برنامه ورزشی انجام دهند.

تست استرس

این تست به تشخیص خطربروز مشکل قلبی ناشی از ورزش کمک می کند. هر فرد دارای مشکل قلبی یا سابقه بیماری قلبی باید قبل از آغاز برنامه ای ورزشی ، تست استرس انجام دهد.برخی کارشناسان سلامتی این تست را قبل از برنامه ورزشی شدید برای افراد بزرگسال بی تحرک ، حتی در غیاب بیماری قلبی شناخته شده یا مشکوک هم، توصیه کرده اند. به هر حال ، انجام این تست گران است. برخی پزشکان معتقدند که این تست ممکن است برای افراد مسن که انجام ورزش با شدت کم مانند پیاده روی را شروع می کنند و نشانه ای از مشکلات سلامتی یا عوامل خطر ساز را ندارند ضروری نباشد.

حمله قلبی و مرگ ناگهانی بر اثر ورزش شدید

درصد اندکی از حملات قلبی پس از فعالیت بدنی سنگین اتفاق می افتد.

افراد در معرض خطر زیاد

به طور کلی افراد زیر باید از انجام ورزش شدید اجتناب کنند یا آن را با نظارت دقیق آغاز کنند: این شرایط شامل دیابت کنترل نشده، حملات قلبی کنترل نشده، فشار خون بالا کنترل نشده، حمله قلبی در ظرف شش ماه قبل، نارسایی قلبی، آنژین بی ثبات ، بیماری دریچه آئورت قابل توجه یا آنوریسم ( اتساع رگ) آئورتی .

v افراد دارای فشار خون متوسط تا شدید: قبل از اینکه فرد برنامه ورزشی شدیدی را آغاز کند فشار خون بالا متوسط تا شدید( فشار خون سیستولیک بالای 160 mmHg یا فشار دیاستولیک ( عدد پایین تر) بالای 100 mmHg) ، باید به سطوح پایین تر آورده شود.

v افراد بی تحرکی باید محتاط باشند.

v رخداد های مرگ ناگهانی مرتبط با ورزش در افراد جوان نادر است اما موجب نگرانی زیادی است. در برخی قبل از آن بیهوشی اتفاق می افتد، که علت آن افت ناگهانی و شدید در فشار خون است. باید متذکر شد که بیهوش شدن در ورزشکاران نسبتا شایع است، و تنها در افراد مبتلا به بیماری قلبی خطرناک است. افراد جوان با اختلالات قلبی ژنتیکی یا مادرزادی باید از ورزش های رقابتی شدید اجتناب کنند.

v استروئیدهای آنابولیک یا محصولات حاوی افدرا ephedra با موارد سکته مغزی، حمله قلبی و حتی مرگ مرتبط بوده است. بهر حال خطر بروز حمله قلبی بر اثر ورزش را باید مورد توجه قرار داد. برخی انواع ورزش، که کاملا برای شرایط خاص فرد منطبق شده است، برای اکثر افراد مذکور در بالا فوایدی را در بر دارد. در بسیاری از موارد، بویژه زمانیکه تنها عامل خطر زا سبک زندگی بی تحرک و سن بالا می باشد، ورزش را می توان اغلب در طول زمان تا زمان رسیدن به حد شدید افزایش داد.

فعالیت های مخاطره آمیز برای افراد در معرض خطر زیاد:

فعالیت های زیر ممکن است خطرات ویژه ای را برای افراد در معرض خطر زیاد ایجاد کنند:

فعالیت های شدید مانند پارو زدن برف ، دو آرام ، پیاده روی سرعتی ، تنیس ، بلند کردن وسایل سنگین ممکن است به ویژه برای افراد با عوامل خطرزا بیماری قلبی به خصوص افراد بزرگسال پر خطر باشد. این فعالیت ها بر قلب فشار می آورند ، برای دوره ای کوتاه فشار خون را بالا می برند و ممکن است اسپاسم هایی رادر شریان هایی که به طرف قلب می روند ایجاد کنند.
برخی مطالعات حاکی از آن است که ورزش های رقابتی ، که فعالیت شدید را با هیجانات تهاجمی همراه می کنند ، با احتمال بیشتری نسبت به دیگر شکل های ورزش سبب آغاز حمله ای قلبی می شوند.

گوش کردن به علایم هشدار دهنده

باید متذکر شد که طبق یک مطالعه ، حداقل 40 درصد مردان جوان که به ناگهان در طی یک فعالیت می میرند ، قبلا علایم هشدار دهنده بیماری را تجربه کرده اند و نادیده گرفته اند. علاوه بر اجتناب از فعالیت های مخاطره آمیز ، بهترین تاکتیک پیشگیرانه به طور ساده گوش کردن به بدن و درخواست کمک پزشکی با بروز اولین نشانه علائم در طی ورزش یا پس از آن است. این نشانه ها از این قرارند: